Obelgi w serialach telewizyjnych, które były tak dobre, że warto je sobie przypomnieć

– Jak śmiesz mówić mi to prosto w twarz?

– Cóż, powiedziałbym to za twoimi plecami, ale mam tylko pół baku benzyny w samochodzie.

– Przykro mi, Niles, ale mam dla ciebie wiadomość.

– Dzwonił Kopernik i kazał przekazać, że nie jesteś centrum wszechświata.

Gdzieś tam rośnie sobie drzewo, które niestrudzenie produkuje tlen, abyś mógł oddychać. Chyba jesteś mu winny przeprosiny.

Loras: Mój ojciec raz mi powiedział…

Cersei: Nikogo nie obchodzi, co powiedział twój ojciec.

– Pokonałaś mnie w mojej własnej grze.

– Nie schlebiaj sobie, nigdy nie byłeś nawet graczem.

Gdybym miał pistolet i tylko dwa naboje w magazynku i byłbym w pokoju z Hitlerem, Bin Ladenem i Tobym… Strzeliłbym do Toby’ego dwa razy.

– Deszcz pada?

– Nie, to ogólnonarodowy chrzest. Wysterylizujcie się, idiotki.

– Myślałem, że będziesz chciała poznać moją przyjaciółkę…

– Po co, aby mogła wyjawić mi negatywne skutki nadużywania botoksu?

– Dałam znać wszystkim swoim byłym, że wychodzę za mąż i już nie jestem dostępna.

– Jestem przekonany, że ustawienie pulsacyjne w twoim prysznicu będzie zdruzgotane.

– Nienawidzę cię każdym centymetrem mojego ciała.

– To nie za dużo tych centymetrów.

– O mój Boże, Carlton! Co za ohydna rzecz rośnie ci na szyi?

– Co? Co? Gdzie?

– A, nieważne. To tylko twoja głowa.

– Naprawdę powinniśmy mieć sprawdzaną jakość powietrza w biurze – unoszą się tu cisi zabójcy.

– Ty jesteś cichym zabójcą. Wracaj do wypełniania załączników.

– Nie pozwolę, aby imp kwestionował mój honor.

– Ja nie kwestionuję twojego honoru, lordzie Janosie. Ja zaprzeczam jego istnieniu.

– Jak podoba wam się moje nowe biuro? Dwudzieste piętro.

– Tak, nigdy nie myślałem, że ujrzę cię tak wysoko bez miotły między twoimi nogami.

– Jestem boginią.

– Boginią czego? Kiepskiej trwałej zrobionej w domu?

Cersei: Wiesz, że nie jesteś nawet w połowie tak sprytny, jak ci się wydaje?

Tyrion: To wciąż sprawia, że jestem dwa razy sprytniejszy od ciebie.

– Przepraszam, ale czy mnie nie widać?

– Może, ale co najwyżej z Plutona.

– Niles, moje jajka są wyschnięte.

– Przynajmniej nie przekażesz nikomu swoich genów.

– Doktorze Cox, czy ten odcień czerwieni sprawia, że wyglądam jak clown?

– Nie, Barbie, nie… Sprawia, że wyglądasz jak prostytutka, która daje tylko clownom.

– Tylko zadawałem pytanie, Toby.

– Jak to jest, że nie jesteś mordowany co godzinę?

– Dlaczego nie zachowujesz się jak dorosły?

– Dlaczego nie wyglądasz jak dorosły?

– Dzwonili z oceanarium. Kończą im się krewetki.

– Dzwonili ze sklepu z dupkami. Kończysz im się ty.

– Co za różnica? Przecież to ty jesteś ich bestsellerem.