A A+ A++

Zgodnie ze statusem Konferencji Episkopatu Polski jej przewodniczący może pełnić swoją rolę maksymalnie przez dwie pięcioletnie kadencje. 

Abp Tadeusz Wojda SAC urodził się 29 stycznia 1957 roku w Kowali na Kielecczyźnie, w rodzinie wielodzietnej, jako czwarte dziecko Władysława i Anieli z domu Pietrzyk. Jego młodszy brat również jest księdzem w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego (pallotyni), zaś starsza siostra jest w Zgromadzeniu Sióstr Elżbietanek Cieszyńskich.

W 1976 roku wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (SAC). W latach 1977-1983 odbył studia z filozofii i teologii w Wyższym Seminarium Duchownym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Ołtarzewie k. Warszawy, a jednocześnie w latach 1980-1983 studia z teologii fundamentalnej na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, ukończone tytułem magistra. W 1982 roku przyjął święcenia diakonatu w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego, a 8 maja 1983 roku – święcenia prezbiteratu. Po święceniach przez kilka miesięcy pracował jako wikariusz w parafii Chrystusa Króla w Warszawie, a następnie był współpracownikiem pallotyńskiego Sekretariatu Misyjnego w Ząbkach.

Nowy numer 33/2021
DODANE 19.08.2021
AKTUALIZACJA 21.09.2021

więcej »

W maju 1984 roku, decyzją Rady Prowincjalnej, został skierowany na studia z misjologii do Rzymu, na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, które ukończył doktoratem w 1989 roku. Obronił pracę doktorską nt. „Nurty teologii misji z Münster i Louvain”. Nostryfikowano ją na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie w 2001 roku.

2 stycznia 1990 roku ks. Wojda rozpoczął pracę w Papieskim Dziele Rozkrzewiania Wiary i w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Od 12 grudnia 2007 roku pełnił funkcję kierownika biura w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. 24 lipca 2012 roku został mianowany przez papieża podsekretarzem w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Ponadto od 1991 roku ks. Wojda jest kapelanem wspólnoty sióstr boromeuszek w Rzymie, a od 1996 roku – kapelanem Centrum Edukacji Fizycznej dla niepełnosprawnych Czerwonego Krzyża Włoskiego. Jest też autorem licznych artykułów i rozpraw naukowych z zakresu misjologii.

12 kwietnia 2017 roku Ojciec Święty Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą białostockim. Święcenia biskupie ks. Wojda przyjął 10 czerwca 2017 roku. Udzielił mu ich prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów i Krzewienia Wiary kard. Fernando Filoni. Wspókonsekratorami byli abp Edward Ozorowski oraz abp Henryk Hoser. Podczas tej uroczystości odbył się ingres nowego arcybiskupa metropolity do archikatedry białostockiej.

2 marca 2021 roku abp Wojda został mianowany przez papieża Franciszka metropolitą gdańskim.

Wybory Prezydium Konferencji Episkopatu Polski. Dlaczego są ważne?

GOSC.PL
DODANE 06.03.2024
AKTUALIZACJA 08.03.2024

więcej »

W świetle ustawodawstwa kościelnego, Konferencja Episkopatu nie jest rządem ani zarządem Kościoła w danym kraju. Przewodniczący KEP nie jest zatem zwierzchnikiem pozostałych biskupów, nie pełni nad nimi nadrzędnej roli. Każdy biskup diecezjalny suwerennie rządzi w swojej diecezji i podlega wyłącznie zwierzchnictwu papieża. Zadaniem przewodniczącego jest koordynacja prac Konferencji, reprezentowanie jej na zewnątrz, oraz wypowiadanie się w jej imieniu – wraz z prezydium – w “szczególnych sytuacjach, zgodnie z opinią, przynajmniej domniemaną, członków Konferencji”. Zwołuje więc Radę Stałą, zebranie plenarne, Radę Biskupów Diecezjalnych i przewodniczy ich obradom, przekazuje także sprawozdania z tych spotkań do Stolicy Apostolskiej. Niezależnie od braku szerszych kompetencji, dzięki zwoływaniu i prowadzeniu obrad Episkopatu, przewodniczący – nadając im kierunek – staje się niejako naturalnym jego liderem. Korzystając z tej roli może również inicjować wiele spraw i proponować całemu Episkopatowi różne rozwiązania. W ten sposób może – choć nie bez trudności – budować pewną strategię działania całego Episkopatu. Oczywiście o ile będzie w stanie wyrobić sobie właściwy autorytet. A jedną z najważniejszych jego ról jest budowanie jedności, poprzez godzenie różnorodności wśród tego niemal 100-osobowego gremium, składającego się z biskupów o bardzo różnych temperamentach oraz bardzo zróżnicowanej wrażliwości duszpasterskiej czy społecznej.

Obecnie w Polsce jest 147 biskupów. 51 z nich to seniorzy.

Nowy numer 10/2024
DODANE 07.03.2024
AKTUALIZACJA 07.03.2024

więcej »

Na czele Konferencji Episkopatu stoi jego prezydium. W jego skład wchodzą: przewodniczący i jego zastępca (wybierani spośród biskupów diecezjalnych na pięć lat, z możliwością ponownego wyboru na drugą kadencję) oraz sekretarz generalny (wybierany na ten sam okres; zwykle jest nim jeden z biskupów pomocniczych).

 Zasadniczym zadaniem Konferencji, wedle statutu KEP jest: „dostosowywanie form apostolatu do okoliczności czasu i miejsca”. W praktyce dzieje się to poprzez między innymi:

  • przyjmowanie wspólnych programów duszpasterskich, 
  • regulowanie kwestii liturgicznych i programów nauczania, 
  • mianowanie ogólnokrajowych duszpasterzy stowarzyszeń, bractw i ruchów oraz 
  • koordynowanie innych, ponaddiecezjalnych działań i akcji duszpasterskich.

KEP ma też możliwość wydawania tzw. „dekretów ogólnych”, czyli decyzji w zakresie regulacji kwestii liturgicznych, świąt kościelnych na danym terenie, programu formacji kandydatów do święceń, kwestii związanych ze szkolnictwem i nauczaniem religii lub kościelnymi środkami społecznego przekazu bądź też pewnych kwestii ekonomicznych (z wyłączeniem sum transakcji wymagających pozwolenia Stolicy Apostolskiej). Dekrety ogólne muszą zostać przyjęte przez 2/3 członków Konferencji a następnie zatwierdzone (recognitio) przez Stolicę Apostolską. 

Konferencja Episkopatu może wydawać także „deklaracje doktrynalne” przyjęte jednomyślnie i opublikować je, lub jeśli takiej jednomyślności nie ma – przy poparciu przynajmniej dwóch trzecich biskupów członków konferencji. Wówczas konieczne jest jednak uzyskanie potwierdzenia (recognitio) Stolicy Apostolskiej. W każdym jednak wypadku (niezależnie od jakichkolwiek procedur czy kwestii formalnych), niezbywalnym wymogiem wynikającym z natury Kościoła katolickiego, jest pełna jedność z nauczaniem papieskim.

W wydanym w 1985 roku “Raporcie o stanie wiary” kard. Joseph Ratzinger, ówczesny prefekt Kongregacji Nauki Wiary podkreślił, że “żadna Konferencja Biskupów nie posiada sama z siebie misji nauczania. Także jej dokumenty nie mają jakiegoś specjalnego znaczenia, ale takie, jakie nadają im poszczególni biskupi”.

Czytaj też:

Nadajemy ton Europie

GN 3/2018
DODANE 18.01.2018
AKTUALIZACJA Dziś 10:47

więcej »

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułPopularne zabawki trafiły do Lidla. Tylko w czwartek jedną można zgarnąć gratis
Następny artykułPo kolizji drogówka bez specjalistycznych radiowozów