Ewie Demarczyk poświęcony był tegoroczny Festiwal Twórczości Niezapomnianych Artystów Polskich „Pejzaż bez Ciebie”. Koncert galowy z udziałem gwiazd odbył się we wtorek, 26 października 2021 r. w sali koncertowej CKK Jordanki.
– Dziś uświadomiłem sobie, że choć w naszym pejzażu nie ma już artystki Ewy Demarczyk, to wciąż jest ona w naszych sercach i wspomnieniach, zarówno z „Czarnymi Aniołami” , jak i z „Tomaszowem”, z „Ostatnim tangiem”, jak i „Grande Valse Brillante”, z „Na moście w Avignon”, jak i „Groszkami i różami”. Te wszystkie utwory w jej wykonaniu głęboko zachowujemy w pamięci. Dzisiaj słyszymy ich znakomite interpretacje. „Czarny Anioł” – jak o niej mawiano – jest dziś z nami w Toruniu, podobnie jak bywała tutaj, występując w Teatrze im. Wilama Horzycy w 1979 r. i później, gdy mogliśmy ją zobaczyć na żywo w połowie lat 80. – mówił podczas koncertu prezydent Torunia Michał Zaleski.
Celem Festiwalu Twórczości Niezapomnianych Artystów Polskich „Pejzaż bez Ciebie” jest przypominanie o twórczości tych gwiazd polskiej sceny muzycznej, których nie ma już pośród nas. Festiwal odbywa się nieprzerwanie od 2005 roku w województwie kujawsko-pomorskim, od kilku lat w Toruniu. W poprzednich edycjach festiwalu wspominani byli: Krzysztof Klenczon, Mieczysław Fogg, Anna Jantar, Grzegorz Ciechowski, Czesław Niemen, Jonasz Kofta, zespół Breakout, Irena Jarocka, Janusz Kruk i grupa „2 plus 1”oraz Marek Jackowski, Marek Grechuta, Agnieszka Osiecka, Kalina Jędrusik, Zbigniew Wodecki i Edward Stachura.
Zwykle elementem festiwalu był konkurs dla młodych artystów, którzy śpiewali piosenki bohatera danej edycji. W tym roku konkurs nie odbył się, podczas koncertu galowego nie zabrakło jednak młodego wykonawcy. Publiczność miała okazję usłyszeć „Groszki i róże” w pięknej interpretacji Agaty Świrskiej, laureatki Festiwalu Piosenki Autorskiej Cała Jaskrawość. Na scenie we wtorkowy wieczór znakomite piosenki Ewy Demarczyk usłyszeliśmy w wykonaniu: Poli Gonciarz, Natalii Kukulskiej, Alicji Majewskiej, Natalii Sikory, Justyny Steczkowskiej, Katarzyny Żak, Jana Młynarskiego, Janusza Radka i Janka Traczyka. Koncert poprowadził Łukasz Nowicki.
Koncert transmitowany będzie 1 listopada o godz. 17.30 w TVP1.
Festiwal organizuje SOS Music wraz z Województwem Kujawsko-Pomorskim. Gmina Miasta Toruń jest współorganizatorem wydarzenia.
O Ewie Demarczyk
Porównywano ją do Juliette Greco czy Edith Piaf, ale Ewa Demarczyk to wyjątkowe zjawisko artystyczne. Uduchowiona i perfekcyjna, brawurowa i ascetyczna, popularna i tajemnicza. Artystka niepowtarzalna – kwintesencja piosenki poetyckiej. Urodziła się w 1941 roku w Krakowie. Miała być pianistką lub architektem. Ostatecznie wybrała krakowską PWST. Przygotowanie teatralne na pewno pozwoliło jej tworzyć sceniczne kreacje, rozważnie i dojrzale dobierać teksty wykonywanych utworów i zachwycać doskonałym warsztatem wokalnym. W czasach studenckich zadebiutowała w krakowskim klubie „Cyrulik”, w którym działał kabaret Akademii Medycznej. Stamtąd została zaproszona przez kompozytora Zygmunta Koniecznego i Piotra Skrzyneckiego do Piwnicy pod Baranami, gdzie rozwinęła swoje artystyczne skrzydła. Współpraca Ewy Demarczyk z Zygmuntem Koniecznym była czymś wyjątkowym. „Karuzela z Madonnami”, jeden z pierwszych przebojów Demarczyk, to niedościgniony wzór muzycznej interpretacji poetyckiego tekstu Mirona Białoszewskiego. W 1963 roku ukazała się jej pierwsza płyta, tzw. czwórka z utworami „Karuzela z Madonnami”, „Taki pejzaż” i „Czarne Anioły” . Cztery lata później pojawił się album po tytułem „Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego”. Płyta, z której sama artystka nie była specjalnie zadowolona, jest do dziś jednym z najbardziej cenionych polskich wydawnictw muzycznych.
Wielki talent i sceniczna ekspresja spotkały się z uznaniem krytyki i publiczności. Artystka była wielokrotnie nagradzana i gościła na największych światowych scenach – od Paryskiej Olympii do Carnegie Hall w Nowym Jorku. Wszędzie śpiewała po polsku. Uważała, że poezja, którą wykonuje musi bronić się sama, bez konieczności tłumaczenia.
W 1966 roku doszło do poważnych zmian w życiu artystki. Rozpoczęła niezależną od Piwnicy pod Baranami działalność z własnym zespołem, skończyła współpracę z Zygmuntem Koniecznym i rozpoczęła pracę z kompozytorem Andrzejem Zaryckim. Podjęła także próby na polu muzyki filmowej. Wystarczy wspomnieć znakomity utwór „Z ręką na gardle” z filmu „Bariera” Jerzego Skolimowskiego, skomponowany przez Krzysztofa Komedę do słów samego reżysera. W 1970 roku powstał film muzyczny „Ewa Demarczyk”. Ten półgodzinny zapis koncertu artystki, w reżyserii Jana Laskowskiego do dziś pozostaje jednym z najważniejszych dokumentów jej kariery.
W 1976 Ewa Demarczyk ostatecznie rozstała się z Piwnicą pod Baranami. Często koncertowała i jeździła po świecie, ale bardzo mało nagrywała. Niewiele też wiadomo o jej ówczesnym życiu artystycznym. Dopiero w 1979 roku ukazał się jej podwójny album koncertowy „Live” – znakomity, bo oddający niezwykłą atmosferę jej recitalu. Niestety, była to ostatnia pozycja w skromnej dyskografii artystki. Od końca lat 70. Ewa Demarczyk nie tylko nie nagrywała w studio, ale także koncertowała coraz rzadziej, angażując się jednocześnie w prowadzenie krakowskiego Teatru Muzyki i Poezji, zwanego Teatrem Ewy Demarczyk. Ostatni raz wystąpiła w listopadzie 1999 roku, w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Później wycofała się z życia publicznego, skutecznie ukrywając się przed dziennikarzami i fanami. W 2010 roku otrzymała Złotego Fryderyka za całokształt twórczości. Zmarła 14 sierpnia 2020 roku.
Fot. Adam Zakrzewski
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS