Karolina Jakoweńko odkryła żydowską historię Będzina. “W sennym mieście wywołaliśmy ferment”

– Dorastałaś w mieście, które przed wojną nazywane było małą Jerozolimą. Piekło Holocaustu przeżyli nieliczni będzińscy Żydzi, a większość ich domów wyburzono podczas powstawania Huty Katowice. W Będzinie pamiętano o dawnych mieszkańcach?

Karolina Jakoweńko: W latach mojej młodości Będzin był szarym miastem, w którym praktycznie nic się nie działo. Owszem chodziłam w nim do dobrego ogólniaka, miałam przyjaciół, ale mieliśmy problem, aby gdzieś się spotkać, nie było kawiarni. A z opowieści dziadka wiedziałam, że kiedyś było inaczej. Dziadek wspominał, że na starówce, która została wyburzona, żeby mogła powstać droga, działała kawiarnia “Milusia”, w której pracowała babcia. Była szkoła muzyczna, dobrze zaopatrzona księgarnia i rynek, na którym gdy zmierzchało jeden z mieszkańców zapalał latarnię. Z tych opowieści wyłaniało się miasto, którego nie potrafiłam sobie  wyobrazić. Do tego mogła dodać strzępy informacji o  żydowskiej społeczności, która nie przeżyła wojny. Moja prababcia miał sklep przy Rynku Rybnym, gdzie większość mieszkańców była Żydami. Ze wspomnień rodzinnych wiem, że gdy postanowiono mi dać na imię Karolina, jej córka, moja babcia stwierdziła jedynie: “pamiętam, że koło sklepu mieszkała taka młoda Żydówka Karolcia”.

Zgłoś naruszenie/Błąd