Siedziba NFZ przy ul. Szkolnej kryje niezwykłą historię. To dawny Dom Ludowy, budowany jako przeciwwaga dla jesziwy, przez którą Lublin postrzegany był jako twierdza ortodoksji.
Kilka faktów o przedwojennym Lublinie, które przytacza prof. Adam Kopciowski*, kierownik Pracowni Kultury i Historii Żydów w Instytucie Nauk o Kulturze UMCS w Lublinie.
Około jednej trzeciej wszystkich mieszkańców Lublina w chwili wybuchu II wojny stanowili Żydzi. Szacuje się, że w 1939 r. Lublin liczył 120 tys. mieszkańców, w tym 43 tys. Żydów. Jednak te dane z dwudziestolecia międzywojennego nie są precyzyjne. – Dysponujemy dwoma spisami powszechnymi. Pierwszy z 1921 i drugi z 1931 r. W obydwu z nich, oprócz liczebności, zajmowano się sprawami języka, religii, stopnia alfabetyzacji. Wiele z tych danych to dane wątpliwe, ale pewne jest to, że odsetek Żydów w Lublinie malał. Bo w poł. XIX w. Żydzi stanowili wręcz większość mieszkańców Lublina, a w 1939 r. już jedną trzecią. Powód? – Przyrost naturalny u Żydów spadał wraz z postępującą laicyzacją. Ale głównym czynnikiem była masowa migracja ludności chrześcijańskiej ze wsi do Lublina – zaznacza Adam Kopciowski.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS