W lutym łazik Łukasiewicz – PIAP jako pierwszy polski robot wziął udział w rozgrywanych w USA legendarnych zawodach DARPA. Jak do tego doszło?
Można powiedzieć, że to wynik szczęścia, czyli sytuacji, w której okazja spotyka się z przygotowaniem. Początek historii, jaką był nasz udział w zawodach DARPA, dała współpraca Łukasiewicz – PIAP z Caltech i laboratorium JPL wchodzącym w skład NASA. Przy rozpoczynaniu projektu „Rozwój badań kosmicznych”, który składaliśmy do konkursu NAWA organizowanego przez MNiSW, skorzystaliśmy z kontaktów z nimi. Projekt zakładał wzajemną wymianę personelu i prowadzenie na tej zasadzie wspólnych badań. Propozycja wystartowania w zawodach DARPA wyszła ze strony amerykańskiej, m.in. dzięki wsparciu i zaangażowaniu pracującego dla NASA Artura B. Chmielewskiego, a my byliśmy przygotowani i od razu mogliśmy zaprezentować swoje rozwiązanie.
A od czego zaczęła się współpraca z Caltech i NASA?
Bazą do jej rozpoczęcia były nasze działania w branży kosmicznej. Kilka lat temu nasz instytut powołał spółkę PIAP Space, która starała się o komercyjne zlecenia w ramach programów ESA i umocniła nasze kontakty w tym środowisku. Dzięki temu poznaliśmy osoby pracujące w NASA, co zaowocowało dalszymi rozmowami o możliwości nawiązania współpracy. Tak to się zaczęło. Obecnie skupiamy się na testowaniu na Ziemi, ale celem jest zaoferowanie w przyszłości tzw. lotnych rozwiązań robotycznych i co za tym idzie, zapewnienie Polsce mocnej pozycji w bardzo przyszłościowym segmencie technologii kosmicznych.
Czy możesz nam zdradzić tajemnicę, jak narodził się robot, który przeciera w Polsce galaktyczne szlaki?
Nasz instytut ma szeroką ofertę cenionych na świecie robotów mobilnych, które sprawdzają się w różnych zastosowaniach z zakresu bezpieczeństwa i obronności. Ciągle też rozwijamy kompetencje w projektach badawczo-rozwojowych krajowych i międzynarodowych. W ten sposób stworzyliśmy robota umożliwiającego testowanie autonomicznego poruszania się w skomplikowanym terenie. To jednostkowa sztuka używana w różnych pracach badawczych od 2013 r. Teraz została „podrasowana” w ekspresowym tempie i przystosowana do zawodów DARPA. Finalny efekt to wynik pracy kilku zespołów z Instytutu, które rozwijały technologię i tę konstrukcję przez ponad 10 lat. Niestety nie sposób wymienić każdego.
Może kilka słów o wrażeniach z zawodów?
Naszym reprezentantem na miejscu był Sławomir Kurdziel, który pojechał tam na prawie cztery miesiące. Nadzorował integrację robota z systemem przygotowanym przez zespół CoSTAR i niejako łączył nasze prace z Polski z głównymi przygotowaniami w Kalifornii. Miał ogromne wsparcie w Arturze B. Chmielewskim, który służył pomocą w kwestiach formalnych i dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem. W trakcie konkursu, zgodnie z wytycznymi organizatorów DARPA, dostęp do strefy zawodów jest bardzo ograniczony i regulowany. W praktyce cały zespół pracuje na miejscu nie w samej strefie przeprowadzania prób, lecz w nieodległym hotelu. Tam praca trwa niemal non stop, tak by w każdej kolejnej próbie wykorzystać maksimum możliwości i wiedzy pozyskanej w poprzedniej. Przyniosło to efekt – zespół, który wspieraliśmy wygrał tę rundę zawodów.
Czy w naszej amerykańskiej przygodzie odegrał rolę fakt, że należymy do Sieci Badawczej Łukasiewicz?
Liderem projektu, o którym wspomniałem na początku jest Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa. Projekt rozpoczął się jeszcze zanim połączyła nas jedna organizacja, jednak od momentu wejścia do Sieci Badawczej Łukasiewicz współpraca stała się jeszcze łatwiejsza i widać wyraźnie, że każdy z partnerów stara się zadbać także o interesy drugiej strony.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS