Szutrowe zawieszenie, amortyzatory i sprężyny o ogromnym skoku, wyczynowe, bardzo mocne opony opracowane specjalnie na luźną nawierzchnię, a to wszystko w sztywnej konstrukcji, pozwalającej gnać z gazem w podłodze nawet po bardzo zniszczonych oesach. Takie możliwości dają współczesne rajdówki. To przepaść w porównaniu z konstrukcją z Zwickau.
– Trabant ma bardzo ograniczone możliwości modyfikacji i przystosowania go do rywalizacji na szutrze. W zasadzie jedyną zmianą było dobranie wyższej gumy z bieżnikiem lepiej nadającym się do jazdy po luźnej nawierzchni – tłumaczy Wojciech Stawowczyk, kierowca błękitnego dwutakta.
Dodatkową trudnością był fakt, że względnie równą drogę miały wyłącznie czołowe załogi we współczesnych rajdówkach, które jechały przed resztą stawki, a także zawodnikami z Motul HRSMP.
– Odcinki były bardzo wymagające, nie tylko dla naszego auta, bo każda załoga, która jechała za samochodami z napędem na cztery koła musiała się borykać z koleinami. Mieliśmy zatem do wyboru: jechać w koleinie albo „grzbietami” co też nie jest łatwe, bo auto nosi z lewej na prawą i trzeba bardzo się pilnować – opowiadał Stawowczyk, opisując niuanse związane z techniką jazdy samochodem dla ludu Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
akcje
komentarze
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS