Liczba wyświetleń: 535
Kilka dni temu rosyjski koncern zbrojeniowy Ros-Tech poinformował agencje TASS o wdrożeniu do produkcji seryjnej lotniczej bomby kasetowej „Driel”.
Pierwsze informacje o ww. bombie odnotowałem w moim archiwum, w artykułach-relacjach targowych z roku 2016. Planowano wdrożyć owe bomby do produkcji w 2021, jednak meandry opracowania bomby „Driel” to swoista droga przez mękę. Wojna z Ukrainą w sposób drastyczny wykazała wiele braków w uzbrojeniu wojska rosyjskiego. Przemysł rosyjski (Biura Konstrukcyjne) opracowywały ciekawe rodzaje uzbrojenia, ale jak to bywa w czasach pokoju, a to cena była za wysoka, a to lobby danej firmy za słabe, a to typowa, absurdalnie rozbudowana rosyjska biurokracja rzucała kłody pod nogi, a to decydenci wojskowi w MON starej daty, bez wyobraźni, nie rozumieli możliwości nowych rodzajów broni itd.
Jedną z „ofiar” rosyjskiej biurokracji i zdarzającej się w życiu zasady, że „nieznane lepsze” jest wrogiem osiągalnego „dobrego”, była bomba „Driel”. Bomba „Driel” opracowana została w technologii trudnowykrywalnej dla radarów, naprowadzana jest za pomocą rosyjskiego systemu nawigacji satelitarnej GLONASS (znacznie precyzyjniejszego i trudnego do zakłócenia niż znany amerykański GPS).
Bomba kasetowa „Driel” zawiera w sobie 15 samonaprowadzających się subpocisków opadających na spadochronie SPBE-K. Te subpociski naprowadzają się na czołgi czy elementy systemu obrony przeciwlotniczej. Dysponują samolikwidatorem czasowym, niszczącym pocisk, który w nic nie trafi.
Bomba przeznaczona zasadniczo dla nowych myśliwców Su-57. Zasięg bomby „Driel” to 30 km, co miało z trudnowykrywalnością Su-57 pozwalać atakować wrogie radary i systemy OPL. W ocenie rosyjskich specjalistów MON to jest to zbyt mało i blokowali oni produkcję dla samolotów dostępnych typu Su-34, bo program Su-57 stale miał opóźnienie.
Już podczas wojny problemem, jaki blokował „Driel”, był zamysł, aby posiadane bomby kasetowe RBK-500 doposażyć w moduł szybowania i nawigacji satelitarnej UMPK i z zasięgiem ok. 60 km miała to być dobra broń. Okazało się, że celność jest taka sobie, bardzo częste awarie systemu, stąd RBK-500 UMPK okazała się bronią zawodną.
W tych warunkach po prawie dwóch latach wojny przypomniano sobie o „Derilu”. Widocznie strona rosyjska w dobie wojny, po niezbyt udanych doświadczeniach z RBK-500 UMPK, doszła do wniosku, że mimo mankamentów „Driel” (zasięg), to może nie idealna, ale użyteczna broń i skierowano ją do produkcji. Reasumując moje wywody, nie jest to dobra informacja dla Ukraińców, bo półtonowa bomba „Driel” to broń zabójcza, która da lotnictwu rosyjskiemu (bombowce Su-34 i Su-24 oraz wielozadaniowe Su-30) nowoczesne, skuteczne i niszczycielskie narzędzie do oddziaływania na cele naziemne, w tym np. do ataku na przemieszczające się kolumny ukraińskiego sprzętu pancernego.
Autorstwo: Krzysztof Podgórski
Źródło: MyslPolska.info
Poznaj plan rządu!
OD ADMINISTRATORA PORTALU
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS