Sprawy dotyczące własności intelektualnej: Zabezpieczenie środka dowodowego

1. Ogólne przepisy o zabezpieczeniu dowodów

Najczęstszym problemem z jakim spotykają się podmioty szukające ochrony swoich praw na drodze sądowej jest trudność w wykazaniu swoich praw. Prawo cywilne w art. 6 k.c. sprowadza ciężar dowodu na osobę, która z danego faktu wywodzi skutki prawne. Powoduje to, że czasami ciężko jest udowodnić swoje roszczenie, w szczególności gdy mamy do czynienia z naruszeniem praw przez osobę nieuprawnioną. W praktyce występują dwa główne problemy dowodowe. Pierwszy występuje, gdy dowody są, lecz istnieje ryzyko ich utraty lub zniekształcenia. Istnieje wówczas konieczność zabezpieczenia dowodów przed ich utratą. Drugi sprowadza się do uzyskania dowodów znajdujących się w posiadaniu innej osoby, w tym także u przeciwnika procesowego.

W tym tekście omówię problematykę zabezpieczenia dowodu.

KPC przewiduje możliwość zabezpieczenia dowodów w art. 310-315 k.p.c. Stosownie do tych przepisów można zabezpieczyć dowód przed wszczęciem postępowania na wniosek, a w toku postępowania również z urzędu, gdy zachodzi obawa, że jego przeprowadzenie stanie się niewykonalne lub zbyt utrudnione, albo gdy z innych przyczyn zachodzi potrzeba stwierdzenia istniejącego stanu rzeczy. Zabezpieczenie dowodu może polegać np. na przesłuchaniu świadka, oględzin miejsca lub rzeczy, czy ostatnio dość często spotykane wyszukiwanie fraz z wyszukiwarce Google.

W sprawach własności intelektualnej wprowadzono dodatkowe przepisy o zabezpieczeniu środka dowodowego (art. 479⁹⁶ – 479¹⁰⁵ k.p.c.). Przepisy te zostały ukształtowane jako szczególny rodzaj postępowania zabezpieczającego zawarty w art. 730 – 757 k.p.c. (art. 479⁹⁶ k.p.c.). Rozległość regulacji, stosowane nazewnictwo oraz wyraźne odesłania do postępowania zabezpieczającego zawartego w art. 730 i n. k.p.c. (w art. 479¹⁰³ – 479¹⁰⁵ k.p.c.). sprawia, że ogólne przepisy o zabezpieczeniu dowodów zawarte w art. 310-315 k.p.c. nie będą miały tu zastosowania.

Wniosek o zabezpieczenie środka dowodowego można stosować zarówno przed jego wszczęciem, jak i w toku postępowania, aż do zamknięcia rozprawy w pierwszej instancji (art. 479⁹⁷ k.p.c.). Zasadniczą różnicą w stosunku do ogólnych przepisów o zabezpieczeniu dowodów jest wyraźny przepis pozwalający stosowanie zabezpieczenia środka dowodowego nie tylko do pozwanego, ale także do każdej osoby, w której władaniu znajduje się środek dowodowy lub która może umożliwić jego zabezpieczenie (art. 479⁹⁶ k.p.c.).

2. Przesłanki zabezpieczenia i wymogi formalne wniosku

Przesłanki udzielenia zabezpieczenia środka dowodowego są sformułowane podobnie jak w przypadku zwykłego postępowania zabezpieczającego. Udzielenie takiego zabezpieczenia przez sąd następuje na wniosek uprawnionego, który uprawdopodobnił roszczenie, jak również interes prawny w zabezpieczeniu (art. 479⁹⁹ § 1 k.p.c.).

Zgodnie z art. 479⁹⁹ § 2 k.p.c. interes prawny w zabezpieczeniu środka dowodowego istnieje, gdy brak żądanego zabezpieczenia spowoduje jedne z poniższych zdarzeń:
1) uniemożliwia lub poważnie utrudnia przytoczenie lub udowodnienie istotnych faktów,
2) zachodzi ryzyko zniszczenia środka dowodowego,
3) opóźnienie w uzyskaniu środka dowodowego może uniemożliwić lub poważnie utrudnić osiągnięcie celu postępowania dowodowego.

Niezależnie od powyższego interes prawny w zabezpieczeniu środka dowodowego istnieje także, gdy … czytaj dalej

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ