Chodzi o pożyczkę, której udzielił mu Jeroen Schothorst za pośrednictwem swojego funduszu inwestycyjnego Investrand. Spór ujrzał światło dzienne w zeszłym miesiącu.
De Vries w 2018 roku planował starty w Formule 2 wraz z zespołem Prema Racing. Musiał w tym celu zgromadzić pół miliona euro. Połowę tej sumy zapewnili mu jego sponsorzy na czele z kontrowersyjnym Jumbo, a drugą część tej kwoty uzupełnił właśnie Schothorst.
Umowa zawodnika i biznesmena zakładała stałe oprocentowanie w wysokości 3 procent, ale również klauzulę, która nakazywała kierowcy przekazanie 50 procent dochodów jakie otrzyma w przyszłości z działalności w Formule 1, co w kontrakcie zostało określone jako forma zmiennego oprocentowania. Umowa zakładała również zakończenie jej jeżeli kierowcy nie uda się dostać do Formuły 1 do końca 2022 roku.
Z racji tego, że de Vries nie posiadał w zeszłym roku umowy na ściganie się w podstawowym składzie żadnej z ekip, uznał, że jego umowa z Invesrand zgodnie z jej postanowieniami wygasła.
Innego zdania był jednak jego wierzyciel. Schothorst twierdził, że de Vries był aktywnym kierowcą Formuły 1 w zeszłym roku, gdyż wziął udział w GP Włoch na torze Monza, zastępując tam Alexa Albona, który w trybie pilnym musiał mieć wycięty wyrostek robaczkowy.
Sędzia, który rozpatrywał sprawę w całości przychylił się jednak do zdania kierowcy, odrzucając wszelkie zarzuty ze strony jego wierzyciela.
Prowadzący sprawę wskazał, że biorąc udział w GP Włoch, de Vries robił to jako kierowca rezerwowy: “Prawdą jest, że 11 września 2022 roku wystartował w F1 podczas Grand Prix Włoch, ale zrobił to jako kierowca rezerwowy. W tamtym czasie nie miał kontraktu jako kierowca wyścigowy. Zastępował tylko innego kierowcę z zapaleniem wyrostka robaczkowego.”
Schothorst, który był wyjątkowo bliski realizacji interesu życia zarzucał również de Vriesowi złamanie umowy w kilku innych punktach między innymi w kwestii braku przekazywania informacji dotyczących jego umów z zespołami F1, w tym kopi jego kontraktów, które miały stanowić podstawę do rozliczenia pożyczki.
Sędzia również w tej sprawie nie podzielił jego zdania, gdyż jak ustalono w trakcie dochodzenia Schothorst zgodził się na płatność w wysokości 114 361 euro przez okres trwania umowy do sezonu 2021 włącznie. Nie protestował również, gdy otrzymał od de Vriesa połowę z jego gaży z zespołem Mercedesa w 2022 roku, która wynosiła okrągłe 150 000 euro.
De Vries zdołał przekonać sędziego iż był w stałym kontakcie z pożyczkodawcą, przedstawiając jako dowody obszerne transkrypcje z rozmów telefonicznych i WhatsAppa.
W procesie poruszono także kwestię jego umowy z McLarenem z 2018 roku, której de Vries nie okazał biznesmenowi. Kontrakt ten był jednak umową sponsorską, nie związaną z dzielnością wyścigową, więc firma Investrand nie miała powodów, aby żądać jego okazania.
Schothorst domagał się również od kierowcy okazania obecnego kontaktu z ekipą AlphaTauri, którego de Vries nie przekazał, gdyż uznał, że jego umowa z biznesmenem wygasła.
“Wypełniłem wszystkie swoje zobowiązania wobec Investrand wynikające z umowy pożyczki i zawsze udzielałem im wszelkich informacji, do których byli uprawnieni na mocy umowy” mówił w oświadczeniu dla serwisu Motorsport.com sam de Vries.
“Dlatego, jeśli o mnie chodzi, fakt, że sędzia wydał orzeczenie na moją korzyść, był zgodny z moimi oczekiwaniami. Mam nadzieję, że teraz sytuacja się uspokoi i będę mógł skupić się na przygotowaniach do sezonu Formuły 1.”
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS