Zdarza się, że aktywni sportowo ludzie umierają nagle między 20. a 30. rokiem życia

Lekarz dodaje, że takie schorzenia nazywane są tzw. ukrytymi chorobami. Często ani badania EKG, ani echokardiograficzne nie wykrywają nieprawidłowości dotyczących serca. Zdarza się, że lekarze, by ocenić stan zdrowia i określić ewentualne ryzyko związane z uprawianiem sportu, muszą sięgnąć po bardziej zaawansowane badania, jak np. rezonans magnetyczny, badania czynnościowe, czy badania genetyczne.

– Przypadek piłkarza Christiana Eriksena jest typowym tzw. zgonem sportowca. Dochodzi do niego właśnie w przypadku młodych, aktywnych sportowo osób w wieku między 20. a 30. rokiem życia – mówi kardiolog.

Nagłe zatrzymanie krążenia

Pierwsze doniesienia były takie, że Eriksen doznał zawału mięśnia sercowego, ale potem lekarz duńskiej kadry narodowej, Morten Boesen, nie wspominał już o zawale, ale o nagłym zatrzymaniu krążenia.

– Zawał mięśnia sercowego, jako przyczyna nagłego zgonu sercowego pojawia się u sportowców od ok. 35 r.ż. U młodszych sportowców chorobami predysponującymi do wystąpienia nagłego zgonu sercowego są: kardiomiopatia przerostowa, arytmogenna dysplazja prawej komory, kanałopatie, rzadziej wypadanie płatka zastawki mitralnej lub dwupłatkowa zastawka aortalna – mówi kardiolog.

Jego zdaniem trudno ocenić szanse na powrót piłkarza do sportu, u części piłkarzy, którzy doświadczyli zatrzymania krążenia, potrzebne było wszczepienie kardiowertera-defibrylatora.

Kardiolog mówi, że należy odróżnić aktywność fizyczną rekreacyjną od sportowej rywalizacji. Ta pierwsza jest jak najbardziej wskazana, wręcz rekomendowana przez cały szereg towarzystw kardiologicznych. Dodaje, że osoby z czynnikami ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, jak nadciśnienie tętnicze, nadwaga bądź biorące udział w amatorskich zawodach powinny podlegać okresowym badaniom lekarskim. To pozwala na oszacowanie ryzyka związanego z aktywnością fizyczną i uczestnictwem w zawodach sportowych.