Opłata targowa w 2022 r.

Podatki i opłaty lokalne w 2022 r.

Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2022 r. określa obwieszczenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 22 lipca 2021 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2022 (Monitor Polski rok 2021 poz. 724).

Obwieszczenie wydane na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych wprowadza górne granice stawek kwotowych na rok 2022 m.in. dla  podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, opłaty targowej, opłaty uzdrowiskowej i opłaty reklamowej. Ile wynosić będzie opłata targowa w 2022 r.?

Opłata targowa w 2022 r.

Rada gminy, w drodze uchwały określa wysokość stawki opłaty targowej na 2022 rok, z tym że stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 852,75 zł dziennie.

Przypomnijmy, że w przypadku roku 2021 stawka maksymalna opłaty targowej wynosi 823,11 zł dziennie. Przy czym ustawą z dnia 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2255) wprowadzone zostało rozwiązanie polegające na zawieszeniu poboru opłaty targowej w 2021 r.

O opłacie targowej decyzja rady gminy

Zasady dotyczące pobierania opłaty targowej określone zostały w przepisach art. 15. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej także “ustawa”).

Wskazuje się w nich, że to rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Oznacza to, że jej wprowadzenie na terenie gminy jest wyłącznie prawem, a nie obowiązkiem. Rada gminy może, ale nie musi wprowadzać opłaty targowej na terenie gminy.

Opłata targowa – kto płaci?

Podmiotami zobowiązanymi do uiszczenia opłaty targowej są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które dokonują sprzedaży na targowiskach. Opłacie targowej nie podlega jednak sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

Targowiskami, w rozumieniu ustawy, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.

Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Pobór opłaty targowej

Opłatę pobiera gmina, tzn. rada gmina może zarządzić pobór opłaty targowej w formie inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.

Z takiej formy poboru gminy często korzystają, z uwagi na aspekty praktyczne – inkasent pobiera opłatę targową bezpośrednio od sprzedawcy na targowisku – jest więc mała szansa na uniknięcie obowiązku uiszczenia opłaty targowej.

Zwolnienie z opłaty targowej

Kwestie dotyczące zwolnienie od opłaty targowej określa art. 16. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W świetle obowiązujących przepisów, zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.

Warunkiem skorzystania z tego zwolnienia jest więc to, by podatek od nieruchomości dotyczył przedmiotu opodatkowania położonego na targowiskach, w którym prowadzona jest sprzedaż. Przy czym, chodzi tu o inne przedmioty opodatkowania niż budynki. Od osób prowadzących sprzedaż w budynkach nie jest pobierana opłata targowa.

Opłaty targowej nie zapłaci również właściciel gruntu, na którym prowadzona jest sprzedaż, pod warunkiem, że grunt taki jest opodatkowany podatkiem od nieruchomości, a nie np. podatkiem rolnym lub leśnym.

Zwolnienie dotyczy podatników podatku od nieruchomości, a zatem właściciel gruntu, będący podatnikiem podatku od nieruchomości, wynajmie grunt innemu podmiotowi na prowadzenie tam sprzedaży, to najemca będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty targowej, ponieważ nie jest on podatnikiem podatku od nieruchomości.

Podstawa prawna:

– OBWIESZCZENIE MINISTRA FINANSÓW, FUNDUSZY I POLITYKI REGIONALNEJ z dnia 22 lipca 2021 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2022 – Monitor Polski rok 2021 poz. 724

– ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r.  o podatkach i opłatach lokalnych – t.j. z dnia 25 czerwca 2019 r. (Dz.U. z 2019 r., poz. 1170)

– ustawa z dnia 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2255)

Dowiedz się więcej z naszej publikacji

Zgłoś naruszenie/Błąd