Czytaj więcej
Osobną kwestią są obowiązujące obecnie stawki VAT. Klient importując towar np. w Niemczech płaci 19 proc. podatku VAT, w Holandii 21 proc., w Polsce – 23 proc. Obserwując zachowania importerów na rynku UE, raczej mało realne jest, że wybiorą nasz kraj. Ponosiliby z tego tytułu wyższe koszty, a ich cash flow nie byłby na tyle optymalny, jak ma to miejsce w krajach Europy Zachodniej.
Odpowiedzialność za dług celny
Po drugie – w Polsce brakuje konkurencyjnych przepisów, gdy obiorcami towaru w Polsce będą firmy spoza Unii, które mają w naszym kraju adres i przedstawicielstwo podatkowe, ale nie posiadają numeru VAT i siedziby na terenie UE. W takiej sytuacji to agencje celne lub reprezentanci podatkowi występują w ich imieniu przed urzędem celno-skarbowym (tzw. odprawa w upoważnieniu pośrednim). W ustawie o podatku od towarów i usług mamy tzw. odpowiedzialność subsydiarną, co oznacza, że zarówno agencja jak i importer są odpowiedzialni za dług celny, czyli za cło i VAT, które ciążą na tym towarze. W cargo mamy przede wszystkim ładunki e-commerce, czyli niewielkie, np. w jednej lotniczej przesyłce może być ok. 3 tys. odbiorców. Kto w takiej sytuacji weźmie na siebie dług celny? To ogromne ryzyko. Potrzeba rozwiązań systemowych, które chroniłyby i zabezpieczałby interesy polskich agencji celnych. Polska ordynacja podatkowa połączyła odpowiedzialność pośrednią (subsydiarną) z uproszczeniami celnymi, co skutkuje tym, że stosując uproszczenia celne w Polsce – w tym uproszczone zastosowanie art. 33a przedsiębiorca i agencja wspólnie odpowiadają za nierozliczony dług celny, a więc podatek VAT z tytułu importu. W krajach zachodnich najczęściej ma zastosowanie upoważnienie bezpośrednie – jako najbezpieczniejsza forma zabezpieczenia się przed obowiązkami wynikającymi z reprezentacji.
Kolejną procedurą, która blokuje hub lotniczo-kolejowy w Polsce jest fakt, że klient musi być zarejestrowany na platformie PUESC. To system teleinformatyczny, który umożliwia wymianę informacji drogą elektroniczną między organami celno – skarbowymi a klientami. Procedura jest czasochłonna, w przypadku zagranicznych importerów zwykle potrzebują oni pomocy, by zarejestrować się na platformie. To kolejny przykład, który pokazuje, że brakuje uproszczonych i szybszych procedur, które zachęciłyby zagranicznych importerów do odprawiania się w Polsce, pomimo obowiązujących na poziomie UE przepisów Unijnego Kodeksu Celnego, które stanowią o systemach teleinformatycznych i sposobach reprezentacji przedsiębiorców przed organami celnymi.
Czytaj więcej
Bez zmiany prawa nie przyciągniemy importerów
Po trzecie – czynności kontrolne. Jeśli hub w Polsce będzie pierwszym urzędem celnym wejścia na teren UE (np. dla towarów z Dalekiego Wschodu czy Ameryki Północnej), to towary muszą przejść wszystkie kontrole administracyjne, które obowiązują w naszym kraju, m.in. weterynaryjną, sanepidu, fitosanitarną. Procedury są często bardzo szczegółowe i wymagają czasu, bo np. trzeba złożyć oryginał wniosku, że dany pracownik agencji celnej jest upoważniony do reprezentacji firmy przed weterynarzem i dopiero wtedy może on być rozpatrywany.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS