Komuna Paryska. Historia – jak do tego doszło
W 1870 r. wybuchła wojna prusko-francuska. Pewne siebie imperium Napoleona III w przeciągu kilku miesięcy poniosło druzgocącą porażkę, a sam francuski cesarz dostał się do niewoli razem ze swoją armią.
We wrześniu Prusacy otoczyli Paryż, w którym schroniły się niedobitki wojska. Rozbita Francja odwołała pokonanego cesarza i proklamowała się republiką. Na czele rządu stanął Louis Thiers, który dążył do ugody z najeźdźcami.
W oblężonym mieście pod broń powoływano cywilów, a w młodej republice wrzało. Mnożyły się polityczne kluby i stronnictwa, nierzadko odwołujące się do marksizmu i anarchizmu. Gdy pod koniec lutego Thiers zawarł zawieszenie broni z Prusami, którym oddawał Alzację i część Lotaryngii, wielu zmobilizowanych obrońców Paryża uznało to za zdradę. Ranę pogłębiła upokarzająca dla Francuzów defilada niemieckich wojsk ulicami ich stolicy 1 marca 1871 r.
Dążący do pokoju za wszelką cenę Thiers obawiał się bojowych nastrojów paryżan i postanowił wycofać z miasta działa, zakupione wcześniej ze składek patriotycznie nastawionych robotników. Gdy w nocy z 17 na 18 marca 1871 r. wysłał po nie żołnierzy, uzbrojony lud stanął na ich drodze, schwycił dowódców oddziału Thiersa i na miejscu ich rozstrzelał. Rozpoczęła się kolejna francuska rewolucja, która przeszła do historii jako Komuna Paryska.
Komuna Paryska. Płaca minimalna i skrócony czas pracy – najważniejsze informacje
Thiers przestraszył się zrewoltowanego ludu i wraz ze swoimi ministrami … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS