Rosyjski holding Roselektronika poinformował 31 marca, że zakończyły się testy państwowe prototypu samobieżnego zautomatyzowanego wozu dowodzenia obroną przeciwlotniczą Magistr-SW. System zainstalowano na zmodyfikowanym podwoziu bojowego wozu piechoty BMP-3, pozbawionym między innymi wieży razem z uzbrojeniem. Zamontowano za to czujniki optoelektroniczne, stacje radiolokacyjne i systemy łączności.
Próby nie ujawniły usterek, w związku z czym jeszcze na ten rok zaplanowano uruchomienie produkcji seryjnej. Pozytywne wyniki stały się jednocześnie przepustką do podjęcia decyzji o przyjęciu systemu na uzbrojenie pododdziałów przeciwlotniczych wojsk lądowych. Nie poinformowano jednak o zamówieniach bądź harmonogramie produkcji. Nie wiadomo też, które jednostki otrzymają sprzęt jako pierwsze.
Właściwym twórcą Magistra-SW jest spółka NPP Rubin, która jest częścią koncernu Wega wchodzącego w skład Roselektroniki. Według Wiaczesława Michiejewa, dyrektora generalnego Wegi, system zapewnia nową jakość w dziedzinie środków rozpoznania przestrzeni powietrznej oraz spełnia współczesne wymagania w zakresie zasięgu i dokładności wykrywania celów powietrznych.
Magistr-SW jest wyposażony w specjalnie zaprojektowaną stację rozpoznania wizualnego z pokaźnych rozmiarów głowicą optoelektroniczną wyposażoną w czujniki, których zadaniem jest automatyczne wykrywanie, identyfikacja i śledzenie celów powietrznych. Opracowano również bazę danych, która gromadzi charakterystyki optyczne różnych celów powietrznych i charakterystyki promieniowania naturalnie występujących zakłóceń. W założeniu twórców te rozwiązania mają pozwolić na skuteczne wykrywanie środków napadu powietrznego z dużej odległości.
W skład kompleksu wchodzi też niewielki radiolokator łączący cechy stacji wstępnego poszukiwania z wysoką precyzją obliczania współrzędnych właściwą stacjom śledzenia i naprowadzania. Dużą wagę przywiązano do zdolności skrytego działania, aby poprawić przeżywalność ugrupowania obrony przeciwlotniczej.
Rosyjski żołnierz z przenośną wyrzutnią przeciwlotniczą Wierba.
(mil.ru)
– Oprogramowanie i rozwiązania techniczne Magistra-SW zapewniają skuteczniejszą walkę z obecnie stosowanymi i przyszłymi środkami napadu powietrznego – zapewnia Michiejew.
Magistr-SW ma prowadzić dozór przestrzeni powietrznej oraz kierować ogniem artyleryjskich i rakietowych baterii obrony przeciwlotniczej na szczeblu taktycznym. Będzie mógł współpracować z najnowszym rosyjskim systemem przeciwlotniczym i przeciwrakietowym S-400 Triumf. Producent zapewnia również, że system nadaje się do integracji z istniejącymi i powstającymi systemami obrony powietrznej, przeciwlotniczej, przeciwrakietowej i antydronowej.
Jest wielce prawdopodobne, że Magistr-SW będzie mógł współpracować z samobieżnym systemem przeciwlotniczym Dieriwacyja-PWO, który również posadowiono na podwoziu BMP-3. Jego producent – AO CNII Buriewiestnik z Niżnego Nowogrodu – zapewnia, że armata automatyczna kalibru 57 milimetrów będzie nadawać się do zwalczania nie tylko statków powietrznych (w tym dronów) i pocisków manewrujących, ale także lekko opancerzonych celów naziemnych i siły żywej.
Przy opracowywaniu systemu Magistr-SW uwzględniono doświadczenia z wykorzystania elementów modułowego kompleksu rozpoznania i klasyfikacji celów Barnauł-T. W jego skład wchodzą moduły rozpoznania, planowania i kierowania ogniem oraz system 9S933 odpowiadający za automatyzację użycia przenośnych wyrzutni pocisków przeciwlotniczych.
Moduł rozpoznania i kontroli 9S932-1 na podwoziu MT-LBu wchodzący w skład kompleksu Barnauł-t.
(Doomych)
Barnauł-T osadzony jest na podwoziu transportera opancerzonego BTR-MDM Rakuszka. System można desantować z samolotu z wykorzystaniem systemu spadochronowego Bachcza-U-PDS. Pierwszego Barnauła-T z radarem 1Ł122-1E przyjęto w 2018 roku na wyposażenie pułku rakietowej obrony przeciwlotniczej 98. Gwardyjskiej Świrskiej Dywizji Powietrznodesantowej imienia 70-lecia Wielkiego Października.
Pierwsza partia Magistrów-SW zastąpi w służbie leciwe i wyeksploatowane ruchome punkt rozpoznania i kierowania PPRU-1 Owod-M-SW (podwiżnyj punkt razwiedki i uprawlenija) na podwoziu gąsienicowego transportera opancerzonego MT-BLu. PPRU-1 przyjęto na uzbrojenie w 1978 roku, po siedmiu latach od podjęcia decyzji o jego opracowaniu. System ten wywodzi się z czasów, w których sowiecka obrona przeciwlotnicza wojsk lądowych była uznawana za najlepiej rozwiniętą na świecie.
Zobacz też: Indyjskie wojska lądowe odebrały pierwszego Arjuna Mk 1A. Teraz będą długo czekać na kolejne
(rostec.ru)
Rostiech
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS