Ta historia ma szczęśliwe zakończenie. Po wielu miesiącach szukania pomocy Mio przechodzi terapię. Ale nie wszystkie dzieci ze społeczności LGBT+ miały tyle szczęścia.
Kiedy Mio (imię zmienione) ma kilkanaście lat, coś się w jego życiu zmienia na gorsze. Pojawiają się ataki paniki, strach przed wyjściem z domu, zaburzenia odżywiania. Mio nie może spać albo wręcz odwrotnie – przesypia całe dnie. Zaniedbuje naukę, traci motywację. Tkwi w łóżku.
Dlaczego? Mio do dziś tego nie wie na pewno, wyczuwa jedynie podświadomie, że stany lękowe i depresyjne zostały spowodowane przez problemy w domu i w szkole. Również te wynikające z jego tożsamości płciowej. Bo Mio jest osobą niebinarną.
Oryginalne źródło: ZOBACZ
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS