A A+ A++

Indyjskie wojska lądowe dokonały długo wyczeki­wanego wyboru między moder­ni­zacją leciwych bojowych wozów piechoty BMP-2 Sarath a nabyciem nowych pojazdów, które spełniać będą wy­ma­ga­nia teraźniejszego i przyszłego pola walki. 13 marca podpisano umowę, w której myśl państwowe przed­się­bior­stwo Ar­moured Vehicles Nigam Limited (AVNL) zmo­der­ni­zuje 693 BMP-2 do wersji BMP-2M i – w przypadku wersji dowód­czej – BMP-2KM. Pakiet mody­fi­kacji opracowały AVNL, DRDO i Bharat Elec­tro­nics Limited.

Pojazdy mają być wyposażone w cyfrowy system kiero­wania ogniem i nowo­czesne wyposa­żenie opto­elektro­niczne, w tym wielo­kanałowy celownika działo­nowego i pano­ra­miczny przyrząd obserwa­cyjno-celow­niczy dowódcy z autotrackerem, który ma skokowo ułatwić celowanie. Z informacji prasowej wynika, że na indyj­skich pojazdach zainstalowane zostaną wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych, ale nie wiadomo, który typ ppk wybrano. Dowództwo wojsk lądo­wych zamierza przede wszystkim zwięk­szyć dość mizerną siłę ognia, aby pozwalała na realizowanie misji wsparcia piechoty na polu walki.

Wartości kontraktu i harmonogramu reali­zacji nie podano. Mają one jednak iść bardzo sprawnie, gdyż przed zamówie­niem starano się wyeliminować wszelkie usterki i błędy. Temu służyły prace ba­daw­czo-roz­wo­jowe i późniejsze rygo­rys­tyczne próby w terenie. Z jednej strony w indyj­skich wojskach lądo­wych może pa­no­wać ogra­ni­czo­ny optymizm, z drugiej zaś jest to tylko otarcie łez. W uzbro­jeniu pozostaje ponad 2500 BMP-2, a liczba modernizowanych to nieco ponad jedna czwarta. W 2020 roku plany były bardziej ambitne, gdyż obejmowały 811 wozów.

Wspomnieliśmy, że tak naprawdę nie wiadomo, jak szeroki zakres będzie mieć modernizacja. Może być wypadkową dwóch pakietów zaprezen­to­wa­nych na salonie przemysłu obronnego Defexpo 2022 w Gandhinagarze w stanie Gudźarat. Pierwszy z wariantów zakładał usu­nięcie wieży z armatą automatyczną 2A42 kalibru 30 mili­metrów. W jej miejsce pojawiłaby się całkiem nowa, dostar­czona przez koncern Rafael – system wieżowy Samson Mk.2 z armatą auto­matycz­ną Bush­mas­ter II Mk44S kalibru 30 mili­metrów i sprzę­żonym karabinem maszy­no­wym kalibru 7,62 mili­metra. Jako uzbro­jenie dodatkowe zapre­zen­towano wyrzutnię przeciw­pancer­nych pocisków kie­ro­wanych Spike‑LR chowaną do wnętrza wieży.

Druga propozycja modernizacji BMP-2 była skromniejsza. Zakładała po­zos­ta­wie­nie dotychczasowej wieży uzbrojonej dodatkowo w przeciw­pan­cer­ne pociski kie­rowane Spike‑LR/LR2 odpalane z wyrzut­ni na stropie wieży. Aby wzmocnić siłę ognia i zdolność rażenia celów mocno opan­ce­rzo­nych oraz zapewnić właściwe rozpoz­na­nie (świado­mość sytu­acyj­ną załogi), planowano użycie amunicji krążącej, którą w bój posyłano by z wyrzut­ni zainsta­lo­wa­nej po prawej stronie wieży. Ten pakiet zakładał również wymianę urządzeń obser­wa­cyj­nych dowódcy i celowniczego oraz insta­lację systemu kierowania ogniem z zamiarem podnie­sie­nia celności.

Inną modernizację zaproponował w 2020 roku państwo­wy holding Ordnance Factory Board. W porównaniu z pod­sta­wo­wą wersją zmodernizowany wariant wyposażono w nowe zestawy czujników z kamerami termo­wizyj­nymi oraz kamery telewizyjne dla strzelca i dowódcy.

W lutym wróciła natomiast sprawa ewentualnego wdrożenia do produkcji rodzimego przeciwpancernego pocisku kierowanego Nag, w przeszłości proble­ma­tycz­nego. Na poligonie Pokhran prze­pro­wa­dzo­no testy Naga z krajowym niszczy­cielem czołgów NAMIS. Według informacji płynących z wojsk lądowych próby zakończyły się sukcesem i wiele wskazuje, że opóźniony o lata świetne krajowy ppk wreszcie znajdzie się w fazie produkcyjnej i być może trafi do uzbrojenia, stając się jedno­cześnie ele­men­tem pakietu uno­wo­cześ­nie­nia BMP-2 Sarath.

Jaka by ta modernizacja nie była, z pewnością jest kluczowym krokiem w wysiłkach modernizacyjnych indyjskich batalionów piechoty zmechanizowanej. Zmodernizowane wozy sowieckiej pro­we­nien­cji mają znaleźć się na wyposażeniu zintegrowanych grup bojowych wzdłuż granic z Chinami i Pakistanem. Na zachodzie będą współdziałać z czołgami podstawowymi T-90 w ramach 11. Korpusu „Vajra”. Nie wiadomo, w jakim stopniu decyzja o pod­nie­sie­niu potenc­jału bojowego BMP-2 wpłynie na odsu­nięcie w czasie decyzji o pozyskaniu nowych bwp.

Nie wiadomo również, jak moderni­zacja BMP-2 Sarath wpłynie na dalekosiężne plany zakupu trans­por­terów opan­ce­rzo­nych Stryker. Według Bloom­berga Indie mogłyby kupić nawet tysiąc pojazdów amerykańskiej proweniencji, które w większości zin­teg­ro­wa­liby z wyrzut­niami prze­ciw­pan­cer­nych po­cis­ków kie­ro­wa­nych, a pozostałe odgrywałby rolę pojazdów roz­poz­nania i dowódczych. Być może zakup (praw­do­po­dob­nie w znacz­nie mniejszej liczbie) mógłby odbyć się rów­no­legle, gdyż zinteg­rowane grupy bojowe zakładają pozys­kanie nie tylko bwp, ale również dużej liczby trans­por­te­rów opan­ce­rzonych.

Co więcej, włączenie sprzętu i pod­sys­te­mów od rodzimych pro­du­cen­tów pod­kreśla zaanga­żo­wanie Indii w dążenie do samo­wys­tar­czal­ności przemysłu obron­nego w produkcji na rzecz tam­tej­szych sił zbrojnych. Wykorzys­tując wiedzę krajo­wych podmiotów, inicjatywa AVNL ma na celu wzmoc­nienie indyjskiego eko­systemu produkcji obron­nej i zmniej­szenie zależności od importu uzbrojenia.

US Army / Fred W. Baker III

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0komentarze
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułWróblewski odpowiada Hołowni: Marszałek się myli
Następny artykułLewandowski wie, gdzie leżał problem