11 sierpnia 1937 roku ówczesny Ludowy Komisarz NKWD (Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR) Nikołaj Jeżow wydał rozkaz numer 00485, który zapoczątkował tzw. „operację polską” wymierzoną w Polaków zamieszkujących dawne Kresy Rzeczypospolitej, które po wojnie polsko-bolszewickiej znalazły się na poza granicami odradzającego się państwa polskiego. Pretekstem do rozpoczęcia tzw. „operacji polskiej” była likwidacja polskich komórek wywiadowczych, które rzekomo miały działać na terenie Związku Radzieckiego. Akcja zapoczątkowana rozkazem Jeżowa miała trwać 3 miesiące – jej wykonanie trwało jednak ponad rok, do września 1938 roku.
W wyniku akcji, którą przeprowadzono w latach 1937-1938, skazano blisko 140 tysięcy osób, z czego 111 091 Polaków skazano na karę śmierci – reszta została więźniami łagrów. Największą grupą społeczną, jaką dotknęły represje byli chłopi. Wraz z akcją NKWD zaczęto wywozić Polaków zamieszkujących tereny Białoruskiej i Ukraińskiej Socjalistycznych Republik Radzieckich wgłąb Związku Radzieckiego, między innymi do Kazachstanu czy też na Syberię. Według niektórych badaczy tzw. „operację polską” należy zaliczyć jako ludobójstwo.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS