Na fali dyskusji, którą wywołały Polska 2050 i Polskie Stronnictwo Ludowe swoją deklaracją referendum ws. wolnego dostępu do aborcji, głos w sprawie na łamach czwartkowej „Wyborczej” zabrało profesorstwo Wojciech Sadurski oraz Magdalena Środa.
Sadurski za referendum
Pierwszy z profesorów, który prawo do de facto zabijania nienarodzonych dzieci uznaje za prawo reprodukcyjne kobiet, opowiada się za referendum w tej sprawie. Tym samym stawia się w poprzek – jak pisze – żądań lewicy liberalnej, która dąży do prawa aborcyjnego bez żadnych „ale” i „jeśli”.
Na szczęście nie jestem politykiem komentatorem, i nie muszę zabiegać o popularność. Wystarczy, że mam racje
— przyznaje. I w swoim tekście na łamach „Wyborczej” argumentuje swoją opinię.
Nad prawami człowieka się głosuje…
W państwie demokratycznym nad kształtem i granicami praw człowieka jak najbardziej się głosuje
— przypomniał przypominając referendum konstytucyjne w 1997 r. i akcesyjne do UE w 2003 r.
Nad prawami człowieka głosuje parlament raz po raz. […] zwolennicy praw kobiet musieliby wyjaśnić, dlaczego właśnie te prawa (do aborcji – przyp. red.) mają taki specyficzny status, że nad wszystkimi innymi prawami głosujemy, a nad tymi właśnie nie możemy? Prawa człowieka nie obowiązują same przez się, czyli przez sam fakt swojej słuszności, czy to w wersji religijnej, czy humanistyczno-świeckiej.
— dodał.
… i dyskutuje
Prof. Sadurski odwołał się także do samego pojęcia „prawa człowieka”.
Stwierdzenie, że nad prawami człowieka się nie glosuje, eksploatuje, w sposób mylący, pewną dwuznaczność pojęcia „prawa człowieka” […] jako (uzasadnienie filozoficzne) postulat moralny, który ma rozmaite uzasadnienia, a czasem jako (uzasadnienie prawne)naczelne uprawnienie obywateli
— kontynuuje Sadurski, konkludując:
Nad prawami człowieka, prawnie chronionymi przez państwo i dochodzonymi przez obywatela, można i należy głosować. Tym bardziej można i trzeba nad nimi dyskutować. Albowiem alternatywą jest bowiem apodyktyczne zadeklarowanie przez jakąś niereprezentatywną grupkę, że ma ona specjalny, uprzywilejowany wgląd w „prawdziwe” prawa człowieka i może tę swoją opinię narzucać reszcie.
Prawo naturalne tak złe, jak… lewicowe hasła
Prof. Sadurski dodał, że „tak właśnie w praktyce funkcjonuje retoryka „prawa naturalnego”.
Jeśli przebrnąć przez często piękne frazesy – w istocie jest (ono) narzędziem narzucania najprawdziwszej religii całemu społeczeństwu.
— mówi nie oszczędzając z kolei lewicowego szermowania hasłem, że „nad prawami człowieka się nie głosuje.
Niestety ma ten sam fundamentalistyczny charakter
— ocenił Sadurski
Oba te użycia (prawa naturalnego i prawa człowieka w pojęciu lewicy – przyp. red.) mają jeden wspólny mianownik, a mianowicie niewiarę w to, że demokratyczna większość poprze „nasze” ideały, rzecz jasna jedynie słuszne. Przeciwko tym fundamentalizmom gorąco protestuję
— dodaje.
Środa: Referendum ws. aborcji? Nie bądźmy naiwni
W tej samej „Wyborczej” prof. Magdalena Środa prezentuje inne podejście.
Pomysł referendum Hołowni jest […] sztuką ukazywania, jak można zjeść ciastko i mieć ciastko, jak można być niekatolickim katolikiem i na wskroś patriarchalnym „zwolennikiem” praw kobiet, a wszystko to pod hasłem „Alleluja i do przodu!”. To znaczy – do władzy
— pisze Środa.
Pani profesor uznaje referendum ws. aborcji za „oburzający z moralnego punktu widzenia i naiwny z politycznego punktu widzenia”.
Kompromis aborcyjny – niemoralny
Niemoralny wydaje się też pomysł powrotu do dawnego kompromisu. To był kompromis między biskupami i niektórymi politykami, który nie miał nic wspólnego z wolą kobiet
— uważa Środa nazywając „pomysł ludowego referendum ws. dotyczącej ciała i macierzyństwa kobiety” moralnym skandalem.
Atak Środy skierowany jest wprost w lidera Polski 2050 Szymona Hołownię. Pani profesor wypomina mu grę polityczną i brak wyobraźni. Ponieważ:
po pierwsze nie będzie wymaganej liczby posłów, by uchwalić referendum. Po drugie, że Polacy z reguły nie stawiają się na referenda.
Nasz kapitał społeczny, czyli poziom obywatelskiego zaangażowania, jest najniższy w Europie, za to poziom rządowej i kościelnej propagandy – najwyższy
— martwi się Środa, w swojej bezradności zarzucając pod koniec swojego tekstu Hołowni i jego partii chęć zaistnienia choć przez chwilę w mediach.
Dwa odmienne głosy dwóch mędrców lewicy: Sadurski gardzący istnieniem praw naturalnych, takich, jak prawo każdego człowieka do życia, Środa martwiąca się, że naród może przypadkiem wybrać nie tak, jak ona chce, więc co po naród pytać. A niech się sprzeczają i różnią. Warto jednak – wobec żądań polskiej lewicy – zapamiętać i zadedykować tejże lewicy słowa Sadurskiego o „jakiejś niereprezentatywnej grupce” myślącej, że „ma ona specjalny, uprzywilejowany wgląd w +prawdziwe+ prawa człowieka i może tę swoją opinię narzucać reszcie”.
rdm/Gazeta Wyborcza
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS