Administratorem danych osobowych zbieranych za pośrednictwem serwisu internetowego jest Bomega sp. z o.o. KRS:0000841054, NIP: 9112034523; REGON: 386056613. Dane są lub mogą być przetwarzane w celach oraz na podstawach wskazanych szczegółowo w polityce prywatności (np. realizacja umowy, marketing bezpośredni). Polityka prywatności zawiera pełną informację na temat przetwarzania danych przez administratora wraz z prawami przysługującymi osobie, której dane dotyczą. Szybki kontakt z administratorem: adres poczty elektronicznej: [email protected]
W 1903 roku w Oleśnie w miejscu obecnej Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Oleśnie powstała niemiecka Katolicka Szkoła Powszechna. To oznacza, że oleska “Jedynka” miała okazję do wielkiego jubileuszu 120-lecia istnienia. Huczne obchody zorganizowano w piątek 2 czerwca.
Uroczystości rozpoczęły się od Mszy św. w kościele Bożego Ciała w Oleśnie, a podczas obchodów nie zabrakło ciekawych wystąpień, wspólnych zdjęć i robiącej wrażenie części artystycznej. Jubileusz był także okazją do oficjalnego przekazania sztandaru.
– Wspomnienia odżyły, a serce mocniej zabiło, szczególnie kiedy zaśpiewano pieśń szkolną – mówi Bogdan Napieraj, były wieloletni dyrektor szkoły. – Zawsze byłem dumny z występów naszej młodzieży i tego dnia także pokazali, że wiele potrafią i są wyśmienicie przygotowani.
Jubileusz naturalnie był okazją do wspomnień i spotkań absolwentów.
– Szczególnie te klasy starsze, które już dawno temu zakończyły edukację w naszej szkole, organizowały w dniu jubileuszu spotkania – mówi Adam Adamski, dyrektor oleskiej “Jedynki”. – To osoby, które przyjechały do Olesna z różnych zakątków świata, często z Niemiec i Holandii. Jedna z byłych nauczycielek przyjechała do nas ze Szkocji.
Dokładna liczba wszystkich absolwentów, którzy przez 120 lat opuszczali mury tej szkoły nie jest znana.
– Trudno to określić, bo nie wszystko zostało zachowane w księgach. Na początku była to szkoła niemiecka i nie mamy wglądu do kronik, ponieważ nie ma ich na terenie naszej szkoły. To z pewnością dziesiątki tysięcy absolwentów – szacuje Adam Adamski.
W przemówieniach podkreślane były osiągnięcia absolwentów.
– Tak zacny jubileusz zdarza się niezwykle rzadko. Miałem okazję uczestniczyć w okrągłych jubileuszach naszych placówek oświatowych, ale “Jedynka” jest liderem w tej rywalizacji – mówił Sylwester Lewicki, burmistrz Olesna. – Przez tyle dziesięcioleci tę szkołę kończyli przeróżni ludzie, którzy w dorosłym życiu osiągnęli bardzo dużo w swojej dziedzinie, bo to byli lekarze, uczeni, profesorowie, wspaniali przedsiębiorcy czy nauczyciele.
Szkoła od lat cieszy się wysokim poziomem nauczania.
– Gratuluję ogromnego poziomu edukacyjnego. Wysoki poziom nauczania w tej szkole był zawsze, ten edukacyjny, ale też pedagogiczny i wychowawczy – ocenia Ewa Cichoń, dyrektor Oleskiego Muzeum Regionalnego. – Gratuluję także osiągniętej pozycji w środowisko lokalnym, a ta pozycja jest niezmienna historycznie. Niezależnie od uwarunkowań politycznych, państwowych, bo przecież to jest teren pograniczny, pierwsza szkoła powstawała w okresie państwa niemieckiego, później w 1945 roku wróciła do macierzy. Zawsze ta szkoła kształtowała wspaniałą tradycję. Ta tradycja wpisywała się w to, że od 120 lat postrzegana jest jako architekt wspólnego domu naszej małej Ojczyzny.
Nawet w historii najnowszej nie zabrakło trudnych momentów.
– Zostałem dyrektorem szkoły siedem lat temu, kiedy to było jeszcze gimnazjum – mówi Adam Adamski. – Najważniejsze wydarzenie, które mnie spotkało w tym czasie, to reforma oświaty, która sprawiła, że nagle gimnazja przestały istnieć, a pojawiały się szkoły podstawowe. Ryzyko, że wskutek tego nasza szkoła przestanie istnieć, bo takie zamierzania się pojawiały, było dosyć realne. Tę reformę udało się przezwyciężyć, szkoła przetrwała i nadal świetnie funkcjonuje, często wychodząc z inicjatywą poza jej mury. W naszej szkole uczy się obecnie 408 uczniów, z czego prawie dziesięć procent to uczniowie z Ukrainy, a na początku wojny było to nawet dwadzieścia procent. Mamy 38 nauczycieli i 12 pracowników obsługi.
W szkole funkcjonuje Stowarzyszenie “Oleska Jedynka”, która wraz ze społecznością uczniowską organizuje Turniej o Puchar Dyrektora w piłce siatkowej, Rodzinny Oleski Rajd Rowerowy, a także Bieg Pamięci Żołnierzy Wyklętych “Tropem Wilczym”.
Damian Pietruska
Trochę historii *
1903 rok to data powstania ówczesnej Katolickiej Szkoły Powszechnej (Ludowej) – Katholische Volksschule, w budynku której obecnie znajduje się Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 im. Tadeusza Kościuszki. Na początku XX wieku model funkcjonowania szkoły przedstawiał się inaczej niż obecnie. Rok szkolny zaczynał się 1 kwietnia. Dzieci w ten dzień otrzymywały markę na szczęście. Później zastąpiły je rogi obfitości. Przerwały w nauczaniu przypadały na okres Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Zielonych Świąt i prac polowych. Nauczano języka niemieckiego, rachunków, religii, przyrody, na którą składały się geografia, biologia i elementy fizyki, historii, gimnastyki, rysunków, śpiewu, gotowania i robót ręcznych dla dziewcząt oraz nauki o regionie. Teksty w podręcznikach były pisane gotykiem. W procesie dydaktycznym duży nacisk kładziono na ćwiczenia pamięci poprzez naukę wierszy, piosenek i liczenie, tabliczkę mnożenia, a także kaligrafię, ortografię i naukę czytania. Na świadectwie ukończenia szkoły oprócz ocen z poszczególnych przedmiotów i zachowania znalazły się także noty za pilność, pracowitość oraz frekwencję.
W latach trzydziestych XX wieku pojawiły się dwuosobowe ławki, globusy, liczydła i mapy ścienne. Każda klasa była wyposażona w tzw. przedmioty dyscyplinujące ucznia – skórzane paski, pejcze, rózgi i linijki używane w ramach przysłowiowego pruskiego surowego wychowania. Organizowano wycieczki piesze i wyjazdy wakacyjne. Szkoła była liczna, pod koniec lat trzydziestych uczęszczało do niej 1000 uczniów. Było 20 klas i 16 nauczycieli.
W latach czterdziestych sytuacja nie była łatwa. W szkole brakowało ławek, szyby w oknach były powybijane, zamki u drzwi powyrywane, ściany obite, odrapane. Mimo to 30 IV 1945 roku nastąpiło uroczyste rozpoczęcie pierwszego – po wojnie – roku szkolnego. Zapisanych było 265 dzieci. W szkole zorganizowano dożywianie. Brakowało pieniędzy na pomoce dydaktyczne, nie udało się uruchomić świetlicy szkolnej. W 1949 r. szkoła została zelektryfikowana, co pozwoliło na rozpoczęcie cyklicznych projekcji filmów naukowych i rozrywkowych. W tym czasie swoją działalność na terenie szkoły rozpoczął Związek Harcerstwa Polskiego.
When you login first time using a Social Login button, we collect your account public profile information shared by Social Login provider, based on your privacy settings. We also get your email address to automatically create an account for you in our website. Once your account is created, you'll be logged-in to this account.
Nie zgadzam sięZgadzam się
Etykieta logowania społecznościowego
When you login first time using a Social Login button, we collect your account public profile information shared by Social Login provider, based on your privacy settings. We also get your email address to automatically create an account for you in our website. Once your account is created, you'll be logged-in to this account.
Nie zgadzam sięZgadzam się
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS