Zwolnienie z PIT dla młodych (do 26. roku życia)

Limit zwolnienia

Ustawodawca przewidział limit przychodów uprawniający do zwolnienia z PIT. I tak:

– dla 2019 roku (od 1 sierpnia do 31 grudnia) zwolnieniu podlegają przychody nie przekraczające 35.636,67 zł

– od 2020 roku zwolnienie obejmuje przychody do wysokości 85.528 zł w skali roku

Polecamy:

NOWOŚĆ na Infor.pl:

Kto pilnuje limitu

Limity obowiązują niezależnie od liczby zawartych umów czy liczby podmiotów stawiających do dyspozycji podatnika przychody z pracy lub z umów zlecenia. Oznacza to, że limit jest jeden niezależnie od liczby umów z jednym pracodawcą, czy liczby pracodawców.

W sytuacji gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego pracodawcy, to pracodawca jako płatnik jest zobowiązany do przestrzegania wysokości limitu, do którego obowiązuje zwolnienie.

A co w sytuacji gdy podatnik ma kilku pracodawców?

W mojej opinii, w sytuacji gdy podatnik ma zawarte umowy z kilkoma podmiotami, limitu przychodu powinien pilnować sam podatnik (a nie pracodawca). Przemawia za tym chociażby art. 32 ust. 1f ustawy o PIT, zgodnie z którym, jeżeli podatnik złoży płatnikowi pisemny wniosek o pobór zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, płatnik pobiera zaliczki bez stosowania tego zwolnienia najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Oznacza to, że sam podatnik może decydować o tym kiedy zaliczki mają być pobierane, a kiedy skorzysta ze zwolnienia.

Co nie wchodzi do limitu

Przy obliczaniu limitu nie należy brać pod uwagę:

– przychodów z pracy oraz z umów zlecenia podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym

– przychodów zwolnionych z podatku dochodowego,

– oraz przychodów od których , na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych

Zasady zastosowania zwolnienia

Ustawodawca przewidział skrajnie odmienne zasady zastosowania zwolnienia w zakresie przychodów uzyskanych w 2019 roku oraz od 2020 roku

Przychody uzyskane w okresie od 1 sierpnia 2019 do 31 grudnia 2019

W odniesieniu do tych przychodów zwolnienie może być zastosowane:

– w zeznaniu podatkowym składanym za 2019 rok, lub

– w poszczególnych miesiącach uzyskiwania przychodu, na bieżąco, pod warunkiem że podatnik złoży płatnikowi oświadczenie potwierdzające, że jego przychody ze stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, stosunku służbowego, stosunku pracy nakładczej oraz z  umów zlecenia, uzyskane w okresie od 1 sierpnia do 31 grudnia 2019, w całości korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychody uzyskane od 2020 roku

Od początku 2020 roku mechanizm dotyczący zwolnienia z PIT będzie całkowicie odmienny. Płatnik, w stosunku do osób objętych zwolnieniem nie będzie pobierał zaliczek na podatek dochodowy od przychodów których wysokość nie przekracza ustalonego górnego limitu. Podatnik może jednak złożyć pisemny wniosek o pobór zaliczek na podatek dochodowy. Wniosek taki należy składać odrębnie dla każdego roku.

Jednym z warunków korzystania ze zwolnienia w PIT jest wiek podatnika. Istotnym jest wiek podatnika na moment uzyskania przychodu, a nie wiek na moment zawarcia umowy, czy wykonywania pracy.

Bierzemy pod uwagę datę faktycznego postawienia do dyspozycji podatnika przychodu, a nie okres za jaki jest on należny.

Zerowy PIT niesie za sobą również ograniczenia w kosztach uzyskania przychodów. Przepis art. 22 ust. 3b ustawy o PIT mówi, że:

§ 3b. W przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, stosuje się w wysokości nieprzekraczającej tej części przychodów z danego źródła, która podlega opodatkowaniu.

Oznacza to, że płatnik (lub podatnik w zeznaniu za rok podatkowy) może zastosować koszty uzyskania przychodów wyłącznie do tej części przychodów z danego źródła (tzn. z pracy lub zlecenia), która podlega opodatkowaniu. Zastosowane koszty uzyskania przychodów nie mogą przy tym przekroczyć przychodów podlegających opodatkowaniu.  

Ograniczenie obejmie również 50% koszty uzyskania przychodu. Dla podatników korzystających z omawianego zwolnienia z PIT kwota kosztów uzyskania przychodów (50%) zsumowana z kwotą przychodów zwolnionych nie będzie mogła przekroczyć I przedziału skali podatkowej. Ma to zapobiec korzystania z podwójnej preferencji podatkowej.

Przykład

Podatnik korzysta ze zwolnienia z PIT, a jednocześnie ma prawo do 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu wykonywanej pracy o charakterze twórczym. W okresie od września do grudnia 2019 jego dochody podlegające zwolnieniu z PIT wyniosły 20 000 zł. Ma też prawo do skorzystania z 50% kosztów uzyskania przychodu w wysokości 5 000 zł.
20 000 zł + 5 000 zł = 25 000 zł
Kwota ta nie przekracza I progu skali podatkowej (85528 zł), podatnik zachowuje więc prawo do 50% kosztów uzyskania przychodów.

Gdy przychody przekroczą limit

W sytuacji nadwyżki przychodów ponad kwotę limitu 85 528 zł (35 636 zł w 2019), nadwyżka powinna podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych.