Portal wPolityce.pl poznał treść wszystkich aktów oskarżenia przeciwko Katarzynie A., ps. „Babcia Kasia”. Wyłania się z nich ponury obraz ulicznego bojówkarza, który wziął sobie na cel polskie policjantki i policjantów. Szykowana do honorowego obywatelstwa Warszawy, Katarzyna A., to agresywna aktywistka, która dwukrotnie została już skazana (wyroki są nieprawomocne) za naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariuszy. W sumie skierowano przeciwko niej 18 aktów oskarżenia, ale liczba zarzucanych jej przestępstw i wykroczeń przekroczyła 70.
CZYTAJ TAKŻE:Przyznał „Babci Kasi” odszkodowanie, a sam aktywnie uczestniczy w buncie „kasty” sędziowskiej. Kim jest sędzia Krasnodębski?
Gryzie, kopie, uderza torebką, atakuje, awanturuje się wyzywa i obraża – czy to spis czynów osiedlowego chuligana? Bynajmniej. To tylko wycinek „umiejętności” niejakiej „Babci Kasi”, która od niemal dwóch lat atakuje policjantów w trakcie pikiet i akcji ulicznej opozycji. Kim jest Katarzyna A.? To emerytowana lektorka języków obcych i jak twierdzi prawniczka. Aktywistka mieszka samotnie pod Warszawą w swoim niewielkim mieszkaniu. Miła i sympatyczna starsza pani z niewielką emeryturą? Może prywatnie tak, ale na ulicy i w zderzeniu z policjantami zamienia się w agresywną i nieprzewidywalną kobietę.
Agresywny schemat
Analizując zarzuty postawiane Katarzynie A. przez prokuratorów i policję ma się wrażenie, że dotyczą one brutalnego bandziora, a nie rzekomej bojowniczki o „praworządność” i prawa mniejszości. W większości przypadków schemat działania „Babci” jest taki sam. Pojawia się ona na pikiecie lub demonstracji i niemal od razu atakuje funkcjonariuszy. Co ciekawe, jej agresja szczególnie uderza w kobiety – policjantki.
Tak było w lutym 2010 roku, gdy Katarzyna A. zaatakowała bez żadnego powodu zaatakowała funkcjonariuszkę pod budynkiem Telewizji Polskiej. Najpierw wulgarnie zwyzywała policjantkę, a następnie uderzyła ją w przedramię. „Babci Kasi” było jednak mało i na koniec pokazała funkcjonariuszce gest powszechnie uznawany za obelżywy.
Z kolei w grudniu 2019 roku, na Krakowskim Przedmieściu, zaatakowała innego policjanta, wyzywając go i kopiąc. Kiedy trafiła do radiowozu, zaczęła znów go spać i przepychać. W innym przypadku, w listopadzie 2020 roku zaatakowała policjanta torebką, a w marcu 2021 megafonem. Katarzyna A., nawet pozbawiona tej „broni”, „radzi” sobie bardzo dobrze. We wrześniu 2021 roku pogryzła jednego z policjantów w Ogrodzie Saskim. W sierpniu 2021 roku innego policjanta ugryzła w mały palec, a w styczniu 2021 roku pogryzła policjantkę w komisariacie w Pruszkowie.
W sprawie Katarzyny A. uderza jeszcze jedna kwestia. W większości przypadków jej ataki na policjantów nie były niczym sprowokowane. Funkcjonariusze nie zatrzymywali aktywistki, nie używali wobec niej przymusu. Z aktów oskarżenia wynika, że osobą prowokującą i atakującą przeważnie była właśnie „Babcia Kasia”. To oznacza, ze jej ataki są dobrze przemyślane i nie są wynikiem silnego wzburzenia lub stanu emocjonalnego. Ma się wręcz wrażenie, że to na zimno wyreżyserowane spektakle, ubrane jedynie w płaszczyk agresji i wulgarności.
Sądy gwarancją bezkarności?
Dlaczego „Babcia Kasia” czuje się bezkarna i wciąż dopuszcza się kolejnych ataków na policjantów? Niech wyjaśnieniem będzie niedawna sprawa sądowa, w której sędzia Krasnodębski zasądził Katarzynie A. 20 tys. złotych zadośćuczynienia za to, że wulgarna aktywistka została zatrzymana przez policję, a ten fakt mógł „skrzywdzić” „Babcię Kasię”.
Inne rozstrzygnięcia sądowe ws. „Babci Kasi” tez budzą zdumienie. W kwietniu ubiegłego roku Katarzyna A. awanturowała się z policjantami pod Sądem Najwyższym. Prokuratura zebrała mocny materiał dowodowy, w którym wskazywano na fakt znieważenia przez A. kilku policjantów. Pikieta KOD i skrajnie upolitycznionych stowarzyszeń sędziowskich dotyczyła posiedzenia Izby Dyscyplinarnej, która miała zdecydować o wydaniu zgody lub odmowy na zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie do prokuratury sędziego Igora Tuleyi. Policjanci usunęli kobietę z chodnika i przenieśli do radiowozu. Sąd uznał jednak, że należy „Babcie Kasię” uniewinnić, a jej zeznania oraz zeznania innych uczestniczących w pikiecie pod Sądem Najwyższym stały się dla sądu „wiarygodne”. Sąd wręcz skrytykował policję, przekonując, że przeniesienie jej z chodnika na trawę, a potem do policyjnego radiowozu było dla niej działaniem „niehumanitarnym”.
To jednak nie koniec. W uzasadnieniu znalazły się także nawiązania do sprawy toczącej się w związku z sędzią Tuleyą w Izbie Dyscyplinarnej SN. Prokuratura wniosła jednak apelację od budzącego wiele wątpliwości wyroku. W czerwcu 2021 roku Sąd Okręgowy w Warszawie utrzymał jednak wyrok uniewinniający aktywistkę uliczną. Tu warto zacytować uzasadnienie sędzi Anny Bator – Ciesielskiej. Sędzia uznała, że policjantom wprawdzie należy się ochrona, ale „nie działa ona w sposób absolutny”.
W sytuacji, gdy jednostka („Babcia Kasia” – red.) zderza się z machiną państwa, które w osobach funkcjonariuszy policji poddaje ją bezprawnemu działaniu i w sposób siłowy egzekwuje rzekome uprawnienia, to wówczas jednostka ma prawo odmówić poddania się temu i reagować
– napisała sędzia Anna Bator – Ciesielska z Sądu Okręgowego w Warszawie.
W sprawie wulgarnej heterki z konstytucją na sztandarze, warto zwrócić uwagę na działania państwa. Policja i prokuratura robią swoją robotę. Tak, bronią prawa i porządku bez względu na polityczne barwy. Na koniec jednak decyduje oczywiście sąd. A ten coraz częściej staje po stronie opozycyjnych zadymiarzy. To znak dla świata przestępczego. Wystarczy ubrać się w szaty opozycjonisty, by niemal bezkarnie łamać prawo i liczyć na łaskawość sądów. To droga do anarchii i chaosu. Nie tylko prawnego.
WOJCIECH BIEDROŃ
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS