Jak pisałem w poprzedniej notce syn “załapał” koronawirusa w szpitalu (Bródno) i na czas rekonwalescencji musi pozostać w odosobnieniu.
Rzecz jasna kwarantanna dotyczy też i najbliższych – ma 3 córki + żona, a z racji logistycznych dołączyła do nich i opiekunka najmłodszej latorośli, która też musi odbyć kwarantannę.
Czyli sam z 5 babami. Dziś drugi dzień kwarantanny – akurat tak się złożyło, że to jego urodziny.
Zadzwoniłem, pogadaliśmy chwilę; ponoć dotarło do niego kanałami medycznymi, że właśnie “zapchały” się szpitale dedykowane.
Sam ma samopoczucie w miarę dobre. Jeszcze jakiś katar i kaszel z racji spływającej z zatok wydzieliny. Obserwuje na sobie efekty, gdyż ponoć mogą jeszcze wystąpić dalsze objawy po kilku dniach.
Cóż. Nasze relacje zawsze były “średnie”. To dlatego, że jesteśmy w opozycji zodiakalnej. Ja jestem Waga, a on Baran – czyli opozycja, ale jednocześnie wiele wspólnego, bo to obaj jesteśmy z Roku Szczura, a nawet mamy wspólne drzewo – jarzębinę.
Stąd zapewne zawsze nastawienie opozycyjne w rozmowach.
Kiedy rozpoczynała się “akcja koronawirus”, medycy zostali już na wstępie stosownie poinstruowani i odpowiednio przestraszeni. Syn zadzwonił z ostrzeżeniami, nakazami i zakazami i podobnymi pierdołami. Kierowane były (aluzje) do mnie jako najstarszego w rodzinie i to z przedziału wiekowego z podwyższonym ryzykiem.
Już wtedy (początek marca) uważałem, że sprawa jest dęta, dlatego do tych zaleceń podszedłem ze stosownym dystansem – po prostu i tak żyjemy na uboczu. Nie mam zamiaru zwiększać zagrożenia, ale też i nie widzę powodu do paniki. Swoje lata mam i jak ma przyjść mój czas – to i tak przyjdzie.
Zatem – straszył, straszył, a teraz sam ponosi konsekwencje sytuacji. Drugi dzień, a już zaczyna go “nosić”. Co będzie za parę dni – zobaczymy.
Zaleciłem pisanie pamiętnika, gdyż takie wspomnienia mogą być ciekawe.
I refleksje ogólne.
Panika związana z pandemią wygląda na przesadzoną, co będzie skutkować negatywnymi reakcjami społecznymi. O ile bowiem dotychczasowe zalecenia rządu przyjmowane były jako podparte zaufaniem, to przedłużanie restrykcji w sytuacji ograniczonych skutków epidemii zaowocuje utratą tego zaufania. Pozostaje rozwiązanie siłowe, co w warunkach polskich nigdy nie przyniosło pozytywnych efektów dla rządzących.
Najgorszym rozwiązaniem dla władz, a jest to typowe dla Polaków, że jeśli przekroczona zostanie granica wiarygodności – zacznie się kpienie. To najsilniejsza broń społeczna, a granica jest bliska.
Niewiele się zaś pisze o środkach medycznych skutecznych w zwalczaniu tego wirusa: podobno skuteczna jest kombinacja leków przeciwmalarycznych z dedykowanym antybiotykiem. Tyle, że jednym z niewielu miejsc, gdzie produkowana jest substancja czynna jest Lombardia. Brak jest informacji o np. podjęciu produkcji tego czynnika w innych krajach. czy jest to aż tak duży problem techniczny?
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS