Siemka, kochani! Na imię mi Marek. Niektórzy z Was mogą kojarzyć mnie z paru tekstów opublikowanych tu jakiś czas temu, a dotyczących wychodzenia z bagna nałogów. Ale dziś nie nałogi będą priorytetem, choć temat miejscami będzie się przewijał.
To taki następny kroczek na ścieżce ku wolności. Wolności, w której różnych aspektach rozsmakowałem już na dobre i która jest mi bezcenna. Samochodzik z opcją pomieszkiwania – taki wyższy level namiotowego życia, jednak nie aż tak wysoki, by zaopatrywać się w dużego, niezgrabnego kampera. Autko fajne na wakacje, ale i funkcjonalne w codziennym użytkowaniu. Takie było założenie. Z racji tego, że jestem leń, a działania trwały chyba z 7 tygodni, więc pozwolę sobie pozbierać i posklejać całą historię z postów fejsbuniowych, którymi skrzętnie i regularnie katowałem biednych “czytaczy“. Wrzucam też linki, pod którymi jest więcej fotek z poszczególnych etapów działania.
W trakcie zmieniały się koncepcje, nazwa, założenia… Pragnę zaznaczyć, że nie jestem żadnym profesjonalistą w dziedzinie przerabiania aut w ten sposób; inspiracje i rozwiązania były czerpane z internetów, choć pomysłów było tyle, że czasem lepiej było wyłączyć wszystkie tutoriale i zrobić coś “po swojemu”.
Co jakiś czas mętnie coś tam przebąkiwałem, że będzie coś kupowane, ale bez konkretów. Napięcie się budowało. Jak u Hitchcocka…
22 czerwca
Dobre gumki to podstawa! W końcu przyszły szykowne pantofelki.
Melduję posłusznie, iż orzeł wylądował. Jeżeli ktoś czekał na jakąś sport-rakietę, to, niestety, ale srogo się zawiedzie, ponieważ w podeszłym wieku celuje się już raczej w praktyczniejszy segment.
Chevrolecik Astro – salonka – mgliste marzenie od ładnych kilku lat, a zarazem pierwszy konkretniejszy zakup od bez mała 16 lat – bo potem gorzała coraz bardziej kolidowała z prowadzeniem aut, więc później nie kupowałem już nic jeżdżącego. Ochrzczony został “Klamore mio”, ma swoje lata, nie grzeszy perfekcją czy przesadną urodą i parę rzeczy tam nie działa – tak więc idealnie do siebie pasujemy! Ale to jest nieistotne – najważniejsze, że autko – po 5 latach marnowania się – dostało drugą szansę, by znowu nacieszyć ucho swoim zmysłowym mruczeniem. A stare, amerykańskie, 6-cylindrowe 4,3 litra mruczy nawet całkiem ładnie.
Tak więc autko jest w trakcie swoistego restartu i niejako otrzymywania drugiego życia – znam to piękne uczucie! Jako że Klamorek ma dość dużą chuć i pije więcej niż “stary” ja, dlatego też zostanie jeszcze oddelegowany do szkoły, która przekona go jeszcze do picia gazowanego, by przy pojeniu nie płynęły łzy, i po tej operacji zostanie już li tylko cieszyć się brykaniem. W środku 7 miejsc do siedzenia, na postoju 2 miejsca do spania; jest trochę boazerii i dużo światełek; jest tv i wypaśne audio, które jeszcze nie działają; docelowo będzie dokładane jeszcze trochę kabelków, drugi aku, inne radio, kosztem jednego fotelika pewnie jakaś turystyczna lodówka, palniczek gazowy, może jakiś malutki zlew i mini toi-toi. Ale to powoli – najważniejsze, że Klamorek znowu żyje! Dość istotne będzie też zwracanie uwagi, by nie pomylić lodówki z toaletą, bo mogłoby być trochę niezręcznie.
Całkowity koszt imprezy powinien zamknąć się gdzieś w kwocie 32-33 tys. PLN, więc można śmiało powiedzieć, że podobne pieniądze przehuśtałbym i przepaliłbym przez te dwa-i-trochę latka, które upłynęły już od mojego “restartu”. A myślę, że dobrze się stało, że skończyłem pracę trochę jakby przed czasem, bo sam już chwytałem się na tym, że coraz częściej zacząłem przeglądać lepsze/nowsze/droższe/większe auta do turystyki, a z moimi predyspozycjami to pewnie wyszłoby tak, że niebawem w zasięgu byłby duży autobus, z tym że miałbym już 90 lat na karku. Szkoda czasu na następne zatracenia.
Pierwsza destynacja, za parę tygodni, to pewnie jakiś wypad w stronę Bieszczad (Podlasie również kusi), bo tam, prawdopodobnie, można będzie fajnie się naładować ciszą, bo ten rok – jak chyba u wszystkich – jest dość obfity w, niekoniecznie niezbędny, nadmiar różnych zdarzeń. Będą to też pierwsze wakacje, z których planuję co nieco pamiętać. Jeśli ktoś byłby chętny na taką chwilową odskocznię w dzicz, to dawać znać – dołożymy jakieś namioty i zmontujemy razem jakiś “rajd ku trzeźwości”…
A skoro już znowu zlazłem na smęcenie o trzeźwości, to chciałem tylko napomknąć, że na tym froncie również nieustannie dzieje się coś niesamowicie pięknego. I – obok materialnych radostek – to są sprawy najważniejsze, bo na to nie ma ceny!
A razem z Klamorkiem i z około siedmioma Chevrolecikami na sprzedaż z drugiego końca wsi, to – pod względem ilości Astro Vanów na liczbę mieszkańców – nasza wieś jest już chyba potentatem w skali kraju!
Dobra, koniec elaboratu. Powiem Wam tylko jedno: Cieszę się.
Pięknego dnia!
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS