Dzień Walki z AIDS. „Wirusa HIV nie widać na twarzy”

Badanie w kierunku wirusa HIV to jedno z najprostszych badań, pobiera się odrobinę krwi: mililitr, pięć mililitrów. Tyle wystarczy – tłumaczy professor Andrzej CHoró, specjalista chorób zakaźnych. Wirusa HIV nie widać na oko, nie da się zauważyć na twarzy. HIV przez wiele lat może przebiegać podstępnie, po cichu. Można z nim żyć wiele lat. Dobrze leczony pacjent pracuje, chodzi do szkoły, studiuje, ma prawo założyć rodzinę, może mieć zdrowe dzieci. Funkcjonuje jak osoba chora przewlekle – dodaje doctor Beata Zawada z Krajowego Centrum do spraw AIDS. TU SPRAWDZISZ, GDZIE MOŻNA WYKONAĆ TEST W KIERUNKU HIV

Krajowe Centrum ds. AIDS przypomina, że test w kierunku HIV powinien wykonać każdy, kto: kiedykolwiek miał kontakt seksualny przynajmniej z jedną osobą, która: 

– nie wykonała testu w kierunku HIV i nie wie, czy jest zakażona czy nie, 

– jest zakażona HIV, a kontakt odbył się bez prezerwatywy lub uległa ona uszkodzeniu, 

– miała wielu partnerów/wiele partnerek seksualnych, – przyjmowała narkotyki w zastrzykach, 

– podczas kontaktów seksualnych nie stosował zawsze prezerwatyw (w tym podczas kontaktów oralnych), 

– przebył chorobę przenoszoną drogą płciową, 

– przyjmował jakąkolwiek substancję (narkotyki, anaboliki) w iniekcjach i używał do tego sprzętu, z którego korzystały inne osoby, 

– wykonywał np. tatuaż lub piercing (kolczykowanie) przy użyciu niesterylnego sprzętu, 

– miał kontakt z cudzą krwią, która znalazła się na uszkodzonej skórze lub błonach śluzowych, 

– stracił kiedykolwiek kontrolę nad swoim zachowaniem (pod wpływem alkoholu, narkotyków lub innych środków zmieniających świadomość) i mógł znaleźć się w opisanych powyżej sytuacjach.

Przeciętny pacjent żyjący z wirusem HIV przyjmie w ciągu całej terapii kilkadziesiąt tysięcy dawek różnych leków antyretrowirusowych (ARV), które z jednej strony ratują mu życie, a z drugiej – mogą negatywnie wpływać na stan jego zdrowia. 

Najnowsze badanie opinii polskich pacjentów pokazało, że aż 7 na 10 pacjentów jest świadomych ryzyka ciągłej farmakoterapii i niemal wszyscy zmieniliby swoją terapię na mniej szkodliwą w dłuższej perspektywie. Pojawienie się skutecznej terapii antyretrowirusowej (ARV) zahamowało szerzącą się w latach 80-tych i 90-tych XX wieku epidemię zachorowań na AIDS i dało osobom żyjącym z wirusem HIV perspektywę długiego życia. 

Skuteczne leczenie zmieniło sposób myślenia o HIV/AIDS i sprawiło, że dziś zakażenie wirusem HIV uważa się za chorobę przewlekłą, która wymaga leczenia przez całe życie. 

Istotą leczenia antyretrowirusowego infekcji HIV jest uzyskanie niewykrywalnej wiremii w surowicy i poprawa wykładników odpornościowych, czyli immunologicznych. Ostatnia dekada dostarczyła nam wiele bardzo skutecznych leków, dzięki którym ten cel został osiągnięty. Po osiągnięciu supresji, głównym zadaniem stała się ochrona pacjenta przed niekorzystnymi skutkami wieloletniej terapii. Dostępne są już nowoczesne schematy leczenia składające się z dwóch leków, których skuteczność przeciwwirusowa jest taka sama, jak terapii trójlekowych. Efektywność terapii dwulekowej jest potwierdzona badaniami klinicznymi prowadzonymi zarówno wśród pacjentów dopiero rozpoczynających leczenie, jak i u pacjentów doświadczonych wieloletnim leczeniem, u których trzeba wprowadzić inny niż do tej pory schemat terapeutyczny – podkreśla doktor Grażyna Cholewińska-Szymańska, konsultant wojewódzki w dziedzinie chorób zakaźnych.

Krajowe Centrum ds. AIDS przypomina, że zakażenie HIV oznacza, że w organizmie człowieka znajduje się wirus nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności. Wirus mnoży się i niszczy układ odpornościowy zakażonej osoby, który po pewnym czasie przestaje chronić organizm przed chorobami. Zakażenie HIV nie daje charakterystycznych objawów. Jeśli nie zrobi się testu diagnostycznego można nawet przez 10-12 lat nie wiedzieć o tym, że uległo się zakażeniu. Osoba, która nie wie, że żyje z HIV, może zachorować na AIDS., może też zakażać innych. 

Nieleczone zakażenie HIV prowadzi do rozwoju AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności. AIDS to końcowy etap nieleczonego zakażenia HIV. To zespół chorób atakujących osoby zakażone HIV. Zaliczamy do niego różne infekcje i typy nowotworów. AIDS występuje po wielu latach trwania infekcji HIV u osób, które o swoim zakażeniu nie wiedzą. Osoby, które wiedzą o swoim zakażeniu objęte są nowoczesną terapią antyretrowirusową, która zapobiega wystąpieniu AIDS. 

ZOBACZ RÓWNIEŻ: W Polsce żyje ponad 24 tys. osób zakażonych wirusem HIV