Zupełnie inna Anna Dymna. Zwraca uwagę na poważny problem

Metamorfoza Anny Dymnej na potrzeby produkcji “Wielka Woda” stała się jednym z najczęściej dyskutowanych tematów po premierze serialu. Rola wymagała od legendarnej aktorki skomplikowanej charakteryzacji, która zmieniła ją nie do poznania. Na planie serialu Dymna musiała nosić ciężki kombinezon, sprawiający, że wyglądała jakby znacznie przybrała na wadze. 

Uzupełnieniem charakteryzacji był nakładany przez wiele godzin makijaż. Zgoda na taką metamorfozę musiała wymagać od Anny Dymnej odwagi: jeszcze przed premierą serialu 71-letnia aktorka dzieliła się z mediami opowieściami o tym, że spotyka się z nieprzyjemnymi komentarzami na temat jej wyglądu, który zmienił się wraz z wiekiem. W czasach kultu piękna i młodości kobiety ze zmarszczkami i siwymi włosami są narażone na wykluczenie społeczne, a w świecie filmu otrzymują niewiele możliwości występów w nowych produkcjach. Z podobnymi problemami mierzą się osoby z otyłością, takie jak Lena Tremer zagrana przez Dymną. 

W przeszłości bohaterka serialu “Wielka Woda” była lubianą, docenianą i znaną na całym świecie śpiewaczką operową. Teraz stała się samotną kobietą, która nie wychodzi z domu. Nawet w momencie, w którym jej mieszkaniu grozi zalanie, Lena odmawia przemieszczenia się do sąsiadów, ponieważ tak bardzo wstydzi się swojego otyłego ciała. Zbliżająca się katastrofa budzi w niej mniejsze przerażenie od tego, co powiedzą o niej nieznajomi, pamiętający o tym, jak prezentowała się wtedy, gdy robiła wielką karierę. Bohaterka Anny Dymnej w rozpaczy komunikuje córce, że woli zginąć w powodzi niż wystawić się na ocenę innych ludzi.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określiła otyłość jako “globalną epidemię”, która zagraża funkcjonowaniu społeczeństw. Niestety ta choroba cywilizacyjna jest obciążona licznymi stereotypami. Przyczyny otyłości są bardzo różne – do jej rozwoju przyczyniają się predyspozycje genetyczne, styl życia, długotrwały stres, przyjmowanie niektórych leków, zaburzenia hormonalne oraz zaburzenia odżywiania.

Natomiast w społeczeństwie panuje przekonanie, że ta skomplikowana choroba jest wynikiem przejadania się, lenistwa i braku silnej woli. Osoby z nadmierną masą ciała są wpędzane w poczucie winy związane z ich wyglądem, który nie mieści się w tzw. normie. Postrzeganie otyłości jako rezultatu posiadania słabego charakteru to ogromne uproszczenie, które napędza jej rozwój u chorych.