– Co było najbardziej przerażającym momentem? Wtedy, kiedy spadły pierwsze bomby. Żyliśmy w spokoju, i nagle musiałam uciekać, biegłam z dziećmi, nie wiedząc nawet w jakim kierunku – mówiła mi Jazi, Kurdyjka z północnej Syrii. Jesienią wraz z czterema synami dołączyli do ponad pięciu milionów Syryjczyków, którzy z powodu wojny i prześladowań uciekli z kraju.
Dziewięć lat temu na Bliskim Wschodzie i Północnej Afryce wrzało, trwała Arabska Wiosna. Protesty dotarły też do rządzonej przez dyktatora Baszara Al-Asada Syrii. 6 marca w mieście Daraa 15 nastolatków napisało na murze skandowane w wielu krajach regionu hasło: “Lud chce upadku reżimu”. Tajna policja aresztowała ich i torturowała, a ludzie wyszli na ulicę domagając się wolności dla dzieci. Protesty rosły. 15 marca maszerowali już ludzie w największych miastach, Aleppo i Damaszku. Siły bezpieczeństwa zaczęły strzelać do ludzi W lipcu część z nich zdezerterowała, powstała “Wolna Armia Syrii”. Protesty przerodziły się w rewolucję, z czasem przejętą przez dżihadystów i zduszoną przez Baszara Al-Asada przy wsparciu Rosji i Iranu.
Teraz wojna w Syrii wchodzi w swój dziesiąty rok. Ta ponura rocznica ginie w cieniu innych kryzysów na świecie. Ginie też – być może – dlatego, że skala cierpienia w Syrii jest już nie do podjęcia. Po dziewięciu latach nikt nie wie, ile osób zginęło przez wojnę. Szacunki różnią się – od 380 do blisko 600 tysięcy ludzi. Ale jak policzyć “pośrednie ofiary? Uchodźców, którzy utonęli na morzu, zamarzli w drodze, odebrali sobie życie w depresji? Syryjczyków w kraju i na uchodźstwie, którzy zmarli z powodu braku pieniędzy czy możliwości leczenia? Z kraju uciekło ponad pięć milionów ludzi, a w sumie połowa społeczeństwa musiała opuścić swoje domy.
“Cierpienia Syryjczyków są niepojęte”
ONZ zwraca uwagę na inne ofiary. Pięć milionów dzieci, które urodziły się od 2011 roku i nie znają nic, poza wojną i pełnym niepewności życiem uchodźcy. – Cierpienia narodu syryjskiego w czasie tej tragicznej dekady wciąż są niepojęte i nie do uwierzenia – powiedział Geir Pedersen, specjalny przedstawiciel Narodów Zjednoczonych ds. Syrii. – Setki tysięcy Syryjczyków, mężczyzn i kobiet, straciło życie. Setki tysięcy zostały zatrzymane, uprowadzone lub zaginęły. Naruszenia praw człowieka, przestępstwa, zniszczenia i nędza miały miejsce na ogromną skalę – ocenił. Podkreślił, że to “porażka dyplomacji”.
Ostatni rok wojny w Syrii zaczął się od pozornego zamrożenia konfliktu, jednak z czasem doszło do kolejnych eskalacji. Jesienią atak Turcji na Kurdów w północnej Syrii (po wycofaniu się stamtąd USA) stworzył nowy kryzys humanitarny i zmusił do ucieczki tysiące osób. Od grudnia trwa nowa ofensywa sił Al-Asada i Rosji na ostatnią enklawę zbrojnej opozycji – prowincję Idlib na północnym zachodzie Syrii. Na niewielkim repertorium jest około trzech milionów cywilów, w tym uchodźcy z innych części kraju. A także dziesiątki tysięcy bojowników z opozycyjnych i islamistycznych milicji, wspieranych przez Turcję. Po groźnej eskalacji między rebeliantami i Turcją a reżimem i Rosją w marcu wynegocjowano zawieszenie broni – jednak poprzednie takie porozumienia z czasem rozpadały się. Tymczasem w prowincji panuje kryzys humanitarny, setki ludzi zginęło lub odniosło rany w bombardowaniach, blisko milion uciekło z domów w stronę zamkniętej tureckiej granicy i koczuje w obozach lub pod gołym niebem. W czasie ataku zimy w lutym ludzie, w tym dzieci, zamarzali na śmierć.
Osłabione zostało tzw. Państwo Islamskie – nie tylko przez utratę terytorium, ale też swojego lidera. Przywódca tzw. Państwa Islamskiego Abu Bakr al-Baghdadi zginął w wyniku operacji amerykańskich sił specjalnych. Jednak organizacja nie przestała istnieć i wciąż przeprowadza ataki w Syrii i innych krajach oraz inspiruje ekstremistów na świecie. Ogromnym problemem są też z jednej strony uśpione komórki dżihadystów, a z drugiej – tysiące bojowników ISIS i ich rodzin trzymanych w więzieniach i obozach. Wielu z nich to obywatele innych państw, w tym Zachodnich, które nie zamierzają ich przyjąć i sądzić u siebie.
W 10 roku wojny wydaje się, że Baszar Al-Asad jest bliski zwycięstwa. Kontroluje większą część kraju, z wyjątkiem północnego zachodu (gdzie są rebelianci wspierani przez Turcję), fragmentów terytorium przy tureckiej garncy oraz obszarów, gdzie obecne są wojska amerykańskie (pilnujące m.in/ wydobycia ropy przy granicy Iraku). Jednak trudno powiedzieć, by sytuacja zmierzała w stronę stabilizacji. Nad krajem wisi nabierający tempa kryzys ekonomiczny, inflacja i rosnąca bieda. Dyktator z pomocą sojuszników z Rosji i Iranu złamał zbrojną rebelię, ale Syria i jej społeczeństwo jej przeorane przez wojnę.
Jak pomóc Syryjczykom
Dziś Syryjczycy i Syryjki są największą populacją uchodźców na świecie. W rocznicę wybuchu najkrwawszej wojny tego stulecia możemy pomóc rodzinom, które choć nie straciły życia, wciąż żyją w poczuciu jego zagrożenia – apeluje fundacja Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej, która od lat pomaga syryjskim uchodźcom. Planuje teraz wysłanie domów składanych dla potrzebujących rodzin w Idlibie jest gotowy. “Potrzeby są jednak gigantyczne”- podkreśla fundacja.
Pomimo rosnących potrzeb w Syrii i na całym świecie, w tym roku Ministerstwo Finansów tnie fundusze na pomoc humanitarną niesioną przez polskie organizacje.
Jednak każdy może sam wesprzeć jedną z polskich organizacji pomagających Syryjczykom: Polskie Centrum Pomocy Międzynawowej, Polską Akcję Humanitarną czy Polską Misję Medyczną.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS