Like a Dragon: Infinite Wealth – recenzja. Hawaje welcome to

Główny bohater, Ichiban Kasuga, powraca wraz ze swoim niezłomnym optymizmem. Towarzyszy mu Kazuma Kiryu, który mierzy się z nowymi wyzwaniami życiowymi. Ich wspólna podróż na Hawaje w poszukiwaniu biologicznej matki Kasugi szybko przeradza się w intrygę z sekciarzami i gangami. Fabuła, choć pełna zwrotów akcji, jest zrozumiała i wciągająca. Autorzy poruszają też często współczesne problemy, dzięki czemu historia jest “na czasie”.

Like a Dragon: Infinite Wealth przedstawia też znakomite postacie drugoplanowe oraz złoczyńców, których naprawdę można znielubić, w tym charyzmatycznego gangstera grane przez Danny’ego Trejo. Dialogi – zarówno te poważne, jak i pełne humoru – są jednymi z najlepszych w serii. Z kolei Hawaje jako miejsce akcji to zmiana, które wprowadza duży powiew świeżości. Podczas zabawy eksplorujemy zróżnicowane lokacje, od zwykłych ulic, poprzez centra handlowe, a na plaży skończywszy.

Like a Dragon: Infinite Wealth podąża za sprawdzonym schematem, w którym główny wątek fabularny przeplata się z różnorodnymi zadaniami pobocznymi i aktywnościami. Kluczowym elementem jest zmieniona mechanika walki. Gra nadal opiera się na systemie turowym, ale wprowadza znaczące ulepszenia. Na przykład mamy teraz większą swobodę w ruchach i możemy wykorzystywać otoczenie do uzyskania przewagi. Ataki zależą od pozycji postaci i ich umiejscowienia względem przeciwników, co wprowadza nutkę taktyki i planowania.

System pracy, znany z poprzedniej odsłony, powraca z nowymi, dobrze pomyślanymi klasami postaci. Każda z nich oferuje unikalne zdolności i styl walki, co pozwala na dopasowanie drużyny do preferowanego stylu rozgrywki. Samo eksperymentowanie z różnymi kombinacjami i umiejętnościami zapewnia sporo zabawy. Znaczącą rolę odgrywają także interakcje między postaciami. Wzmacniające się więzi między członkami drużyny odblokowują nowe ruchy i połączenia ataków.

Like a Dragon: Infinite Wealth oferuje także bogaty świat pełen aktywności pobocznych i minigier. Od eksploracji Dondoko Island, przez zarządzanie zasobami i tworzenie przedmiotów, po zabawne i czasem absurdalne zadania poboczne – gra zapewnia szeroki wachlarz doświadczeń, które urozmaicają rozgrywkę i pozwalają na chwilę oddechu od głównego wątku fabularnego.
W Like a Dragon: Infinite Wealth każdy element rozgrywki jest przemyślany i zaprojektowany tak, aby dostarczać zróżnicowanych i wciągających wrażeń. Gra gwarantuje bogatą, zróżnicowaną zabawę na dziesiątki godzin, która przypadnie do gustu zarówno wieloletnim miłośnikom serii, jak i nowym graczom. Chociaz “przypadnie do gustu” to chyba za mało powiedziane. Mnie najnowsza produkcja Ryu Ga Gotoku Studio wciągnęła po czubki uszu!

Czy Like a Dragon: Infinite Wealth ma minusy? Ma, choć raczej niewielkie. Gra nie pozwala na dostosowanie poziomu trudności w taki sposób, aby zapewnić większe wyzwanie bardziej doświadczonym graczom, a jednocześnie dać fory nowicjuszom. Ci drudzy mogą mieć pewne problemy na przykład ze zrozumieniem systemu pracy. Według mnie autorzy powinni też pozbyć się ograniczeń w eksploracji (typu niewidzialne ściany), które są w tej serii już od dawna, podobnie jak dialogów, które potrafią nagle, w samym środku, stracić voice acting na rzecz tekstu do czytania.

Takie nierówności są typowe dla tej serii i nie zabrakło ich – niestety – także w Like a Dragon: Infinite Wealth. Nie tylko w warstwie audio, ale także w grafice, która potrafi zachwycić podczas co ważniejszych cutscenek, a jednocześnie przyprawić o niesmak, gdy zbliżymy się do zupełnie nieistotnego NPC-a lub zaczniemy przyglądać się szczegółom w mało istotnej lokacji (szczególnie w widoku z oczu bohatera, który możemy włączyć w każdej chwili). Na szczęście postacie pierwszoplanowe zarówno wyglądają, jak i brzmią świetnie.