Wakacje 2020 na Opolszczyźnie. Wyjątkowy ogród i królewska huta

Ten artykuł czytasz w ramach bezpłatnego limitu

Podróż rozpoczynamy, poruszając się ulicą Budowlanych w stronę Czarnowąs. W tej wsi warto zatrzymać się przy kościele św. Anny (powstał pod koniec XVII wieku). Drewniana świątynia jest wierną rekonstrukcją kościoła, który spłonął w 2000 roku. Przejeżdżając przez tę miejscowość, po lewej stronie trafimy na zespół klasztoru Norbertanek (wybudowany na przełomie XIII i XIV wieku), zwany Domem Bożym.

Obok znajduje się kościół św. Norberta (wybudowany w 1777 roku na pozostałościach XIII-wiecznego kościoła z barokowo-klasycystycznym wystrojem wnętrza) i barokowy dom zakonny (powstały w XVII wieku i odnawiany w ubiegłym wieku). Wyjeżdżając z sakralnego kompleksu budynków, przez kilka minut trzymamy się głównej drogi, by po chwili odbić w ul. Wolności, którą po dwóch kilometrach wjedziemy do lasu. Po kwadransie podróży wśród drzew dotrzemy do miejscowości Świerkle, na obrzeżach której znajdziemy park rekreacyjno-wypoczynkowy przy boisku LZS Grom Świerkle. Na miejscu można chwilę odpocząć i posilić się przed dalszą trasą.

U rycerza spod Grunwaldu

Od następnego miejsca postoju dzieli nas około 5 km biegnącej przez las drogi, wiodącej do Brynicy. We wsi kilkanaście minut warto poświęcić na krótki postój przy ponadstuletnim kościele z 40-metrową wieżą. Według lokalnych pasjonatów historii z tej wsi pochodzi rycerz Pakosch von Breynicz, który wziął udział w bitwie pod Grunwaldem, walcząc po stronie polskiej, w chorągwi wieluńskiej.

Trzymając się biegnącej przez wieś głównej drogi, przy metalowej wiacie przystanku autobusowego odbijamy w prawo, kierując się na Grabczok (4 km). Po chwili czerwona tablica poinformuje nas, że wjeżdżamy na teren Stobrawskiego Parku Narodowego. Jak podkreślają leśnicy, ciekawostką są tu zalesione wydmy oddzielające doliny rzeczne, których krajobraz park chroni. Od wsi Grabczok do celu naszej podróży dzieli nas jeszcze około 5 km przez wieś Murów, w której skręcamy w prawo, przejeżdżając przez tory.

Co pozostało po wielkiej hucie

We wsi Zagwiździe kierujemy się w stronę kościoła stojącego przy śluzie wodnej. Wieś zawdzięcza swoje istnienie wybudowanej w 1754 roku z inicjatywy króla pruskiego Fryderyka II Hucie Kluczborskiej powstałej pod nazwą – Creutzburgerhutte. O powstaniu tu huty zdecydowały lasy wykorzystywane do pozyskiwania drewna opałowego, rzeka Budkowiczanka oraz rudy darniowe. Pierwsi pracownicy huty stworzyli tu kolonię o nazwie Friedrichsthal. Jeśli wyjedziemy na obrzeża miejscowości, znajdziemy tam dobrze zachowaną kuźnię – pozostałość po królewskiej hucie. W wyremontowanym budynku znajduje się izba regionalna, w której można obejrzeć m.in. urządzenia używane w młotowni, produkowane w hucie wyroby, a także różnego rodzaju sprzęty wykorzystywane dawniej w okolicznych gospodarstwach domowych. Tuż przy budynku można podziwiać imponujących rozmiarów koło wodne poruszające młoty.

Jak informują historycy, początkowo huta w Zagwiździu produkowała głównie na potrzeby armii (m.in. kule armatnie, części do karabinów), ale na początku XIX wieku, po ustabilizowaniu się sytuacji politycznej Prus, stopniowo przestawiano hutę na produkcję wyrobów powszechnego użytku: drutu, gwoździ, żelaza kowalnego i odlewów. By obejrzeć wnętrze budynków, a zwłaszcza dawnej młotowni, należy jednak wcześniej poinformować gminę o planowanej wizycie, dzwoniąc pod nr tel. 501 256 378.

Czarujące rododendrony

Będąc w Zagwiździu, nie sposób pominąć wizyty w ogrodzie botanicznym znajdującym się niedaleko Regionalnej Sali Muzealnej. Ogród przynależy do parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zagwiździu i powstał w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Jego założycielem był ówczesny proboszcz parafii, ks. Franciszek Ogórek, budowniczy zagwiździańskiego kościoła. W ostatnich latach, dzięki zaangażowaniu parafian, ogród udało się uporządkować, a rośliny spisać i skatalogować. Wreszcie dosadzić nowe różaneczniki i rośliny charakterystyczne dla ogrodów śródziemnomorskich. Szczególnie urokliwie jest tutaj w maju i czerwcu, gdy kwitną rododendrony.