Od czego zaczęliście?
Od przeszukania Internetu. Na początku nic takiego nie wpadało nam w oko, pojawiały się głównie bardziej znane na rynku agencje i nieruchomości po 100-150 tys. euro i więcej. A że na tamten moment mój budżet wynosił do 200 tys. zł, bo tyle miałem, żeby kupić mieszkanie w Polsce, szukaliśmy dalej. I w końcu trafiliśmy na agencję z okolic Walencji, która miała w ofercie nieruchomości w przedziale 25-30 tys. euro, a nawet poniżej 20 tys. euro. To był oczywiście rynek wtórny, raczej w starszych blokach, ale w tamtym momencie wydało mi się to atrakcyjne. Ostatecznie, zamiast jednego mieszkania w Polsce, kupiłem dwa – w Hiszpanii.
Zobacz też: Polacy kupują tam mieszkania inwestycyjne „z dala od Putina” i na emeryturę. Czy to dobry wybór?
Co to były za mieszkania?
Początkowo szukaliśmy w Walencji w środkowo-wschodniej Hiszpanii. Obejrzeliśmy kilka mieszkań, ale zrezygnowaliśmy z nich, bo były to mało atrakcyjne i nie do końca bezpieczne okolice. Wtedy agent zawiózł nas do typowo turystycznego miasteczka Gandia, 65 km na południe od Walencji, leżącego na odcinku wybrzeża zwanym Costa del Azahar. I właśnie tam kupiliśmy dwa mieszkania z zamiarem, że będziemy je wynajmować.
Co na to rodzina? W tamtym czasie kupowanie nieruchomości 3 tys. km od domu nie było zbyt popularne.
Pochodzę z Podlasia i jak się rodzina dowiedziała, że jedziemy kupować nieruchomości w Hiszpanii, to mama pomyślała – o czym dowiedziałem się po latach – „Dzieci, tylko nikomu o tym nie mówcie, bo wstyd będzie”, ponieważ wtedy to się wydawało nierealne.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS