A A+ A++

Osoba leczona na Covid-19 w domu, zwłaszcza w momencie, gdy jest ryzyko ciężkiego przebiegu choroby, wymaga stałego monitorowania. Leczenie stosowane w łagodnym przebiegu sprowadza się do przyjmowania leków objawowych, podobnie jak w innych ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych. W sytuacji pogorszenia przebiegu choroby, pacjent powinien jak najszybciej trafić do szpitala, gdzie ma szansę na uzyskanie skutecznego leczenia. Co ważne, nie powinno się zwlekać z kierowaniem pacjenta do leczenia szpitalnego. Konsultanci krajowi medycyny rodzinnej, chorób zakaźnych oraz anestezjologii i intensywnej terapii we współpracy z Radą Medyczną przy Premierze RP opublikowali wspólne stanowisko w sprawie “zaleceń dotyczących postępowania u osób z chorobą Covid-19 leczonych w domu”.

Wyniki badań klinicznych, w tym przede wszystkim badania RECOVERY oraz oparte na nich wytyczne AOTMiT wskazują na korzyść ze stosowania deksametazonu w dawce 6 mg dziennie u hospitalizowanych pacjentów wymagających tlenoterapii lub mechanicznej wentylacji płuc. Jednak u osób niewymagających tlenoterapii, ani mechanicznej wentylacji płuc stosowanie glikokortykosteroidów zwiększa ryzyko zgonu.

Nie zaleca się stosowania tlenoterapii domowej w ostrej fazie choroby. Jednocześnie konieczność stosowania tlenoterapii stanowi bezwzględne wskazanie do hospitalizacji

Pacjent, u którego pojawia się niewydolność oddechowa wymagająca stosowania tlenoterapii, wymaga niezwłocznego leczenia w warunkach szpitalnych. Tlenoterapia domowa jest powszechnie stosowana w leczeniu pacjentów z przewlekłą niewydolnością oddechową, lecz nie może być stosowana w leczeniu ostrej niewydolności oddechowej. Pojawienie się ostrej niewydolności oddechowej świadczy o postępie choroby i groźbie bardzo szybkiego pogorszenia, mogącego prowadzić do bezpośredniego zagrożenia życia. Dodatkowo, zastosowanie tlenoterapii w domu może spowodować opóźnienie w dotarciu pacjenta do szpitala, przez co pacjent traci szansę na otrzymanie leczenia wymagającego zastosowania w pierwszych dobach choroby Covid-19 o ciężkim przebiegu (5-8 dni od wystąpienia objawów).

Nie zaleca się stosowania glikokortykosteroidów wziewnych – brakuje danych dotyczących skuteczności

Brak jest danych dotyczących stosowania GKS wziewnych uzasadniających takie leczenie. W takiej sytuacji AOTMiT nie wydał zalecenia w tej sprawie.

Nie zaleca się stosowania leków o potencjalnym działaniu przeciwwirusowym charakteryzujących się wątpliwą skutecznością lub o dowiedzionej nieskuteczności, w tym: amantadyny, chlorochiny, hydrochlorochiny, lopinawiru z rytonawirem, azytromycyny

Znaczne ilości danych z badań klinicznych, w tym największych – SOLIDARITY, RECOVERY i REMAP-CAP wskazują na brak korzyści ze stosowania chlorochiny, hydroksychlorochiny, azytromycyny i lopinawiru z rytonawirem u chorych na Covid-19.

Opublikowane wyniki badań nie uzasadniają stosowania amantadyny.

Nie zaleca się włączania leków przeciwpłytkowych, ani przeciwzakrzepowych, o ile nie pojawią się wskazania inne niż zakażenie koronawirusem

Wyniki wstępnych badań wskazują na zmniejszenie ryzyka postępu choroby u pacjentów z Covid-19, leczonych przewlekle kwasem acetylosalicylowym. Natomiast brak jest dotychczas danych dotyczących skuteczności stosowania kwasu acetylosalicylowego i innych leków przeciwpłytkowych włączanych w chwili rozpoznania Covid-19.

Nie zaleca się stosowania innych leków, w tym inhibitorów ACE i statyn

Nie ma danych, które uzasadniałyby stosowanie innych grup leków u chorych z Covid-19, poza badaniami naukowymi prowadzonymi za zgodą komisji bioetycznej.

Zaleca się kontynuowanie bez zmian dotychczasowego leczenia farmakologicznego, w tym: glikokortykosteroidów – także wziewnych – ze wskazań innych niż Covid-19, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, leków przeciwnadciśnieniowych (w tym inhibitory ACE), statyn, leków przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych

Nie wykazano zwiększenia ryzyka zgonu związanego z leczeniem częstych chorób przewlekłych. Dlatego zaleca się kontynuację stałego leczenia tych schorzeń.

Zobacz również:

“Czuję, że nie jestem tym samym człowiekiem, co przed chorobą”. Relacje pacjentów pocovidowych

"Czuję, że nie jestem tym samym człowiekiem, co przed chorobą". Relacje pacjentów pocovidowych

Zaleca się stosowanie leków przeciwgorączkowych (najskuteczniejsze są niesteroidowe leki przeciwzapalne lub paracetamol) w przypadku gorączki >38,5 st. C

Podstawą są zalecenia National Institutes of Health (NIH), oparte na zasadach ogólnie przyjętych w chorobach infekcyjnych.

Brak danych dotyczących wyższości poszczególnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych nad innymi. Brak również dowodów na ich szkodliwość

Pomimo wstępnych doniesień o ewentualnej szkodliwości stosowania ibuprofenu, kolejne badania kliniczne na dużych populacjach chorych na Covid-19 nie wykazały takiej zależności. Dlatego brak jest danych uzasadniających wybór poszczególnych leków z tej grupy.

Zaleca się przyjmowanie płynów odpowiednio do temperatury ciała, ale nie mniej niż 2000 ml na dobę. W przypadku chorych z przewlekłą niewydolnością serca i przewlekłą niewydolnością nerek wskazana jest samokontrola diurezy, nasilenia obrzęków oraz codzienny pomiar masy ciała

Zalecenie to oparte jest na zasadach ogólnie przyjętych w chorobach infekcyjnych.

Stosowanie antybiotyków w chorobie Covid-19 jest uzasadnione wyłącznie u osób z przewlekłymi chorobami zapalnymi z zakażeniem (np. POChP), poddawanych immunosupresji lub z niedoborami odporności z innych przyczyn, oraz w razie przewlekającej się infekcji dolnych dróg oddechowych (>14 dni) z cechami zakażenia bakteryjnego – np. pojawienie się ropnej plwociny

Zalecenie oparte jest na zasadach ogólnie przyjętych w chorobach infekcyjnych na podłożu wirusowym, w związku z nieskutecznością antybiotyków w zakażeniach wirusowych oraz w celu zapobiegania selekcji szczepów bakterii lekoopornych. 

Zaleca się stosowanie leków przeciwkaszlowych u chorych z nasilonym kaszlem (utrudniającym mówienie i sen). W ciężkich przypadkach można rozważyć stosowanie preparatów z zawartością kodeiny

Zalecenie wydane zostało przez NIH w związku z obserwacją, że kaszel jest częstym objawem pogarszającym wydolność oddechową oraz utrudniającym funkcjonowanie pacjentów z Covid-19.

Brak wiarygodnych danych dotyczących wpływu stosowania witaminy D na ryzyko zakażenia i przebieg choroby Covid-19

Ze względu na powszechny niedobór wit. D w populacji – szczególnie w okresie jesiennym i zimowym – oraz niewielkie ryzyko powikłań zaleca się stosowanie suplementacyjnej dawki wit. D do 2000 IU dziennie u dorosłych (do 4000 IU u osób powyżej 75 roku życia), zgodnie z zaleceniami suplementacji tej witaminy w populacji polskiej. Zalecenie AOTMiT wskazują na ryzyko cięższego przebiegu choroby u pacjentów z niedoborami witaminy D, przy jednoczesnym małym ryzyku związanym ze stosowaniem tego preparatu. 

Nie ma wiarygodnych danych dotyczących skuteczności innych leków i suplementów diety w leczeniu Covid-19, w tym witaminy C i cynku

Wyniki dotychczasowych badań nie uzasadniają stosowania witaminy C, ani cynku u chorych z ciężką sepsą. Dotychczas brakuje danych dotyczących korzyści ze stosowania tych preparatów u chorych z koronawirusem.

Zaleca się regularne pomiary ciśnienia tętniczego u chorych w wieku powyżej 65 lat oraz u wszystkich leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca

Zalecenie oparte na ogólnych zasadach postępowania u chorych z nadciśnieniem tętniczym oraz niewydolnością serca, szczególnie z współistniejącą chorobą infekcyjną.

Zaleca się monitorowanie saturacji krwi tętniczej tlenem za pomocą pulsoksymetru u wszystkich pacjentów z dusznością spoczynkową, a szczególnie u osób w wieku powyżej 60 lat

W związku z częstym występowaniem u chorych na Covid-19 niewydolności oddechowej z głęboką hipoksemią bez subiektywnego uczucia duszności, uzasadnione jest monitorowanie saturacji, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku i/lub osób obciążonych schorzeniami towarzyszącymi. Optymalnym rozwiązaniem jest włączenie pacjenta do programu Domowej Opieki Medycznej (system PulsoCare), w którym będzie stale monitorowany – https://www.gov.pl/web/domowaopiekamedyczna

Zaleca się skierowanie pacjenta do szpitala, w razie wystąpienia następujących okoliczności:

  • Duszności występującej w spoczynku i utrudniającej mówienie, częstości oddechów powyżej 30 na minutę
  • Sinicy lub hipoksemii – saturacji krwi tętniczej tlenem zmierzonej pulsoksymetrem <94% (w przypadku chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową – np. POChP, zwłóknienie płuc – SpO2 <88%). Hipoksemia jest wskazaniem do hospitalizacji niezależnie od subiektywnego uczucia duszności.
  • Gorączki powyżej 39 stopni Celsjusza – szczególnie utrzymującej się przez ponad dobę i powodującej bardzo znaczne osłabienie pacjenta w wieku średnim lub podeszłym.
  • Kaszlu utrudniającego swobodne oddychanie i mówienie
  • Bólu w klatce piersiowej
  • Spadku ciśnienia tętniczego krwi poniżej 90/60 mmHg (jeśli chory zazwyczaj ma wyższe)
  • Zmian świadomości i zachowania – trudność w obudzeniu chorego, niepokojąca zmiana zachowania i sposobu mówienia, utrudniony lub niemożliwy kontakt z chorym, utrata przytomności

Źródłó: Gov.pl/ZDROWIE

Zobacz również:

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0komentarze
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułW środę nowy, 8. w 2021 r. numer "Przełomu"
Następny artykułSukces wokalistki MCK