Oktant to gwiazdozbiór nieba południowego. Nie ma żadnych mitów związanych z tą konstelacją, częściowo dlatego, że znajduje się ona zbyt daleko na południu. Konstelacja została wprowadzona przez francuskiego astronoma Nicolasa Louisa de Lacaille w XVIII wieku. Lacaille stworzył ją z niewyraźnych gwiazd okołobiegunowych i pierwotnie nazwał l’Octans de Reflexion, czyli „oktant odbijający” na cześć wynalezionego w 1730 roku przez matematyka Johna Hadleya przyrządu nawigacyjnego, zwanego oktantem, poprzednika sekstantu.
Rycina z dzieła Johannesa Heveliusa “Machinae Coelestis: Pars Prior”. Przedstawia Johannesa Heveliusa i jego żonę Elisabeth obserwujących niebo za pomocą mosiężnego oktantu.
W gwiazdozbiorze znajduje się południowy biegun niebieski. Jednak w wyniku precesji biegun południowy oddala się od gwiazdy Polaris Australis (gwiazdy σ Oktantu) w kierunku Kameleona. Aktualnie gwiazda ta znajduje się około stopnia od południowego bieguna niebieskiego. Niestety, nie jest wykorzystywania do nawigacji na półkuli południowej, ponieważ jest zbyt słaba. Gwiazdozbiór ten nigdy nie zachodzi poniżej horyzontu, okrąża Biegun Południowy.
Gwiazda bieguna południowego Sigma Octantis (z gwiazdozbioru Oktanta) znajduje się po lewej stronie tej gwiezdnej przestrzeni rozciągającej się na ponad 40 stopni na dalekim południowym niebie.
W Polsce konstelacja jest niewidoczna. Zawiera dwie gwiazdy ze znanymi planetami i nie posiada obiektów Messiera. Nie posiada również żadnych gwiazd jaśniejszych niż czwarta magnitudo ani żadnych obiektów głębokiego nieba, które byłyby wystarczająco jasne dla obserwatorów-amatorów. Sąsiaduje z Kameleonem, Wężem Wodnym, Indianinem, Rajskim Ptakiem, Pawiem, Górą Stołową oraz z Tukanem.
Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Oktanta w otoczeniu sąsiednich konstelacji.
Pomimo tego, że obiekty głębokiego nieba w Oktancie są niedostępne dla obserwatorów, dwa z nich są szczególnie interesujące. Collinder 411 to gromada otwarta gwiazd od siódmej do dziesiątej wielkości, rozpościerająca się na ponad 1°. Zaś NGC 2573 to galaktyka spiralna z poprzeczką. Odkrył ją John Herschel 29 marca 1837 roku.
Korekta – Matylda Kołomyjec
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS