Kutno znane i nieznane. Kutnowskie obchody urodzin Napoleona Bonaparte w okresie Księstwa Warszawskiego

W 1806 roku odżyły nadzieje Polaków na niepodległość, w związku z dynamicznie rozwijającą się sytuacja polityczną w Europie. Napoleon Bonaparte po pokonaniu armii pruskiej pod Jeną i Auerstedt, w październiku 1806 roku wkroczył do Berlina, gdzie Józef Wybicki na prośbę cesarza napisał proklamację do narodu polskiego wzywającą do walki z zaborcami. Pod koniec listopada wojska francuskie były już w Warszawie, a w roku następnym na mapie Europy pojawiło się Księstwo Warszawskie, które miało być początkiem odradzenia się państwa polskiego.

Bitwa pod Jeną, grafika ze zbiorów Andrzeja Nieuważnego, Muzeum Regionalne w Kutnie.

Napoleon Bonaparte na ziemiach polskich oficjalnie został powitany w Poznaniu w listopadzie 1806 roku. W składzie delegacji warszawskiej znalazł się również właściciel Kutna Walenty Rzętkowski, który gościł później w pałacu kutnowskim (w 16 grudnia 1806 roku) Cesarza w drodze do Warszawy.

Walenty Rzętkowski, fot. domena publiczna.

Kutno w okresie Księstwa Warszawskiego weszło w skład departamentu warszawskiego i jako stolica powiatu orłowskiego stało się siedzibą Podprefektury, którą objął Ambroży Zaborowski. Cesarz Francuzów cieszył się dużym szacunkiem wśród mieszkańców Kutna, a z okazji jego urodzin, przypadających na dzień 15 sierpnia, organizowano okolicznościowe uroczystości. W 1809 roku już o świcie huk z moździerzy na Podprefekturze (Pałac Saski) oznajmił mieszkańcom miasta dzień urodzin „Wielkiego Napoleona Cesarza Francuzów, Króla Włoskiego, Protektora Ligi Reńskiej, oswobodziciela Polski”. W siedzibie podprefektury zgromadziły się miejscowe władze powiatu orłowskiego i zaproszeniu obywatele miasta. Stamtąd zgromadzeniu udali się do kościoła parafialnego, na nabożeństwo, które odprawił dziekan kutnowski. Okolicznościowe kazanie wygłosił natomiast proboszcz z Pleckiej Dąbrowy. Sławił on wielkość Napoleona „tak z dzieł wojennych, jako też z polityki i prawodawstwa…”. Na koniec kazania wyjaśnił motywy, dla których Polacy powinni być wdzięczni Napoleonowi.

Asystę wojskową uroczystości stanowiły dwie kompanie gwardii narodowej na czele z dowódcą kapitanem Zagórskim. Po nabożeństwie wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni przez W. Rzętkowskiego (wówczas Radcę Stanu Księstwa Warszawskiego) na okolicznościowy obiad do pałacu kutnowskiego.

Pałac Kutnowski, fot. ze zbiorów ikonograficznych MR.

Następnie w siedzibie Podprefektury, na zaproszenie A. Zaborowskiego, odbyło się spotkanie towarzyskie i wieczerza. Zarówno podczas obiadu, jak i wieczerzy nieustannie wznoszono toasty na cześć Cesarza Francuzów. W tym czasie żołnierze z gwardii narodowej oddawali salwy honorowe na przemian z broni ręcznej i moździerzy. Wieczorem oświetlono całe miasto, a największe wrażenie na mieszkańcach Kutna wywoływała iluminacja pałacu kutnowskiego oraz siedziby Podprefektury.

Siedziba Podprefektury w Kutnie okresie Księstwa Warszawskiego (Pałac Saski), fot. J. Szymańczyk, ze zbiorów MR.

dr Jacek Saramonowicz

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ