Pogodomy se po ślonsku. Dźwiganie Polski na puklu

Przeca to my łobchodzymy jubilyjusz i to nom inksi majom gratulować. Niy zaszkodziyłby tyż jakiś gyszynk. Pon prymier w „naszkryflanym” (napisanym) do nos „brifie” (liście) prziznoł ofyn, że sto lot tymu Polska poczebowała Ślonska jak tlynu. Bez nos niy poradziyłaby borocka nawet dychać! I że bez nos, Ślonzokow, byłaby zapóźniono cywilizacyjnie.

A tak po prowdzie, to bez naszych grubow, hutow, „werkow” i „werksztelow” (zakładów produkcyjnych, warsztatów). Toż uchyciyła sie nos jak topielec brzitwy. Ślonske powstańce chcieli, coby Polska tukej prziszła, bo „ji przoli” (ją kochali), ale żodnymu niy przeszło bez myś, że bydom jom musieć dźwigać na swojym „puklu” (plecach). Dlo naszych to była krajina mlykym i miodym płynonco, przi kery niy zaznomy krziwdy ani biydy.

Zgłoś naruszenie/Błąd