Poselskie projekty ustaw o aborcji do poprawki. Eksperci punktowali niedociągnięcia na sejmowej komisji

– Projektowana ustawa o bezpiecznym przerywaniu ciąży ma na celu zagwarantować osobom mieszkającym w Polsce realizację praw reprodukcyjncyh, w tym prawa do ochrony zdrowia, poszanowania wolności i prywatności w zakresie rozrodczości. W związku z tym w projekcie ustawy proponuje się zagwarantowanie prawa do świadczenia opieki zdrowotnej w postaci przerwania ciąży do końca 12. tygodnia jej trwania, a w określonych przypadkach także po upływie 12. tygodnia. Wprowadzenie dodatkowych regulacji w zakresie klauzuli sumienia, aby ograniczyć zjawisko nadużywania jej kosztem praw pacjenckich i dekryminalizację przerwania ciąży za zgodą osoby w ciąży oraz udzielania sobie w ciąży pomocy w jej przerwaniu – mówiła posłanka Lewicy, Katarzyna Ueberhan.

– Nasz projekt ustawy zakłada, że osobie w ciąży przysługuje prawo do przerwania ciąży w okresie pierwszych 12 tygodni jej trwania. Po upływie 12. tygodnia. trwania ciąży prawo to ma dotyczyć poszczególnych przypadków. Po pierwsze – gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia  lub zdrowia osoby w ciąży. Po drugie – gdy występuje duże prawdopodobieństwo ciężkich, nieodwracalnych wad płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu. Po trzecie – gdy zachodzi podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego. Przerwanie ciąży może być dokonane w podmiocie leczniczym albo poza nim. Osoba uprawniona do świadczeń opieki zdrowotnej, finansowanych ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie o świadczeniach zdrowotnych, będzie miała prawo do przerwania ciąży bezpłatnie. Aby uniknąć sytuacji, w których szpital miałby prawo odmówić wykonania zabiegu przerwania ciąży, projektujemy rozwiązanie, aby świadczeniodawca, który zawarł umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie obejmującym świadczenia zdrowotne nad osobą w ciąży, będzie z obowiązany do udzielenia tych świadczeń w sposób kompleksowy, w szczególności obejmujący przerwanie ciąży, chociażby poprzez zatrudnienie podwykonawcy. Nasz projekt ustawy przewiduje również uchylenie art. 2 w ustawie z dnia 6 stycznia o Rzeczniku Praw Dziecka – uchylenie definicji legalnej pojęcia “dziecka” w rozumieniu tej ustawy oraz zmiany w poszczególnych innych artykułach – mówiła posłanka KO, Monika Rosa. 

– Nasza ustawa przede wszystkim przywraca przesłankę, która mówi, że jeżeli wyniki badań wskazują na duże nieprawdopodobieństwo ciężkich i nieodwracalnych wad płodu, albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu, to wtedy możemy właśnie tą aborcję wykonać. Mówimy także też o 12. tygodniu w 2 przypadkach: wtedy, kiedy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej oraz zachodzi uzasadnienie podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego. Kolejną przesłanką, którą dodajemy do tej ustawy, jest przesłanka zdrowia psychicznego kobiety. Oczywiście w przypadkach wszystkich innych, które nie są ginekoologicznymi przypadkami, gdzie np. w grę wchodzi zdrowie psychiczne kobiety albo np. przesłanka okulistyczna, musi tę przesłankę stwierdzić dodatkowo jeszcze inny lekarz, niż ten, który dokonuje zabiegu przerwania ciąży – mówiła Żaneta Cwalina – Śliwowska, posłanka Polski2050 – Trzeciej Drogi. 

– Pierwszy krok w tej drodze do liberalizacji to powinna być właśnie propozycja Polski 2050, która jest po pierwsze ratunkowa, po drugie realna, a po trzecie jedyna możliwa już teraz – podkreślała jednak Żaneta Cwalina – Śliwowska.

– Rekomenduje jednak, by w ramach dalszych prac uwzględniać wytyczne i rekomendacje WHO czy też innych organów i instytucji działających w ramach ONZ. I także rekomenduje, by uwzględnić tutaj dotychczasowe orzecznictwo ETPCz wydane w sprawach aborcyjnych, które może posłużyć jako swojego rodzaju drogowskaz do wprowadzenia takich regulacji, które zapewnią osobom w ciąży należytą ochronę praw człowieka – mówiła Sabina Walasek, adwokatka.