Trochę sielankowo mogło się zrobić w Lechii Gdańsk, której pod wodzą Tomasza Kaczmarka prawie wszystko dotychczas wychodziło. Drużyna z Trójmiasta stała się kandydatem do walki o najwyższe lokaty. Wydawało się więc, że pokonanie u siebie wciąż bardzo nierównego Górnika Zabrze nie stanowi jakiegoś wielkiego wyzwania. Tymczasem skończyło się na remisie i to takim ze wskazaniem na gości.
Lechia Gdańsk – Górnik Zabrze: zapracowany Kuciak
To Dusan Kuciak – a nie Grzegorz Sandomierski – w kilku przypadkach uwijał się jak w ukropie i ratował skórę swoim kolegom. Gdyby nie słowacki bramkarz, Górnik niechybnie wracałby do domu z pełną pulą. Obronienie petardy Roberta Dadoka (dziś jeden z najlepszych w Górniku) czy potencjalnego samobója Michała Nalepy to były interwencje wysokiej klasy, a trzeba jeszcze wspomnieć o wymagających próbach Lukasa Podolskiego i Jesusa Jimeneza.
Trener Jan Urban wreszcie wyszedł z przodu trójką Nowak-Jimenez-Podolski, o co aż się prosiło już tydzień temu, ale wówczas szansę od początku dostał Piotr Krawczyk. To trio momentami funkcjonowało nieźle, choć możliwości ma znacznie większe. Poldi nadal długimi fragmentami znika, natomiast Jimenez w drugim meczu z rzędu sprawiał wrażenie lekko… hmm, chwilami nieobecnego, przymulonego, zniechęconego. To tylko nasze wrażenie z boku, ale wydaje się, że Hiszpan gdzieś zagubił entuzjazm w swojej grze, którym imponował jeszcze niedawno z Wisłą Płock.
Lechia Gdańsk – Górnik Zabrze: niepewny Wiśniewski
Lechia lepiej prezentowała się przez 20-25 minut, a potem do głosu zaczęli dochodzić przyjezdni ze Śląska. W drugiej połowie – cholernie nudnej, w porównaniu do pierwszej – również to zawodnicy Urbana byli groźniejsi. Niepocieszony może być Bartosz Nowak, który przed przerwą zdobył bramkę po świetnym obróceniu się w polu karnym i płaskim strzale, a mając sytuację łatwiejszą, posłał piłkę wysoko nad poprzeczką. Do tego Conrado raz ofiarnie zablokował Manneha. O niefortunnej interwencji Nalepy zmuszającej Kuciaka do wysiłku już mówiliśmy (Jimenez dobijał w będącego na spalonym Nowaka).
Gospodarze po przerwie głównie bili głową w mur. Dość powiedzieć, że najgroźniejszy moment to obiecująco wyglądająca bomba Macieja Gajosa z jakichś trzydziestu pięciu metrów. A wcześniej, poza zachęcającym początkiem, też szału nie było. No i nie zapominajmy, że szybki gol Łukasza Zwolińskiego wziął się przede wszystkim z fatalnego rozegrania Przemysława Wiśniewskiego, który na dodatek później nie zatrzymał napastnika Lechii w polu karnym. Kapitan Górnika zanotował jeszcze kilka innych chwil słabości i przy mniej wyrozumiałym arbitrze miałby problem z dotrwaniem do końca spotkania. W zabrzańskiej defensywie ponownie najpewniejszy był Rafał Janicki.
W ekipie biało-zielonych za kartki pauzował Jarosław Kubicki i dało się to odczuć. Egzon Kryeziu nie wypadł źle – to on przy akcji bramkowej przejął piłkę po błędzie Wiśniewskiego – ale w środku pola nie wszystko funkcjonowało tak, jak zazwyczaj. Rozczarowali także zmiennicy, nie wnieśli żadnego ożywienia. Być może właśnie tego obawiał się Jan Urban, który do ostatniego gwizdka nie skorzystał z ani jednego rezerwowego, choćby na symboliczną zmianę.
Tomasz Kaczmarek nadal ma świetny bilans w Ekstraklasie w postaci czterech zwycięstw i dwóch remisów. Ten mecz jednak pokazał, że jego drużynie jeszcze sporo brakuje, by tydzień w tydzień spełniać oczekiwania. Tyle dobrze, że teraz czeka ją wyprawa na obiekt Warty Poznań, gdzie będzie zdecydowanym faworytem. Górnik natomiast otrząsnął się po smutnym 0:1 z Wisłą Kraków i chyba mimo wszystko pozytywnie nakręcił przed starciem z Zagłębiem Lubin.
CZYTAJ TAKŻE:
Fot. Newspix
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS