Papcio Chmiel nie żyje. A wraz z nim – moje dzieciństwo

Wciąż jeszcze przecież pamiętam nastrój podekscytowania, gdy trzy razy w tygodniu kupowałem w kiosku “Świat Młodych”, lekturę zawsze zaczynając od komiksu na ostatniej stronie. Komiksy o Tytusie czytali wszyscy, ale nikt nie miał wszystkich części. Pytanie “a masz tę z trąbolotem?” albo “masz tę, w której latali wanną?” przełamywało towarzyskie lody. Kto wie, może część, w której Tytus został dziennikarzem, miała jakiś wpływ na moje życiowe decyzje?…

Henryk Chmielewski wydawał się wieczny. Grzywa mlecznobiałych włosów i charakterystyczne wąsy w kształcie podkowy nie zmieniły się od dekad. Można było się łudzić, że śmierć się go nie ima, że jego uśmiech pozostanie z nami na zawsze.

Nie żyje Papcio Chmiel – Henryk Chmielewski, rysownik, autor komiksu ‘Tytus, Romek i A’Tomek’ Fot. Bartosz Bobkowski / Agencja Gazeta

Miał bogaty życiorys. Mając 21 lat, przyszły Papcio Chmiel poszedł do powstania warszawskiego. Był strzelcem – pseudonim „Jupiter” – w 7. Pułku Piechoty AK „Garłuch”. Formacja ta miała zająć bronione przez Niemców lotnisko na Okęciu. Atak zakończył się jednak masakrą powstańców. Większość zginęła, reszta się rozproszyła lub wpadła w ręce wroga. Henryk Jerzy Chmielewski już 1 sierpnia znalazł się w niewoli.

Komiksy zaczął rysować już w 1947 r., a pierwsza, czarno-biała obrazkowa historyjka o Tytusie wydrukowana została przez „Świat Młodych” 60 lat temu, w październiku 1957 r.  Do dziś ukazało się ponad 31 albumów komiksowych (ostatni, w którym Tytus został kibicem – w 2008 r.) i kilka okolicznościowych wydań. Złotym okresem dla komiksu były lata 70. i 80. – to wtedy powstały najbardziej udane albumy z pojazdami: wannolotem, prasolotem, slajdolotem czy wkrętaczem.

Zmarł Papcio Chmiel – Henryk Chmielewski, rysownik, autor komiksu ‘Tytus, Romek i A’Tomek’ Fot. Robert Kowalewski / Agencja Gazeta

Henryk Jerzy Chmielewski jest kawalerem Orderu Uśmiechu, został też odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2013 r. Rada Warszawy przyznała mu tytuł „Zasłużony dla miasta Warszawy”.

Był przyjacielem podstawówki nr 87 przy ul. Malowniczej we Włochach. Jej patronem jest oddział „Garłuch”, w którym krótko podczas powstania służył Papcio. Specjalnie dla szkoły stworzył wizerunek Tytusa w mundurku. Na 50-lecie, szkoły, 2009, Papcio Chmiel otrzymał honorową legitymację ucznia. A dzieci dostają Małe i Duże Tytusy w nagrodę za osiągnięcia (zaangażowanie, nie za oceny).

Papcio Chmiel – Henryk Chmielewski podczas swoich 92. urodzin odsłania mural z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem w Szkole Podstawowej nr 87 w Warszawie, 8 czerwca 2015 Fot. Franciszek Mazur / Agencja Gazeta

Na każdych targach ksiażki, w których uczestniczył, ustawiała się do niego długa kolejka amatorów autografów. W 2014 r. podczas targów na Stadionie Narodowym uczestniczył w malowaniu wielkiego muralu na płycie boiska.

Papcio Chmiel wystawił sobie pomnik trwalszy niż ze spiżu. Cytatami z jego komiksów będzie można przerzucać się jeszcze długo. Na przykład tym, o specjalnej odmianie myślnika – “bezmyślniku” – który powinien być stawiany przed zdaniami bez sensu.

Jak wiele zdań można nim dzisiaj poprzedzić…