W Europie krążą legendy o tajemniczych kobietach, które budowały kamienne dolmeny i kromlechy. Były to w zasadzie boskie nauczycielki, które dawały ludziom dostatek, uczyły rolnictwa, a nawet browarnictwa. Zgodnie z legendami, nie robiły tego jednak za darmo, a wzamiana za pomoc oczekiwały nagrody w postaci mleka.
Analizy radiowęglowe wskazują, że Europejczycy rozpoczęli budowę megalitycznych cmentarzysk, na przełomie 4800-3800 pne. Portugalia była jednym z pierwszych regionów europejskich, które rozpoczęły budowę takich struktór, w okolicach 4800 pne. Archeolog Henna Lindström z Uniwersytetu w Helsinkach, przeanalizowała folklor i legendy o nadprzyrodzonych strażnikach portugalskich dolmenów, analizując mity krajów europejskich i legendy o tak zwanych Mourach.
Według legend, kobiety te posiadały nadprzyrodzone moce takie jak nieśmiertelność, wieczna młodość czy zmiennokształtność. Były one również niezwykle mądre i silne. Moury, uczyły tamtejszych ludzi tkania, przędzenia, gotowania, warzenia piwa, orania pola, oraz dawały im owce, świnie i krowy. Sama nazwa „Moura” wskazuje na możliwy związek z greckimi Mojrami. Były to prządki losu, które zdaniem Greków, znały przeznaczenie każdego człowieka, a nawet bogów.
W wielu mitach opisywano je jako węże strzeżone przez byki, które potrafiły przeklinać ludzi i absorbować energię słońca. Były też reprezentowane, przez postaci pięknych pół-kobiet, pół-węży lub pół-kobiet, pół-byków, które strzegły dolmenów i umiały komunikować się ze zmarłymi. Ich związek z bykami, wiąże je z postacią greckiego Zeusa, który również przybierał formę byka.
Co jednak najciekawsze, Moury uważano za strażniczki ścieżek prowadzących do podziemi i „granicznych” obszarów, gdzie ukazywały się nadprzyrodzone moce. Prawie każde portugalskie czy galicyjskie miasto ma jakąś opowieść o tych postaciach. Zgodnie z treścią mitów, miały one przyjść na Ziemię podczas tworzenia świata. Budowały wzgórza, doliny, rzeki, dolmeny, menhiry i malowały naskalne malowidła. Miały one również urodzić dzieci, które mogły być przodkami ludów, z których powstały te legendy.
Warto wspomnieć tu o baskijskiej odmianie tych istot, znanych tam jako Mairu. Baskowie, wprost nazywają je gigantami, jednak wciąż utrzymują, że budowali oni dolmeny lub kamienne kręgi. Podobnie jak dolmeny, można je znaleźć tylko w górach. Często kojarzy się je z lamiami, a więc tamtejszymi odmianami syren lub rusałek.
Wygląda na to, że Moury to kolejna odmiana mitu o boskim nauczycielu, lub w tym wypadku nauczycielkach, które nauczały ludzi podstaw funkcjonowania cywilizacji. Wiązanie ich z symboliką węża, przywodzi na myśl pierzastego węża Quetzalcoatla lub hinduskich strażników podziemnego świata z ludu Naga. Ich baskijska odmiana przywodzi natomiast kolejne skojarzenia z mitycznymi gigantami, którzy przewijali się w niemal każdej kulturze i mitologii świata. Czy Moury to pierwsza udokumentowana żeńska odmiana tej nieznanej rasy?
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS