Skutki pandemii oraz rosyjskiej agresji na Ukrainę coraz mocniej wpływają na inwestycje w odnawialne źródła energii. Dotyczy to już nie tylko budowy lądowych wiatraków, ale także planowanych morskich farm wiatrowych na Bałtyku.
Narasta niepewność w branży OZE związana z zapewnieniem dostaw niezbędnych surowców do rozwoju. Zainteresowanie czystą energią wzrasta nie tylko w związku z unijnym Zielonym Ładem, ale także ze względu na rosnące ceny energii i konieczność szybszego uniezależnienia się od surowców kopalnych importowanych z Rosji.
Wojna na Ukrainie podnosi presję na zmiany, co Komisja Europejska ogłosiła jako pakiet RePowerEU, w którym planuje między innymi jeszcze bardziej przyspieszyć inwestycje w OZE. Jednocześnie wojna spowodowała duże zakłócenia w dostawach stali i surowców, które są wykorzystywane w instalacjach OZE. Stal, aluminium, nikiel – ważne surowce w produkcji turbin wiatrowych mocno podrożały.
Producenci turbin wiatrowych już od wielu miesięcy zmagają się z drożejącymi surowcami, co odbiło się negatywnie na ich wynikach. Wojna to kolejny, negatywny czynnik, który sprawił, że ceny stali wzrosły o 40 proc. Rosja i Ukraina są dużymi dostawcami blachy walcowanej używanej przy konstrukcji wiatraków. Co prawda można pozyskać stal z innych kierunków, ale jest ona o połowę droższa.
Turbiny wiatrowe na minusie
Inflacja, problemy z pozyskaniem surowców i wydłużające się terminy inwestycji sprawią, że główni producenci turbin mają za sobą bardzo trudny rok i z niepokojem patrzą na ten rok. W ostatnich miesiącach spadek zamówień i wzrost kosztów spowodowały, że Siemens Gamesa Renewable Energy (SGRE) i GE Renewables zanotowały straty.
Firmy robią wszystko, by wyjść na swoje i nadal powiększać zamówienia, podnosząc jednocześnie ceny. Od marca SGRE ma już nowego prezesa. Duński Vestas w sprawozdaniu finansowym podał, że w ciągu roku średnia cena sprzedaży w nowych zamówieniach wzrosła o 20 proc. z 0,71 mln euro/MW pod koniec 2021 r. do 0,86 mln euro/MW w czwartym kwartale 2021 r.
– Presja łańcucha dostaw i rosnące koszty materiałów były obecne przez cały 2021 r. i spodziewamy się, że utrzymają się one w 2022 r. Ta kombinacja czynników miała wpływ na rentowność firmy Vestas, ale jak dotąd nie okazała się trudna do przezwyciężenia w odniesieniu do wykonywanych projektów. Jeśli chodzi o polskie projekty budowlane, nie zaobserwowaliśmy znaczących opóźnień. Nadal utrzymujemy znaczną obecność i zamierzamy opierać się na poddostawcach i usługodawcach w Polsce, do których skierowaliśmy w ostatniej dekadzie ponad 770 mln euro – poinformował portal WysokieNapiecie.pl John Wawer, rzecznik Vestas Wind Systems
Fala zalewa morskie wiatraki
Rosnące koszty budowy wiatraków będą szczególnie dotkliwe dla inwestorów w morskiej energetyce wiatrowej. Polska cena maksymalna energii z morskiej farmy wiatrowej, jaką ustalono w marcu w ubiegłym roku, wynosi 319,6 zł/MW i teraz już nie jest adekwatna. Rozporządzenie ustala maksymalny poziom, a Urząd Regulacji Energetyki wydawał indywidualne decyzje dla poszczególnych projektów i teraz czekają one na zatwierdzenie przez Komisję Europejską.
Przygotowanie i budowa farm wiatrowych offshore trwa około 5-7 lat, więc w tym czasie wiele może wydarzyć się na rynku, co pokazał ostatni rok. Polscy Inwestorzy są teraz w trakcie wyboru dostawców i pozyskiwania finansowania, więc poziom gwarantowanej ceny za energię jest dla nich arcyważny. Branża apeluje o pilne wdrożenie przepisów dookreślających termin, od którego liczona jest waloryzacja kontraktu różnicowego w ramach mechanizmu wsparcia.
Według najnowszego projektu zmiany ustawy o OZE, po otrzymaniu decyzji Komisji Europejskiej o zatwierdzonym wsparciu projektów offshorowych, prezes URE mógłby ustalić nową cenę kontraktu różnicowego, uwzględniająca waloryzację o wskaźnik inflacji, jaka w międzyczasie była. To oznacza waloryzację od pierwszej decyzji prezesa URE, co branża popiera. Chodzi też o to, by na nowo nie otwierać dyskusji o cenie maksymalnej, ale odpowiednio ją zabezpieczyć na przyszłość.
„Założenia przyjęte do kalkulacji ceny maksymalnej odbiegają od realiów ekonomicznych, z którymi mamy obecnie do czynienia. Wpływa na to wiele czynników, w tym niekorzystne wahania kursowe. Różnica na osi czasu pomiędzy określeniem ceny maksymalnej (IQ 2021 r.), a podpisaniem głównych umów i rozpoczęciem budowy (ok. 2025 r.) stała się zbyt dużym ryzykiem. Elementy te wpływają na koszt finansowania bankowego oraz oczekiwań inwestorów względem stopy zwrotu z projektu (IRR)” – wskazała Anna Łukaszewska-Trzeciakowska, prezes Baltic Power, w uwagach do projektu nowelizacji ustawy o OZE.
Inne rozwiązanie to bardziej aktualne przeliczenie kursu euro. „Ustalona cena maksymalna na poziomie 319,6 zł/MWh odpowiada – zgodnie z uzasadnieniem do rozporządzenia – cenie 71,82 EUR/MWh. Zaproponowana zmiana polega jedynie na zmianie jednostki na EUR, a następnie powtórne jej przeliczenie na PLN w terminie najbliższym decyzji inwestycyjnej i podpisywania umów” – czytamy w uwagach Baltic Power.
Firmy przygotowują teraz wyliczenia. Global Wind Energy Council podaje, w przypadku morskiej farmy wiatrowej koszty kapitałowe turbin stanowią ok. 34 proc. całkowitego CAPEX-u, a w uśrednionym koszcie energii (LCOE) w całym 25-letnim okresie trwania projektu ok. 23 proc.
O negatywnych skutkach rosyjskiej agresji na Ukrainę inwestycje w lądowe farmy wiatrowe. Kiedy skończy się ten kryzys? Przyszłość szara, czarna czy bardzo czarna? O tym w dalszej części artykułu na portalu WysokieNapiecie.pl.
Tomasz Elżbieciak, Magdalena Skłodowska
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS