Remont kaplicy Kochanowskich

Sejmik Mazowsza na renowację zabytków przeznaczy w tym roku ponad 6,9 mln zł. – To niezwykle istotne wsparcie, dzięki któremu nasze mazowieckie perełki architektury mają szansę cieszyć i zachwycać kolejne pokolenia. Wybrane projekty dotyczą zarówno renowacji obiektów sakralnych, jak i dworków czy zabytkowych parków – zaznacza wicemarszałek Wiesław Raboszuk.

W tym roku właściciele zabytkowych obiektów złożyli w sumie 165 wniosków na łączną kwotę ponad 22 mln zł. Wśród ubiegających się o dotacje największą grupę stanowiły parafie i samorządy. Ostatecznie komisja konkursowa, po ocenie formalnej i merytorycznej, zdecydowała o przyznaniu dotacji 90 zabytkom.

Wnioskodawcy mogli zyskać pieniądze m.in. na badania konserwatorskie i architektoniczne, wykonanie dokumentacji, zabezpieczanie i odnowienie zabytków czy modernizacje instalacji elektrycznych.

Wśród zabytków, które otrzymają dofinansowanie z budżetu Mazowsza znalazła się także parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Radomiu. Fara otrzymała 70 tys. zł na pierwszy etap prac konserwatorsko-restauratorskich przy wystroju kaplicy Kochanowskich. Kilka tygodni wcześniej mazowiecki konserwator zabytków zdecydował o przyznaniu radomskiej parafii100 tys. zł dotacji na ten sam cel.

Prace przy sklepieniu kaplicy Kochanowskich już się rozpoczęły. Konserwatorzy zabytków: Angelika Lament-Kosińska i Krzysztof Kosiński podkleją odspajające się warstwy polichromii i złoceń,a także tynki, usuną tzw. warstwy wtórne, doczyszczą powierzchnie oryginalnych polichromii i monochromii, uzupełnią ubytki.

Kaplica Kochanowskich to jedyny obiekt renesansowy w Radomiu. Wybudowana została w latach 1630-1635 z fundacji Jana Kochanowskiego z Baryczy, chorążego koronnego i starosty kozienickiego. Wnętrze przykryte kopułą wieńczy ośmioboczna latarnia. Podniebie pokrywa dekoracja stiukowa w tzw. typie lubelsko-kaliskim. Składa się ona z ozdobnych listew łączących medaliony wypełnione rozetami i tarczami z herbami rodziny fundatora: Korwin, Odrowąż, Janina i Półkozic. Trójosiowy, dwukondygnacyjny ołtarz z początku XVII wieku do 1838 roku znajdował się w prezbiterium. Złocenia w 1605 wykonał Jan Krychalski. W centralnej części umieszczono figurę Chrystusa Ukrzyżowanego, a po bokach Ewangelistów. Powyżej znajduje się obraz z drugiej połowy XIX stulecia ze sceną szydzenia z Chrystusa po biczowaniu oraz święci: bp Stanisław i Wojciech. Na zasuwie obraz przedstawiający Chrystusa Pana ratującego św. Piotra z toni. Na południowej ścianie z kolei znajduje się witraż św. Jana Nepomucena, ufundowany przez proboszcza ks. Jana Węglickiego. Kaplica z zewnątrz jest tynkowana, zwieńczona gzymsem z pilastrami.

czd/fara, fot/ Piotr Nowakowski

Zgłoś naruszenie/Błąd