12 maja zakończyły się prowadzone u wybrzeży Norwegii ćwiczenia niemieckiej marynarki wojennej pod kryptonimem „Andøya”. Celem manewrów było przećwiczenie procedur prowadzenia ognia w warunkach maksymalnie zbliżonych do rzeczywistych. W ćwiczeniach wzięła udział fregata Hamburg typu F124 (na zdjęciu powyżej), zaopatrzeniowiec Main samolot P-3C Orion oraz pododdziały lądowe z marynarki wojennej i wojsk lądowych.
W czasie ćwiczeń z Hamburga odpalono do celów pozorowanych dwadzieścia pocisków woda–woda i woda–powietrze. Dodatkowo załoga fregaty wystrzeliła z działa okrętowego około 150 pocisków kalibru 76 milimetrów do celów lądowych. Także marynarze z Main ostrzelali cele lądowe z działka kalibru 27 milimetrów. Ponadto mniejsza jednostka służyła do odbierania sygnałów telemetrycznych z odpalanych rakiet.
Za koordynację ostrzału celów lądowych odpowiadali działający na lądzie obserwatorzy artyleryjscy z wojsk lądowych i marynarki wojennej. Podawali oni koordynaty celów, pozostając w bezpiecznej odległości na stanowiskach obserwacyjnych.
– W czasie ćwiczeń sprawdziliśmy nasze okręty i załogi w strzelaniu do celów powietrznych, lądowych i morskich – tłumaczy komandor porucznik Florian Feld. – Z powodu pandemii obowiązywały nas restrykcje w bezpośrednim fizycznym kontakcie z naszymi partnerami z Norwegii. Niemniej byliśmy w stanie przećwiczyć nowe scenariusze obrony oraz zademonstrować sprawne funkcjonowanie łańcucha dowodzenia i systemów okrętowych. Dziękuję wszystkim zaangażowanym, szczególnie żołnierzom wojsk lądowych, dzięki którym przećwiczyliśmy i pogłębiliśmy interoperacyjność, którzy zademonstrowali swój profesjonalizm w tegorocznych trudnych warunkach.
Ćwiczenia „Andøya” odbywały się po raz drugi z rzędu na Morzu Północnym w rejonie wyspy o tej samej nazwie w archipelagu Lofotów.
Sachsen-Anhalt w służbie
17 maja niemiecka marynarka wojenna wcieliła do linii fregatę Sachsen-Anhalt – trzecią z serii czterech zamówionych jednostek typu F125. Pierwszym dowódcą został komandor porucznik Elmar Bornkessel. W ograniczonej liczebnie uroczystości udział wzięli między innymi premier landu Saksonia-Anhalt Reiner Haseloff i komisarz do spraw obrony w Bundestagu Eva Högl.
Indienststellung der Fregatte “Sachsen-Anhalt” in Wilhelmshaven. MP @reinerhaseloff : “Die Fregatte Sachsen-Anhalt ist Botschafterin unseres Landes.” Landtag und Landesregierung haben für die #Fregatte eine Patenschaft übernommen. (StK) @deutschemarine
▶https://t.co/CzJRtScM6M pic.twitter.com/PuNDSshxx1— Sachsen-Anhalt (@sachsenanhalt) May 17, 2021
– Bardzo się cieszę z wcielenia tego okrętu do służby – powiedział dowódca 2. Flotylli, kontradmirał Ralf Kuchler. – Okręt jest nam pilnie potrzebny z jednej strony po to, żeby odciążyć w realizacji zadań pozostałe jednostki, a z drugiej strony do szkolenia załóg, ponieważ nie mamy odpowiedniej infrastruktury szkoleniowej na lądzie.
Niemiecka marynarka wojenna przyjęła do służby prototypową jednostkę typu F125 (Baden-Württemberg) w czerwcu 2019 roku. Rok później do Marine wcielono drugą jednostkę serii – fregatę Nordrhein-Westfalen. Po wcieleniu Sachsen-Anhalt także czwarta fregata (Rheinland-Pfalz) powinna wejść do służby jeszcze w tym roku.
Fregaty typu F125 zaprojektowano od podstaw. Ponad 20 tysięcy różnego rodzaju czujników pozwoliło na znaczne zautomatyzowanie wielu procesów i ograniczenie załogi mniej więcej o połowę w stosunku do podobnych okrętów poprzedniej generacji. Około 90% systemów opracowano specjalnie dla tych okrętów. Załoga składa się ze 120 oficerów i marynarzy (starsze fregaty F124 mają 243 osoby załogi), a na pokładzie jest miejsce dla kolejnych siedemdziesięciu pasażerów, którymi w zamyśle mają być żołnierze oddziałów specjalnych. Dzięki wysokiej automatyzacji i koncepcji wielu załóg okręty mają mieć możliwość działania przez dwa lata bez konieczności wchodzenia do stoczni na przeglądy i remonty.
Do obsługi czterech okrętów zostanie utworzonych osiem załóg. Żadna z nich nie będzie przypisana do konkretnego okrętu, a ich zmiany będą realizowane w strefie działania, niezależnie od tego, czy będą to Niemcy czy dowolny inny zakątek świata. Dzięki dużej liczbie załóg każda z nich będzie mogła służyć na misji ekspedycyjnej jedynie przez cztery miesiące z rzędu. Z jednej strony zapewni to lepsze warunki służby marynarzom, a z drugiej pozwoli na efektywniejsze wykorzystanie posiadanych okrętów wojennych i możliwość ich dłuższego przebywania w rejonie operacji.
Fregaty F125 mają 149,5 metra długości i wyporność 7200 ton. Napęd zbudowany w układzie CODLAG obejmuje dwa silniki elektryczne o mocy 4500 kilowatów, dwie turbiny gazowe o mocy 20 tysięcy kilowatów i cztery silniki wysokoprężne o mocy 2900 kilowatów każdy. Prędkość marszowa wynosi 20 węzłów, a maksymalna – ponad 26 węzłów. Zasięg wynosi w przybliżeniu 4 tysiące mil morskich przy prędkości 18 węzłów.
Fregaty typu 125 są jednak krytykowane za zbyt słabe uzbrojenie – okręty o wyporności 7200 ton nie otrzymały na przykład systemu przeciwlotniczego średniego zasięgu. Projektowane z myślą o działaniach ekspedycyjnych i konfliktach asymetrycznych jednostki w obecnej konfiguracji mają ograniczoną przydatność w przypadku konfliktu pełnoskalowego. Główne uzbrojenie artyleryjskie stanowi uniwersalna armata Oto Melara 127/64 Lightweight kalibru 127 milimetrów o donośności 60 kilometrów, a przy wykorzystaniu amunicji Vulcano – nawet 120 kilometrów. Ponadto uzbrojenie obejmuje dwie poczwórne wyrzutnie pocisków Harpoon, dwa działka morskie kalibru 27 milimetrów, dwa karabiny maszynowe kalibru 12,7 milimetra, dwie wyrzutnie przeciwlotnicze RAM i dwie wyrzutnie celów pozorowanych MASS.
Lübeck dołącza do SNMG2
Fregata Lübeck wyszła z portu w Wilhelmshaven aby na Morzu Śródziemnym dołączyć do 2. Stałego Zespołu Morskiego NATO (SNMG2). W składzie zespołu okrętów zastąpi inną niemiecką jednostkę – okręt zaopatrzeniowy Werra, który uda się do bazy w Kilonii.
Głównym zadaniem zespołu jest patrolowanie Morza Śródziemnego i dbanie o bezpieczeństwo żeglugi. W tym okresie zespół szczególnie ściśle współpracuje z europejską agencją ochrony granic FRONTEX oraz strażami wybrzeża Grecji i Turcji przy nadzorowaniu nielegalnego ruchu migrantów do Europy.
Lübeck to ostatnia pozostająca w służbie w niemieckiej marynarce fregata typu F122.
(US Navy / Mass Communication Specialist 1st Class Kyle Steckler/Released)
– Z powodu pandemii przygotowania do misji przebiegały pod znakiem unikania kontaktów i utrzymywania wysokiego poziomu higieny, co w przypadku niewielkiej przestrzeni na okręcie nie było łatwe – powiedział dowódca okrętu, komandor porucznik Kai Röckel. – Załoga myślami znajduje się już na Morzu Egejskim i jest skoncentrowana na realizacji postawionych zadań. Marynarze są dumni z utrzymywania w gotowości i sprawności najstarszego okrętu bojowego w marynarce wojennej.
Pandemia koronawirusa oznacza pewne utrudnienia dla załogi w czasie realizacji misji. Między innymi w czasie wizyt w portach marynarze nie będą mogli schodzić na ląd. Zgodnie z założeniami okręt ma przebywać na misji przez 122 dni i powrócić do Wilhelmshaven w połowie września. Okręt ma być wycofany ze służby w 2022 roku.
Zobacz też: Co kryje się za przedstawicielstwem rosyjskiego MON w Serbii?
(seawaves.com)
Allied Joint Force Command Brunssum
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS