Wybitny scenograf Bogdan Sölle, absolwent II LO w Pabianicach, laureatem nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
Werdykt dotyczący tegorocznej edycji wyróżnienia na sfp.org.pl ogłoszono 21 grudnia. Zarząd stowarzyszenia honoruje nim filmowców, których praca przyczyniła się w wyjątkowy sposób do rozwoju polskiej kinematografii.
Obok pabianiczanina nagrodę otrzymali: Irmina Romanis, Jan Freda, Andrzej J. Jaroszewicz, Jerzy Skolimowski i Andrzej Werner.
Na filmografię 80 – letniego dziś Bogdan Sölle składa się ponad 50 produkcji filmowych i telewizyjnych. Najgłośniejsze to: „Chłopi” (serial i film kinowy) Jana Rybkowskiego i „Wierna rzeka” Tadeusza Chmielewskiego.
Sylwetka twórcza
Bogdan Sölle urodził się 26 czerwca 1940 roku w Warszawie. Zrządzeniem losu podczas wojny przeżył pierwsze zauroczenie X Muzą, oglądając kreskówki Disneya. Drugiego olśnienia doznał na szkolnych projekcjach filmowych w Pabianicach, gdzie mieszka do dziś. Od dzieciństwa świetnie rysował. W 1967 ukończył ASP w Krakowie. Studiował najpierw na Wydziale Malarstwa i Grafiki. „Pod wpływem piękna oprawy plastycznej filmów japońskich, takich jak „Tron we krwi” Kurosawy czy „Kwaidan, czyli opowieści niesamowite” Kobayashiego, przeniosłem się na Studium Scenografii” – mówi Bogdan Sölle. Karierę w kinematografii rozpoczął od współpracy scenograficznej przy „Lalce” (1968) Wojciecha Jerzego Hasa. Mistrzem pana Bogdana – od 1969 roku etatowego plastyka projektanta w Pracowni Scenograficznej Wydziału Budowy Dekoracji łódzkiej WFF, od 1973 etatowego scenografa w PRF „Zespoły Filmowe” – stał się Bolesław Kamykowski. U jego boku Sölle pełnił funkcję zwaną „współpracą scenograficzną”, m.in. przy filmie Kazimierza Kutza „Znikąd donikąd” (1975). Wcześniejsza „Linia” (1974) Kutza i „W te dni przedwiosenne” (1975) Konica to wybrane filmy, przy których pracował jako II scenograf. Sölle był II scenografem „Chłopów” (głównym – Tadeusz Myszorek), superprodukcji TV, do której zaprojektował także liternictwo tytułu i winiety z czterema porami roku. W charakterze głównego scenografa zadebiutował „Skrzydłami” (1972, TV) Krzysztofa Wojciechowskiego. Był tu też, jak i w kilku innych filmach, dekoratorem wnętrz. Pierwszy obraz kinowy ze scenografią Bogdana Sölle to „Ptaki, ptakom…” (1976) Pawła Komorowskiego. Wśród produkcji historycznych i kostiumowych w dorobku scenografa, obok „Wiernej rzeki”, serialu „Przyłbice i kaptury” (1975) Marka Piestraka, „Alchemika” (1988) Jacka Koprowicza czy „Żelazną ręką” (1989) Ryszarda Bera, jest „Komediantka” Jerzego Sztwiertni – film kinowy (1986) i serial (1987). „Głównym miejscem akcji w „Komediantce” był spory teatrzyk letni. Nie stać nas było na dużą dekorację. Bogdan zrobił majstersztyk: teatrzykiem widzianym z zewnątrz uczynił istniejącą muszlę koncertową, która wymagała tylko niewielkiej obudowy. W scenach we wnętrzu wykorzystał jej scenę, a jedyną dekoracją atelierową była widownia teatrzyku” – mówi Jerzy Sztwiertnia. „Bogdan wywodzi się ze starej dobrej szkoły scenografów: do każdej dekoracji sporządza własnoręcznie rysunki techniczne z dokładnością, jakiej mogliby mu pozazdrościć architekci prawdziwych budowli. On w ogóle szanuje swoją pracę, nie robi jej tylko po to, aby zrobić, ale wkłada w nią serce” – mówi Andrzej Barański. Sölle był scenografem jego filmów „W domu” (1975, TV) i „Niech cię odleci mara” (1982). Swą wiedzą dzielił się przez 10 lat ze studentami PWSFTviT w Łodzi. Własną twórczość zwieńczył scenografią w „Karierze Nikosia Dyzmy” (2002) Jacka Bromskiego. Zapytany, co w swojej pracy cenił najbardziej, odparł: „Podróże w czasie. Najbardziej cieszyło mnie bowiem tworzenie na ekranie nieistniejących światów”.
Źródło: sfp.org.pl
(Fot. archiwum prywatne/sfp.org.pl)
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS