Świąteczne zwyczaje ludowe w opoczyńskim

 – Dobrze wiemy, że nie było choinki jeszcze 100-150 lat temu. Drzewko w domach to zwyczaj przybyły z Niemiec nie tak dawno. Ale wcześniej w takiej izbie był tak zwany podłaźnik, podłaźniczka, czyli gałązka świerkowa, czy czubek sosnowy, jodłowy – jakieś drzewo iglaste podwieszone pod sufitem i do niego wieszano właśnie te ozdoby świąteczne, światy, czyli kawałki opłatka w różnej formie, kolorze – opowiada Adam Grabowski, dyrektor Muzeum Regionalnego w Opocznie.

Ozdoby dawała natura. To jabłka czy orzechy. Były też te własnoręcznie wykonane. Wszystkie miały swoją symbolikę. Na stole nie mogło zabraknąć opłatka, który rozdawano także zwierzętom. Po wieczerzy wigilijnej wszystko pozostawało na stole, a biesiadnicy udawali się na pasterkę. – Na pasterkę wybierano się saniami. Bogaci panowie, z dworów, organizowali wyścigi, bo wierzono, że kto pierwszy dotrze na Pasterkę, ten będzie miał szczęście, dostatek w przyszłym roku. W drodze powrotnej również odbywały się wyścigi sań – przed laty zimy w okresie świąt były bardzo mroźne i śnieżne – dodaje dyrektor muzeum w Opocznie. 

Opoczyński magistrat wydał ostatnio bogato ilustrowany album zatytułowany „Czas i świętowanie opoczyńskie”. Pokazuje w nim działalność kół gospodyń wiejskich, które kultywują dawne tradycje i obrzędy.