Łukaszenka przeprowadził tajne zmiany kadrowe w KGB i mobilizuje aparat bezpieczeństwa do walki. Również za granicą, a szczególnie w Polsce i na Litwie.
To było tajne posiedzenie, ale równocześnie jawne, bo pokazane wczoraj w telewizji. Dwunastu oficerów pokazywanych na ekranie miało komputerowo zamazane twarze. Za wyjątkiem samego Alaksandra Łukaszenki i publicznie znanych Iwana Tertela (szef KGB), Ihar Siarhiejenka (generał KGB i szef Administracji Prezydenta), oraz szefa Rady Bezpieczeństwa i generała sił zbrojnych Alaksandra Wolfowicza.
Alaksandr Łukaszenka zebrał ich, by rozdzielić nowe stanowiska i nominacje. Ci rycerze półokrągłego stołu Łukaszenki nie byli pierwszymi tak utajnionymi. W podobny sposób białoruska telewizja pokazywała już funkcjonariuszy KGB i struktur MSW zwalczających protesty – z zamazanymi cyfrowo twarzami. Zamaskowane kominiarkami oblicza mają bijący protestujących OMON-owcy. W sumie to dość uczciwe – pełną odpowiedzialność za przemoc i okrucieństwo swoich służb bierze na siebie jedyny niezamaskowany – Łukaszenka. Chroni anonimowość swoich siepaczy.
Łukaszenka musiał mieć swoje show. Wczorajsze posiedzenie z kierownictwem KGB niby było związane ze zmianami kadrowymi i nominacjami na nowe, wyższe stanowiska dla wyższych oficerów.
Były dowódca specnazu KGB został wiceszefem białoruskiej Akademii Nauk
2021.10.19 12:45
Jednak dodatkowo, a może przede wszystkim, było okazją do długiej, mocnej tyrady Łukaszenki. Znalazło się w niej potwierdzenie kierunków, w jakich zmierza agresywna, białoruska polityka. To m.in. wykorzystanie kryzysu migracyjnego do naciskania Europy Zachodniej, polaryzowania UE i antagonizowania Niemiec i Francji z Polską i Litwą. To również sygnał, że na celowniku bardziej niż do tej pory znajdą się białoruskie środowiska na emigracji.
Operacje specjalne
Aparat bezpieczeństwa stał się od czasu ubiegłorocznych protestów oporą władzy Łukaszenki i centrum decyzyjnym. KGB, obok MSW, jest jądrem tego aparatu. Obie struktury od sierpnia ubiegłego roku skupione były na ofensywnych działaniach wewnętrznych wymierzonych w ruch protestu. Zarówno na poziomie działań bezpośrednio wymierzonych w protesty na ulicy, jak i działań operacyjnych przeciw liderom i aktywistom, zbierania danych i fabrykowania informacji, zdarzeń, postaci i struktur.
Białoruś nie ma wydzielonych struktur wywiadu zagranicznego, jak np. Rosja, czy Ukraina. Nie licząc wywiadu wojskowego, który jest odrębną służbą. Białoruski wywiad jest działem funkcjonującym w strukturach KGB, tak jak to było w ZSRR. Przez lata rządów Łukaszenki, w powszechnej opinii, wywiad był traktowany po macoszemu, w porównaniu do klasycznej bezpieki.
Choć nie jest to do końca precyzyjne. Białoruś potrafiła samodzielnie, czy we współpracy z Rosją, prowadzić operacje wywiadowcze i działała aktywnie np. na Litwie, czy Ukrainie. W związku z tym, że Łukaszenka od roku walczy o przetrwanie, działania zagraniczne okazały się dla niego bardzo ważne. Pierwszym sygnałem, że białoruskie KGB zaczęło działać aktywnie poza Białorusią były głośne operacje w Moskwie (porwanie politologa Alaksandra Fieduty i prawnika Juryja Ziankowicz) i w Grecji (śledzenie Ramana Pratasiewicza i Swiatłany Cichanouskiej, oraz udział w operacji porwania samolotu). Oprócz tego białoruskie służby podejmowały się obserwacji działaczy opozycyjnych za granicą i próbowały operacji dezinformacyjnych.
Jednak ich kluczową, dużą operacją jest udział w kryzysie granicznym. Bez udziału wywiadu KGB trudno byłoby zorganizować szlak migracyjny. W KGB na wysokich stanowiskach pracuje zresztą wielu oficerów, którzy mają doświadczenie pracy w wojskach pogranicznych. Białoruska bezpieka tradycyjnie zawsze była mocno skoncentrowana na sprawach związanych z granicą. Sam Iwan Tertel, szef KGB, przez czternaście lat pracował jako szef służby analitycznej wojsk pogranicznych w regionie grodzieńskim, czyli w wywiadzie wojsk pogranicznych (jego brat Juryj Tertel był szefem pogranicznego specnazu ASAM).
Łukaszenka zarzucił Polsce i Litwie „podrzucanie migrantów Niemcom i Francuzom”
2021.10.18 15:12
Wczoraj Łukaszenka sporo nawiązywał do kwestii migracji. Oskarżał Polskę i Litwę o wywołanie kryzysu migracyjnego i zapewniał, że to Warszawa i Wilno przerzucają migrantów dalej na zachód. Odwoływał się przy tym do sumienia i rozsądku niemieckich i francuskich polityków. Co już wskazuje kierunek, jaki obierze narracja Mińska (a może i Moskwy): wskazywanie Polski i Litwy, jako winnych kryzysu migracyjnego, przy jednoczesnej próbie podjęcia dialogu z Berlinem, Paryżem i Brukselą. Mówił też, że liczba ofiar śmiertelnych wśród migrantów jest dużo wyższa, niż podają polskie i litewskie władze. Białoruska narracja będzie podgrzewać emocje i kolportować fałszywki o nieludzkim traktowaniu migrantów w Polsce i na Litwie.
Gorące serca czekistów
Tyrady Łukaszenki bywają zabarwione emocjonalnie i nasycone przesadą. Jednak, z powodu wybujałego ego satrapy z Mińska, nie należy ich traktować wyłącznie niepoważnie. On po prostu uwielbia się chwalić, zwłaszcza kiedy chodzi o zemstę i zaszkodzenie swoim przeciwnikom. Już raz przecież antycypował swoje groźby. W maju, a potem w lipcu straszył, że zaleje swoich sąsiadów migrantami. I te groźby spełnił, choć początkowo wydawały się mocno przesadzone. Na spotkaniu z kagiebistami nie tylko zapowiedział faktyczną eskalację kryzysu migracyjnego, ale i bezwzględną walkę z dywersantami i wichrzycielami. Czyli z białoruską opozycją.
Wspomniał np. o dyscyplinowaniu sędziów, gdyż jego zdaniem do sądów sięgają macki opozycji. Te słowa współgrają z wczorajszym mianowaniem na ministra sprawiedliwości Siarhieja Chamienki, pochodzącego z Doniecka kadrowego milicjanta i długoletniego pracownika MSW. Są one zapowiedzią czystki w sądach. Tak, by aparat sądowy działał, jak sprawna maszyna represji.
Łukaszenka mianował ministrem sprawiedliwości generała milicji rodem z Donbasu
2021.10.18 19:46
Mimo, że w czasie wczorajszej, pokazowej narady Łukaszenka nie zdradził publicznie żadnych nazwisk, to z pewnych akcentów w jego wypowiedzi można wywnioskować, że ciężar działań bezpieki będzie mocniej przesunięty w stronę zagranicy.
Po pierwsze Łukaszenka, oprócz granicy, mocno koncentrował się na białoruskiej opozycji na emigracji. Po drugie, mimo braku nazwisk, ze słów Łukaszenki wynika, że część nowych nominacji spośród ludzi o zamazanych twarzach, dotyczy oficerów wywiadu. Jednocześnie Łukaszenka wspomniał, że zmiany w KGB nie są wyłącznie awansami, ale i przesunięciami „horyzontalnymi”, czyli np. z innych pionów do wywiadu. Co może oznaczać wzmocnienie działań ofensywnych wywiadu zagranicznego i zaangażowanie go w operacje specjalne np. skierowane przeciw emigrantom politycznym za granicą. Biorąc pod uwagę, kogo stawiał za wzór swoim pretorianom z KGB, można wywnioskować, że chodzić może o operację wzniecania podziałów w białoruskiej opozycji za granicą, dezinformowania jej i psucia jej relacji z państwami UE.
– Czekistą może być tylko człowiek z gorącym sercem, chłodną głową i czystymi rękoma – powiedział wczoraj Łukaszenka, cytując Feliksa Dzierżyńskiego.
Dzierżyński, oprócz tego, że był krwawym katem dla przeciwników bolszewików, zaraz po wojnie domowej i rewolucji przeprowadził na czele CzeKa szereg operacji przeciw tzw. ”białej” emigracji za granicą. Między innymi prowadzoną również w Polsce operację „Trust”. Jej celem było skłócanie opozycji i jej zachodnich sojuszników. Dzierżyński to niewątpliwie idol Łukaszenki. Jednak biorąc pod uwagę dotychczasowe dokonania białoruskich służb i wczorajszą naradę z zamazanymi twarzami, być może większą inspiracją są działania dawnej IRA, Hezbollahu, czy Al-Kaidy, a na następne narady oficerowie KGB założą czarne kominiarki.
Pomysł MSW: odbierać obywatelstwo „zbiegom pracującym na rzecz Zachodu”
2021.10.19 07:54
Michał Kacewicz dla belsat.eu
Inne teksty autora w dziale „Opinie”
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS