A A+ A++

Law and order” – rzucił hasło Donald Trump w reakcji na to, co dzieje się w USA. Rozwydrzone czarnoskóre grupy (w których owszem zdarzali się i biali, lecz kim była większość, każdy widział) wpadały do sklepów i rabowały na potęgę, co się da. Kilka filmików, które pojawiły się w mediach społecznościowych, zrobiło na mnie szczególne wrażenie. Mówiły wiele o tym, co się dzieje w Ameryce. Oto do sklepu znanej marki butów przez rozbite okno wystawy wpadali kolejni „oburzeni” za zabicie Floyda. Notabene, żeby było jasne – policjant, który go zamordował, powinien ponieść zasłużoną surową karę.

Ale „walczący z opresją białych” czarnoskórzy mścili się, rabując buty, dziesiątki, setki opakowań butów. Biegali jak opętani, radośnie, dziko, chciwie. Kręcił ich komórką jakiś czarnoskóry (słychać po akcencie), który pytał: „Co robicie?” i błagał: „Przestańcie!”. Był zrozpaczony. Jakby wiedział, że te rabunki są zaprzeczeniem protestu przeciwko złu, bo są złem samym w sobie. Kwestia Floyda się nie liczy. Liczą się rozróba i zdobycie za darmo towaru. Na innym filmie oburzeni spalili bezdomnemu materac, na którym ten sypiał na ulicy. Na jeszcze innym biała drobna kobieta stała przed swoim sklepem, usiłując obronić go swoją spokojną postawą. Nic to nie dało. Kilku czarnoskórych bandziorów zaczęło tłuc ją jakąś deską. Pobili ją, a potem rozbili wystawę i okradli sklep.

Na innym zaś filmie… Widziałem setki białych. Klęczących przed czarnoskórymi. I błagających o wybaczenie.

„Jaki tego sens?” – zacząłem pytać sam siebie w duchu. Dlaczego mają przepraszać za zabójstwo, za które powinien siedzieć i prosić o przebaczenie ten, który to uczynił, nieważne jakiego koloru skóry jest? Dlaczego czują się winni? Gdzie się podziały jakaś podstawowa godność, duma, zwykłe poczucie tego, że nie ponosimy winy za złe uczynki jakiegoś durnia?

Prawo i porządek” – powiedział Trump, zgodnie ze wcześniejszymi zapowiedziami podczas prezydentury. Oby mu się to udało. Amerykanie, którzy polecieli w kosmos z misją Space X, przywrócili temu narodowi poczucie dumy. Oby udało się to uczucie dumy utrzymać. Szczerze tego życzę. Make America proud again.

Felieton ukazał się w 24/2020 numerze tygodnika „Sieci”.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułUkraina w Programie Rozszerzonych Możliwości NATO
Następny artykułPolicja Dąbrowa Górnicza: Dąbrowscy policjanci podjęli wyzwanie dla Wojtusia – uzupełnienie