Wobec twardej polityki Zachodu i niepewnych relacji z Chinami rząd Zimbabwe szuka partnerów polityczno-gospodarczych na Bliskim Wschodzie, aby nie dopuścić do pogłębienia się zapaści ekonomicznej. Harare zwraca się szczególnie w stronę Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Trudno jednak oczekiwać, żeby pojedyncze kontrakty z Abu Zabi uratowały państwo od lat pozostające w tak głębokim kryzysie.
Szacuje się, że w ostatnim roku gospodarka Zimbabwe skurczyła się o 6%, a inflacja utrzymuje się na poziomie 500%. W kraju brakuje żywności i paliwa, zaś społeczeństwo nadal nie pozbierało się po uderzeniu cyklonu Idai w 2019 roku. Postawiony przed tak trudnymi zadaniami prezydent Emmerson Mnangagwa szuka zagranicznych partnerów mogących wesprzeć odbudowę Zimbabwe.
Podjęto decyzję o podpisaniu kontraktu na budowę przez emirackie przedsiębiorstwa elektrowni słonecznej. Harare zachęca również arabskich partnerów do większej aktywności na lokalnym rynku złota i chce sprzedać udziały w państwowej spółce zajmującej się obrotem paliwami. Nieoficjalnie mówi się, że może to dotyczyć nawet 25% przedsiębiorstwa.
National Oil Infrastructure Company posiada obiekty magazynowe w mozambickim porcie Beira i rurociąg Beira–Mutare dostarczający ropę do rafinerii w głębi kraju. Zapotrzebowanie na benzynę w Zimbabwe to około 1,4 miliona litrów na dobę, dlatego tak wielkie nadzieje wiązane są z potencjalnym kontraktem ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. Zimbabwejski minister energetyki Fortune Chasi poinformował, że rząd prowadzi rozmowy z kilkoma krajami w sprawie inwestycji w miejscowy sektor naftowy.
Dlaczego jednak Zimbabwe nie zwraca się w kierunku Chin? W momencie dojścia do władzy Emmerson Mnangagwa postrzegany był jako gorący zwolennik zacieśniania dwustronnej współpracy i „człowiek Pekinu” w regionie. Chiny nie mają jednak zamiaru podtrzymywać znajdującej się w stanie rozkładu gospodarki Zimbabwe. Minister spraw zagranicznych Wang Yi podczas styczniowej wizyty w Harare mówił jedynie o planowanych projektach infrastrukturalnych – inwestycjach ułatwiających dalszą ekspansję Pekinu w Afryce – nie zaś o jakimkolwiek pakiecie pomocy.
Wcześniej prezydent Mnangagwa szukał poparcia w Europie Wschodniej. Udało mu się zabezpieczyć kontrakty wojskowe w Rosji, ale za cenę dalekich ustępstw w sektorze górniczym. Niewiele jednak załatwiono w kwestii długofalowych projektów inwestycyjnych. Na Białorusi przedstawiciele Zimbabwe podpisali umowę na dostawę 500 autobusów, które mają wesprzeć transport publiczny w Harare i Bulawayo.
Zobacz też: Rosja widzi ZEA w programie Su-57
(hararepost.co.zw, bloomberg.com)
FritzDaCat, Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS