Monza to miejsce wyjątkowe nie tylko dla kibiców Formuły 1, w szczególności dla fanatycznych tifosi, dla których czerwone Ferrari są po prostu religią. Kubica także ma wyjątkowe wspomnienia z włoskiej „świątyni szybkości”. Właśnie w Italii, gdzie przeniósł się jako 13-latek i z miejsca zaczął odnosić bezprecedensowe sukcesy w tamtejszym kartingu, już w swoim trzecim starcie w Formule 1 stanął na podium. Na metę Grand Prix Włoch 2006 wpadli przed nim tylko siedmiokrotny mistrz świata Michael Schumacher oraz Räikkönen, którego Polak teraz zastępuje.
Historia trochę się powtarza: 15 lat temu Kubica debiutował w Formule 1 zastępując innego byłego czempiona, Jacques’a Villeneuve’a. Teraz w podobnych okolicznościach zapisuje być może ostatni rozdział swojej kariery w Grand Prix, zresztą praktycznie w tym samym zespole. Pod szyldem Alfy Romeo występuje teraz szwajcarska ekipa Sauber z siedzibą w Hinwil, która za czasów debiutu Kubicy w Formule 1 była własnością BMW i startowała jako BMW Sauber.
Weekend w Holandii był dla Kubicy szalony: o pozytywnym wyniki testu u zespołowego kolegi dowiedział się w sobotni poranek. Wszyscy kierowcy mieli już za sobą dwa treningi na wymagającym, prowokującym do błędów torze Zandvoort, który wrócił do kalendarza Formuły 1 po 36 latach przerwy. Polak miał tylko jedną 60-minutową sesję, by przygotować się do kwalifikacji i startu w wyścigu samochodem, którym przejeździł przedtem trzy godziny – a nie trzynaście pełnych weekendów Grand Prix, jak reszta stawki. W czasówce pokonał dwóch kierowców Haasa, a w wyścigu uporał się jeszcze z Nicholasem Latifim z Williamsa, co w połączeniu z awariami dwóch innych rywali dało mu piętnastą lokatę. Wymownie zabrzmiał jego komentarz przez zespołowe radio, tuż po minięciu mety: – Dziękuję. Nie było łatwo, ale przynajmniej po raz pierwszy od 2010 roku miałem samochód, którym można było o coś powalczyć.
miejsce
zajął Kubica w swoim pierwszym Grand Prix Włoch w 2006 roku
Oczywiście w tym okresie Kubica zaliczył tylko jeden sezon na torach F1, z Williamsem w 2019 roku. Wówczas zmagał się ze sprzętem, który nie przystawał do standardów na poziomie wyścigów Grand Prix. Rzecz jasna Alfa Romeo także nie walczy w czołówce, ale tym razem Kubica mógł się przynajmniej pościgać – broniąc się przez wiele okrążeń przed czterokrotnym mistrzem świata Sebastianem Vettelem czy wyprzedzając Latifiego na ostatnim okrążeniu.
W Holandii przypomniał całemu padokowi, że potrafi to robić. W zamian otrzymał wyrazy uznania ze wszystkich zakątków wyścigowego światka – nie tylko ze względu na sympatię i szacunek, ale przede wszystkim dlatego, że zrobił świetną robotę. Wskoczył do samochodu za pięć dwunasta i pojechał na poziomie, jakiego można oczekiwać od kierowcy regularnie startującego w wyścigach, chociaż w takiej sytuacji – na takim torze jak Zandvoort – można oczekiwać najwyżej dowiezienia samochodu do mety w jednym kawałku.
Kubica może dalej być kierowcą rezerwowym, ale wszystko zależy od planów wspierającego go Orlenu.
We Włoszech powinno być łatwiej, bo Kubica lepiej zna tor, siedzi w samochodzie od początku weekendu i ma już pewne doświadczenia z Holandii. Jednak na Monzy format zawodów jest inny: po raz drugi, tak jak na Silverstone, o ustawieniu na starcie do niedzielnej Grand Prix będą decydowały wyniki sobotniego sprintu kwalifikacyjnego, rozgrywanego na dystansie 18 okrążeń (jedna trzecia niedzielnego wyścigu). Z kolei kwalifikacje, rozstrzygające o kolejności startowej do sprintu, odbywają się w piątkowe popołudnie – i poprzedza je tylko jeden trening.
– Nie mogę się doczekać ścigania na Monzy: na niesamowitym torze, na którym w 2006 roku zdobyłem moje pierwsze podium – mówi Kubica.
Autopromocja
Podwajamy subskrypcje
Kup kwartalną e‑prenumeratę, a my przedłużymy okres Twojej subskrypcji
KUP TERAZ
W przeciwieństwie do Zandvoort, dobrze znam ten tor i będzie to pomocne, zwłaszcza że format weekendu ze sprintem kwalifikacyjnym oznacza, że mamy o jeden trening mniej. Cieszę się z tego, czego dokonałem w Holandii i nie mogę się doczekać, by na Monzy znów pomóc zespołowi.
Robert Kubica
Solidne występy w roli rezerwowego nie poprawiają jednak sytuacji Kubicy na rynku transferowym. Na hamującej karuzeli pozostaje już tylko jedno wolne krzesełko: fotel w Alfie Romeo u boku nowego lidera ekipy, Valtteriego Bottasa. Fin od sezonu 2022 zajmuje miejsce swojego rodaka Räikkönena, który postanowił zakończyć długą i pełną sukcesów karierę. Bottas musiał zrobić miejsce dla wschodzącej gwiazdy Mercedesa – po trzech latach w Williamsie, w tym jednym sezonie z Kubicą – George Russell zostaje nowym zespołowym partnerem Lewisa Hamiltona. Jego fotel w Williamsie przejmuje wracający do F1 po rocznej przerwie Alex Al … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS