Miasto Skelleftea w stu procentach zasila energia odnawialna, a głównym budulcem wszystkich nowych obiektów w jest drewno. W mieście znajduje się też jeden z najwyższych drewnianych budynków na świecie.
Skelleftea: drewniane mosty i wieżowce ze sklejki
Entuzjaści pomysłu na budowę drewnianego miasta twierdzą, że przyszłość należy do właśnie takich projektów. W podbiegunowym mieście Skelleftea w Szwecji niemal wszystkie obiekty są drewniane: od domów i bloków mieszkalnych, po szkoły i inne budynki użyteczności publicznej. Drewniana jest też infrastruktura drogowa, między innymi mosty i parkingi.
Czytaj więcej
Drewniany hotel w centrum Łodzi. To dzieło polskiego studia
Architekci z łódzkiej pracowni Makaa, twórcy projektu Hotelu Breath-In, chcą, by budynek był zarazem ekologiczny i nowoczesny. W osiągnięciu tego celu ma pomóc wykorzystanie drewna, materiału chwalonego za swoje właściwości przez architektów, ekologów i urbanistów.
Budowanie miasta z drewna wcale nie oznacza cofnięcia się do epoki przedindustrialnej – wręcz przeciwnie. Mieszkańcy miasta czerpią energię z elektrowni wodnych i wiatrowych, a do funkcjonowania budynków użyteczności publicznej wykorzystuje się sztuczną inteligencję. Zawiaduje ona siecią energetyczną, tak, aby w razie potrzeby przekazywać energię cieplną z jednego obiektu do drugiego.
Jednym z takich budynków jest miejski dom kultury „Sara”. Ten 20-piętrowy wieżowiec, mieszczący między innymi hotel i centrum kultury, to jeden z najwyższych drewnianych budynków na świecie.
Wnętrze jednego z pokoi w Wood Hotel.
Jakim cudem tak wysoka konstrukcja w ogóle się trzyma? Odpowiadają za to dwa główne materiały budowlane. Pierwszy z nich to segmenty sklejone z warstw drewna tak, aby włókna poszczególnych warstw biegły równolegle do siebie. Daje to ogromną siłę nośną – większą od betonu czy stali, biorąc pod uwagę lekkość drewna. Z tego materiału zbudowano szkielet budynku.
Drugim materiałem, zwanym CLT, są z kolei segmenty z warstw drewna, których włókna sklejono prostopadle do siebie. Tego materiału użyto do budowy ścian i podłóg wieżowca.
Oczywiście budując zarówno dom kultury, jak i inne budynki w mieście, wspomagano się stalą. Wzmacnia ona ściany tak, aby nie trzeba było instalować w pomieszczeniach dodatkowych filarów. Stalowe elementy konstrukcyjne znajdują się też na dwóch najwyższych piętrach „Sary”, aby zapewnić budynkowi większy opór przed podmuchami wiatru.
Mogłoby się wydawać, że w przypadku pożaru wystarczy niewiele czasu, aby z miasta z drewna nic nie zostało. Nic bardziej mylnego. CLT pali się bardzo powoli, a każdy segment zabezpiecza warstwa, która dodatkowo opóźnia proces spalania.
Sukces tkwi w prostocie
Wykorzystanie takich, a nie innych materiałów, a także specyficznych technologii jest nie tylko przyjazne dla środowiska, ale również pozwala oszczędzić sporo czasu. Przykład? Postawienie drewnianego wieżowca trwało … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS