Drugi potwór w państwie. 75 lat temu Heinrich Himmler popełnił samobójstwo

• Zawodową karierę Himmler rozpoczynał jako asystent w firmie zajmującej się nawozem. Szybko jednak zrozumiał, że nie odpowiada to jego ambicjom i wreszcie został przyjęty do organizacji paramilitarnej „Reichskriegsflagge”, założonej w 1923 r. przez Ernsta Röhma i związanej z nazistami
• Wspinał się po kolejnych stanowiskach: od gauleitera, poprzez zastępcę dyrektora propagandy partii aż do kierownika Schutzstaffel (SS) w 1929 roku. Wtedy SS jeszcze wiele brakowało do statusu morderczej i zatrważającej instytucji, jaką stała się z biegiem
• Gdy wybuchła wojna, SS dostała misję przygotowania i kierowania budową obozów koncentracyjnych w całym kraju oraz zarządzania nimi. Do tego ostatniego zadania powołano specjalną grupę, pełniącą nadzór w poszczególnych obozach – tzw. „Trupie Główki” (Totenkompf)
• Gdy wojna jest już przegrana, nierozpoznany przez nikogo Himmler dostaje się do niewoli brytyjskiej. Dopiero gdy alianci orientują się, że mają przed sobą jednego z największych zbrodniarzy nazistowskich Niemiec, w swojej celi połyka kapsułkę z trucizną

Heinrich Himmler urodził się 7 października 1900 r. w Monachium. Wychowywany przez dyrektora szkoły Gebharda i jego żonę Annę dorasta w mieszczańskim dobrobycie o silnym zabarwieniu katolickim z domieszką nacjonalistycznego konserwatyzmu. Jako dziecku ciężko zachorował na gruźlicę, po której rekonwalescencja zajęła prawie dwa lata. Oprócz rywalizacji z dwoma braćmi dzieciństwo późniejszego zbrodniarza przebiegało spokojnie. W szkole był lubiany zarówno przez nauczycieli jak i kolegów z klasy. Już jako chłopak miał wyjątkowe zdolności organizacyjne oraz bezwzględną determinację w dążeniu do celu – cechy, które bardzo mu się przydały w czasie pełnienia ważnych administracyjnych funkcji przy Hitlerze. Po maturze w 1917 r. zgłasza się na ochotnika do wojska, jednak ze względu na okulary zostaje odrzucony i decyduje się na wybór ścieżki oficerskiej, która wraz z końcem wojny zostaje przymusowo zamknięta. Tak kończy się jedno z największych marzeń Heinricha Himmlera.

Pilny student i antysemita

Niezadowolony z rozwoju w niemieckiej polityce powojennej Himmler protestuje przeciwko nasilającej się od 1919 r. rewolucji komunistycznej. Samo powstanie Republiki Rad w jego ojczystym kraju sprowadza do Żydów, którzy od dziecka w jego rodzinie byli przedstawiani jako źródło wszelkiego niepowodzenia. By walczyć z wrogami wewnętrznymi znów próbuję dostać się do sił zbrojnych, jednak znów jego chęci nie zostają docenione. Idzie za to na studia rolnicze na Politechnice w Monachium.

Ukończywszy je z dyplomem dostaje pracę jako asystent w firmie zajmującej się nawozem. Szybko jednak zrozumiał, że nie odpowiada to jego ambicjom i wreszcie został przyjęty do organizacji paramilitarnej „Reichskriegsflagge”, założonej w 1923 r. przez Ernsta Röhma i związanej z nazistami. Organizacja szybko została zdelegalizowana za próbę doprowadzenia do upadku rządu w Monachium i przejęcia władzy, która wprowadziłaby „Ordnung” w socjalistycznym kraju związkowym. Himmler podczas puczu monachijskiego pełnił funkcję chorążego Röhma, co jest ciekawym szczegółem zważywszy na późniejszy rozwój relacji między tymi dwoma panami. W tym samym momencie życia Himmler wstąpił również do NSDAP. Nowo nabytym członkostwem ci … czytaj dalej

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ