W dniu dzisiejszym obchodzimy bardzo wyjątkowe i doniosłe święto jakim jest Święto Pracy. Święto to zostało wprowadzone dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja, 1886 roku, w Chicago, w Stanach Zjednoczonych, podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz obrony praw pracowniczych. Również kościół katolicki nie pozostaje obojętny wobec daty 1 maja — uroczystość tą, wspólnota katolicka, czci jako uroczystość św. Józefa, patrona robotników. Jest to jedno z najnowszych świąt w Kościele katolickim — ustanowił je w 1955 r. papież Pius XII.
Należy pamiętać, iż już w roku 1891, ogłaszając encyklikę Rerum novarum, Papież Leon XIII, podkreślił, iż konieczne jest poszanowanie godności ludzi pracy, dbałość o ich prawa i należyte miejsce w życiu społecznym gospodarczym i politycznym. Wielkie znaczenie nadał pracy papież Jan Paweł II w ogłoszonej w 1981 r. encyklice “Laborem exercens”. Według niego praca “winna być środkiem utrzymania i pomnażania dobrobytu kraju oraz samorealizacji człowieka”. Święty Jan Paweł II zwrócił również uwagę na “pierwszeństwo pracy przed kapitałem”.
W obecnych czasach papież Franciszek, upomina przedstawicieli władzy, iż jednym z najgroźniejszych następstw kryzysu ekonomicznego jest wykluczenie społeczne i brak poszanowania dla pracowników. Warto podczas tego wyjątkowego święta zastanowić się, w jaki sposób prowadzimy politykę społeczno – gospodarczą i jak często prowadzimy dyskurs publiczny w oparciu o dane, procenty i wskaźniki gospodarcze zapominając o roli i znaczeniu pracowników, marginalizując ich i sprowadzając wyłącznie do instrumentu produkcji i konsumpcji – de facto odzierając ich z godności osobistej.
Bardzo często, w imię zysku, zapominamy o dzisiejszych dramatach ludzi pracy, jakimi są prace ponad normę, co wpływa na ograniczone więzi rodzinne, konieczność migracji zarobkowej oraz płace poniżej minimum egzystencji. Wielu komentatorów, bez rzetelnej wiedzy historycznej, w dzisiejszych programach telewizyjnych, będzie wyśmiewało święto pracy, uznając je za święto komunistyczne, niepotrzebne w dzisiejszych czasach, zapominając o jego patriotycznym wymiarze.
Dziś mało kto zwraca uwagę, iż na ziemiach polskich, pierwsze obchody miały miejsce w 1890 roku i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców! Demonstracje i pochody pracownicze były wówczas narażone na oraz starcia z carskim wojskiem, policją oraz kozakami, a także wspierającymi je nacjonalistycznymi bojówkami.
W tym wyjątkowym dniu należy stanowczo zaapelować do władz o respektowanie praw pracowniczych oraz odpowiedzialny i poważny dialog z organizacjami pracowniczymi i związkami zawodowymi. A wszystkim pracownikom życzę zdrowia, pomyślność oraz godnego poszanowania ich pracy.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS